ជនរួមជាតិខ្មែរភាគច្រើនកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនាទក្ខិណនិកាយ។ ដូច្នេះហើយ ទីណាដែលមានជនរួមជាតិខ្មែររស់នៅកុះករ ទីនោះតែងមានវត្តអារាម។ វត្តមិនត្រឹមតែជាទីតាំងសម្រាប់ធ្វើសកម្មភាពជំនឿសាសនា នៅទាំងជាកន្លែងដោះដូរ និងអភិរក្សវប្បធម៌ប្រពៃណីរបស់ជនជាតិផងដែរ។
រៀងរាល់ឆ្នាំ ឱ្យតែដល់ថ្ងៃ១រោច ខែភទ្របទ ជនរួមជាតិខ្មែរតែងរៀបចំចង្ហាន់ នំនែកជាដើម យកទៅវត្តវេរប្រគេនព្រះសង្ឃនិងធ្វើពិធីបោះបាយបិណ្ឌ។
ឆ្នាំ១៩៩២ ប្រាសាទវិញហឹង នៅឃុំវិញហឹង A ស្រុកវិញឡើយ ខេត្តបាកលីវ បានទទួលស្គាល់ជាកេរដំណែលថ្នាក់ជាតិ។ លុះដល់ឆ្នាំ២០២៤ កេរដំណែលនេះ បានរៀបចំណាត់ថ្នាក់ជាកេរដំណែលជាតិដ៏ពិសេស។ ខេត្តកំពុងអភិរក្សនិងពង្រីកតម្លៃវប្បធម៌ ប្រវត្តិសាស្ត្រ គួបផ្សំនឹងការទាញយកផលក្នុងការអភិវឌ្ឍទេសចរណ៍។
លោកត្រឹងហ៊ីវហ៊ុង នាយកមន្ទីរវប្បធម៌ កីឡានិងទេសចរណ៍ខេត្តកាម៉ាវ បានឱ្យដឹង៖ កាលពីថ្ងៃទី២៩ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២៤ ខេត្តបានចេញសេចក្ដីសម្រេចលេខ១៧៣៧/QĐ-UBND ស្ដីពីការផ្ដល់សច្ចាប័នផែនការជ្រើសអ្នកម៉ៅការជួសជុលកេរដំណែលប្រវត្តិសាស្រ្តវត្តសិរីមានជ័យវង្សស្រង់ (នៅឃុំតឹងឡុក ស្រុកថើយប៊ិញ) ។
ខេត្តសុកត្រាំង នឹងប្រារព្ធពិធីបុណ្យអកអំបុក - ប្រណាំងទូក-ង តំបន់វាលរាបទន្លេគឺវឡុង លើកទី៦ ទន្ទឹមនឹងការចាប់ផ្ដើមសប្ដាហ៍វប្បធម៌ កីឡានិងទេសចរណ៍ខេត្តសុកត្រាំង លើកទី១។
រយៈពេលនេះ ផ្ទះលោកថាច់ធាសិរី នៅភូមិលិចក្ដី ឃុំភូកឹង ស្រុកទីវកឹង ខេត្តត្រាវិញ ឮសូររងំការប្រគំបទភ្លេង បង្កបរិយាកាសកក់ក្ដៅនិងមានភាពអ៊ូអរ។ នេះគឺការប្ដេជ្ញាចិត្តរបស់លោកថាច់ធាសិរី មិនត្រឹមតែជួយប្អូនៗក្នុងរដូវវិស្សមកាលមានប្រយោជន៍និងមានអត្ថន័យប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងរួមចំណែកអភិរក្សនិងពង្រីកវប្បធម៌សិល្បៈប្រពៃណីរបស់ជនជាតិខ្មែរទៀតផង។
បច្ចុប្បន្ន មិនត្រឹមតែនៅតាមវត្តអារាមប៉ុណ្ណោះទេ គឺទាំងជនរួមជាតិខ្មែរនៅតាមភូមិ ស្រុកនៃខេត្តសុកត្រាំង ក៏ព្រួតដៃគ្នាអភិរក្សនូវតម្លៃវប្បធម៌សិល្បៈរបស់ជនជាតិផងដែរ។
វណ្ណកម្មចម្លាក់ “ញ៉ឹកឡុងយ៉ាង” របស់លោកសើុងកេវផុង នៅភូមិសំរោង សង្កាត់៨ ក្រុងត្រាវិញ ខេត្តត្រាវិញ ទើបបានអង្គការឯតទគ្គកម្មអាស៊ីជូនប័ណ្ណបង្កើតឯតទគ្គកម្មអាស៊ី។
តាមប្រសាសន៍លោក យ័ញភុក ប្រធានគណៈជនជាតិខេត្តគៀងយ៉ាង អាស្រ័យគម្រោងអភិរក្សវប្បធម៌របស់ជនរួមជាតិខ្មែរបានផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងទូលំទូលាយ ទើបការងារអភិរក្សត្រូវបានប្រជាជនស្រុះចិត្តគំនិតគាំទ្រ។
វត្តប្រជុំមជ្ឈិមគិរីរាម ហៅវត្តក្រាំងក្រូច ឋិតនៅភូមិអាងហ្វា ឃុំចូវឡាំង ស្រុកទ្រីតូង ខេត្តអាងយ៉ាង។ វត្តនេះធ្វើឱ្យភ្ញៀវទេសចរចំណាប់អារម្មណ៍ដោយជួរដើមចន្ទគិរីធំៗ ចាប់ខ្លោងទ្វាររហូតដល់មណ្ឌលវត្ត និងព្រះវិហារលាបពណ៌ផ្កាឈូកគួរជាទីរមនា។
សកម្មភាពមួយក្នុងចំណោមសកម្មភាពទាំងឡាយនៃការអភិរក្សវប្បធម៌ខ្មែរ ដែលមានភាពជាក់ស្តែង និងមានប្រសិទ្ធភាពនោះគឺបងប្អូននារីនៅក្រុងកឹងធើ បានរួមគ្នាអភិរក្សនិងពង្រីកប្រភេទនំប្រពៃណីខ្មែរ។
វត្តមន្ទាមុនីតាមុំ នៅភូមិហ្វាហើង មានអាយុកាលរាប់រយឆ្នាំ ជាកន្លែងរួមចំណែកអភិរក្សវប្បធម៌របស់ជនរួមជាតិខ្មែរ។ វត្តមួយនេះ បានព្រះសង្ឃនិងពុទ្ធបរិស័ទព្រួតដៃជ្រោមជ្រែងអភិរក្សនិងអភិវឌ្ឍន៍យ៉ាងសមរម្យ។