អស់រយៈពេលជាង ៣០ ឆ្នាំបួសរៀន ព្រះតេជព្រះគុណ ថាច់សុខា ព្រះចៅអធិការវត្តចុងផ្នោរ ឃុំធ្វឹងហ្វា ស្រុកកូវង៉ាង ខេត្តត្រាវិញ តែងយកអស់ពីព្រះទ័យ ដើម្បីការងារសាសនានិងសង្គម រួមជាមួយមាមីងពុទ្ធបរិស័ទកសាងវត្តអារាមកាន់តែសមរម្យ និងរួមចំណែកកសាងជនបទថ្មី។
ផ្សារភ្ជាប់នឹងអាជីពជាច្រើនឆ្នាំ អ្នកកាសែតយឿងត្រុងយ័ញ ប្រធានការិយាល័យភាសាជនជាតិ ស្ថានីយវិទ្យុនិងទូរទស្សន៍ខេត្តសុកត្រាំង តែងបង្កើតខ្លឹមសារ មាតិកាជំនាញថ្មីៗ ដើម្បីបម្រើការងារផ្សព្វផ្សាយក្នុងតំបន់ជនរួមជាតិខ្មែរ។
កាលនៅធ្វើជាអ្នកអត្ថាធិប្បាយនៅសារមន្ទីរវប្បធម៌ជនជាតិខ្មែរខេត្តត្រាវិញ បងស្រីកែវសម្ផស្ស មានការចាប់អារម្មណ៍ពីសំណាក់ថ្នាក់ដឹកនាំស្ថានីយវិទ្យុសម្លេងវៀតណាម ស្ថាប័នប្រចាំការនៅតំបន់វាលរាបទន្លេគឺវឡុង (VOV-ĐBSCL)
ជនរួមជាតិខ្មែរមានខឿនវប្បធម៌ប្រកបដោយអត្តសញ្ញាណជាតិ មានពិធីបុណ្យជាច្រើនដែលមានលក្ខណៈពិសេស ត្រូវបានរក្សាពីជំនាន់មួយទៅជំនាន់មួយ ។ កម្មវិធីបុណ្យនីមួយៗតែងមានអ្នកដឹកនាំប្រារព្ធពិធីកិច្ចដែលហៅថា អាចារ្យនោះឯង ។
បងថាច់ចំប៉ា អនុលេខាសាខាបក្ស ប្រធានភូមិចុងផ្នោរ ឃុំធ្វឹងហ្វា ស្រុកកូវង៉ាង ខេត្តត្រាវិញ បងតែងអស់ពីចិត្ត ដើម្បីសម្រេចភារកិច្ចរបស់ខ្លួននឹងប្រជាជន។
ជិត ៥០ ឆ្នាំផ្នួស ព្រះឧបជ្ឈាយ៍យឿងណេ ព្រះចៅអធិការវត្តសិរីឧត្តម ប្រជុំវង្សា (ព្រែកត្រកួន) ឃុំថាញ់ក្វើយ ស្រុកមីស្វៀង ខេត្តសុកត្រាំង តែងយកព្រះទ័យគិតគូរកសាងវត្តអារាម និងខ្នះខ្នែងការសិក្សារបស់ព្រះសង្ឃ និងកូនចៅជនរួមជាតិខ្មែរ
លោក ឡឹមវ៉ាន់កួរ នៅភូមិកញ្ចោងផ្សារ ឃុំភូកឹង ស្រុកទីវកឹង ខេត្តត្រាវិញ មិនត្រឹមតែជាសមាជិក អតីតយុទ្ធជនគំរូ ធ្វើសេដ្ឋកិច្ចពូកែប៉ុណ្ណោះទេ គាត់នៅទាំងឈានមុខរាល់ការចលនានៅភូមិភាគទៀតផង។
លោកគ្រូ គឹមវ៉ាន់ង៉យ នាយករងនិងជាប្រធានក្រុមផ្នែកនិរុត្តិសាស្រ្តនៅសាលាជនជាតិអន្តេវាសិកហ្វិញកឿង ខេត្តសុកត្រាំង ជាគ្រូបង្រៀនពូកែ ហើយមានវិធីសាស្ត្របង្រៀនថ្មីៗ ជួយប្អូនៗសិស្សានុសិស្សខ្មែរយល់មុខវិជ្ជានិរុត្តិសាស្ត្របានល្អ។
ក្នុងឋានៈជានាយិការងសាលាចំណេះទូទៅជនជាតិអន្តេវាសិកក្រុងកឹងធើ ម៉្លោះហើយអ្នកគ្រូ ដាវធីសារ៉ង តិចមានពេលចូលបង្រៀន។
ដោយការខិតខំប្រឹងប្រែងធ្វើការរកស៊ី ក៏ដូចជាការបង្វែររចនាសម្ព័ន្ធពូជដំណាំ សត្វចិញ្ចឹម មានតម្លៃសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់ បងឡឹមកឿង នៅភូមិបឹងកក់ ឃុំភូមី ស្រុកមីទូ ខេត្តសុកត្រាំង រកបានប្រាក់ចំណូលលំនឹង និងក្លាយជាកសិករផលិតធ្វើអាជីវកម្មពូកែថ្នាក់ស្រុក។
មានអ្នកជាច្រើនមានបំណងក្លាយជាគ្រូបង្រៀន តាំងពីកុមារភាព ហើយការស្រឡាញ់អាជីពគ្រូបង្រៀនគឺជាក្ដីរីករាយនៃការរស់នៅពួកគាត់ ។ ខ្ញុំមានសំណាងបានជួបមនុស្សជាច្រើនដែលមានទស្សនៈដូច្នេះ។
“ប្អូនធ្លាប់ធ្វើការនៅក្រុមហ៊ុនកាត់ដេរនៅខេត្តប៊ិញយឿង ទើបដឹងបាននូវការខាតប្រយោជន៍របស់កម្មករដែលគ្មានមុខរបរប្រាក់ខែទាបជាងអ្នកចេះមុខរបរ។