វប្បធម៌-សិល្បៈ វប្បធម៌

10/10/2025 - 07:07

ឧស្សាហកម្មវប្បធម៌មើលពីចំណុចទេសចរណ៍វត្តស្រឡូង

អភិវឌ្ឍវិស័យឧស្សាហកម្មវប្បធម៌គឺ ជាគោលដៅដែលបានអាទិភាពនាំមុខក្នុងយុទ្ធសាស្ត្រអភិវឌ្ឍនៃប្រទេសជាច្រើន ជាមួយជំហានជាក់លាក់អំពីចក្ខុវិស័យ ការកំណត់គោលនយោបាយវិនិយោគសិល្បៈ ឃោសនា ផ្សព្វផ្សាយនិងទីផ្សារ។ ក្រុងកឹងធើ កំពុងទាញយកសក្តានុភាពនិងអំណោយផលវប្បធម៌ ដោយយកបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌ប្រពៃណីពីបណ្តាវត្តខ្មែរ បង្កើតជាផលិតផលទេសចរណ៍ និងសេវាកម្មគុណភាព ដើម្បីទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរ បង្កការងារធ្វើនិងនាំមកនូវជីវភាពកាន់តែសម្បូរសប្បាយដល់ជនរួមជាតិខ្មែរក្នុងភូមិភាគ។

ព្រះវិហារវត្តស្រឡូង សង្កាត់មីស្វៀង ក្រុងកឹងធើ។

ទូទាំងទីក្រុង បច្ចុប្បន្នមានកេរដំណែលជាង១០០ ដែលត្រូវបានរៀបចំណាត់ថ្នាក់ជាកេដំណែលប្រវត្តិសាស្ត្រ-វប្បធម៌និងរមណីយដ្ឋានល្បីឈ្មោះថ្នាក់ជាតិ។ ក្រៅពីនោះ នៅមានភូមិសិប្បកម្មប្រពៃណីជាច្រើនបានបង្កើតឡើងរាប់រយឆ្នាំមុន បានប្រជាជនភូមិភាគរក្សាបន្តនិងអភិវឌ្ឍក្នុងតំបន់ ដូចជាភូមិសិប្បកម្ម នំក្រៀប ត្បាញកន្ទេល ផលិតគុយទាវ ទន្ទឹមនោះ ក៏មានពិធីបុណ្យពិសេសៗដូច៖ ពិធីបុណ្យអកអំបុក-ប្រណាំង ទូក-ង ពិធីបុណ្យមាត់សមុទ្រ ពិធីបុណ្យដូនជីធៀងហូវ ពិធីបុណ្យគៃអៀង។ល។ បង្កជាវប្បធម៌ទាំងមូលដិតដាមដោយលក្ខណៈប្រជាប្រិយ។ នេះក៏ជាឱកាសសម្រាប់កឹងធើអភិវឌ្ឍបណ្តាប្រភេទទេសចរណ៍ វប្បធម៌ទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចររាប់ពាន់នាក់ក្នុងមួយឆ្នាំៗ។

នៅលើផ្លូវជាតិលេខ១អា ចំណុះភូមិសាស្ត្រ សង្កាត់មីស្វៀង មានវត្តដ៏ល្បីមួយជាយូរមកហើយ។ នោះគឺវត្តស្រឡូង នេះជាកន្លែងប្រជុំជីវភាពជំនឿសាសនារបស់ជនរួមជាតិខ្មែរ ជាបេតិកភណ្ឌប្រវត្តិសាស្ត្រវប្បធម៌និងជាតំបន់ទេសចរណ៍ដ៏ល្បីល្បាញរបស់ក្រុងកឹងធើ។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ វត្តស្រឡូងទទួលភ្ញៀវជាង២០០.០០០លើកនាក់មកទស្សនាកម្សាន្ត។ ម៉្លោះហើយ ការអភិរក្សស្ថាបត្យកម្មរបស់វត្តជាមួយគោលបំណងលើកតម្កើង និងស្នងបន្តនូវតម្លៃវប្បធម៌ប្រពៃណីភ្ជាប់នឹងភារកិច្ចអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចជាមួយនឹងការអភិវឌ្ឍន៍វប្បធម៌ ទេសចរណ៍តែងមានការចាប់អារម្មណ៍ជាពិសេសចំពោះព្រះសង្ឃ និងមាមីងពុទ្ធបរិស័ទក្នុងភូមិភាគ។

ព្រះតេជគុណ គឹមហ្វាងហ៊ឹង-ព្រះចៅអធិការវត្តស្រឡូង សង្កាត់មីស្វៀង ក្រុងកឹងធើ មានសង្ឃដីកា៖ "វត្តតែងតែយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះការអភិរក្សស្ថាបត្យកម្មនិងការរៀបចំសកម្មភាពវប្បធម៌ និងជំនឿ សាសនា។ យើងអាចរក្សាលក្ខណៈប្រពៃណីផងនិងបង្កលក្ខណៈដើម្បីភ្ញៀវទេសចរស្វែងយល់និងយល់ច្បាស់អត្តសញ្ញាណរបស់ជនរួមជាតិខ្មែរផង"។

អាជីវករលក់ដូរផលិតផលក្នុងស្រុកនៅតាមបណ្តាតូប។

ចំណុចគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ ដែលទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរនៅពេលចូលទស្សនាវត្តបុរាណមានអាយុកាលជាង២០០ឆ្នាំនេះគឺ បំណែកតូចមួយដែលដាំលើជញ្ជាំង ដូច៖ ចានគោមនិងចានដែលនៅល្អធ្វើជាបង្កាន់ដៃជណ្តើរនិងចានទាបធំតុបតែងលើដំបូលព្រះវិហារ។ វាពិបាកក្នុងការរាប់ចំនួនចាននិងចានទាបដែលប្រើសម្រាប់តុបតែងដើម្បីលម្អដល់សំណង់ទីនេះ។ ឆ្លងកាត់រយៈពេលរាប់រយឆ្នាំពីភ្លៀងខ្យល់ កន្លែងខ្លះបានប្រេះបែក ប៉ុន្តែសម្រស់ដ៏ត្រចះត្រចង់នៃវត្តនៅតែទាក់ទាញភ្ញៀវមកទស្សនា។

លោកង្វៀងឌឹកតាយ-ភ្ញៀវទេសចរមកពីទីក្រុងហាណូយ បានចែករំលែក៖ "ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍នឹងភាពខុសគ្នាក្នុងស្ថាបត្យកម្មរបស់វត្តនិងទេសភាពនៅទីនេះត្រជាក់មែន។ វត្តមិនត្រឹមតែស្រស់ស្អាតប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងប្លែកទៀតផង មានអារម្មណ៍ថា គ្រប់ជ្រុងទាំងអស់សុទ្ធតែមានរឿងរាវដោយឡែកដើម្បីនិទាន"។

តាំងពីទីតាំងទេសចរណ៍មួយបានផ្លាស់ប្តូរភូមិស្រុកទាំងមូល។ ព្រោះក្នុងមួយទសវត្សរ៍កន្លងទៅនេះ សេដ្ឋកិច្ចរបស់មាមីងជុំវិញតំបន់មានការផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងច្បាស់ ជីវភាពកាន់តែរីកចម្រើន។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ រដ្ឋអំណាចនិងអាជីវកម្មបានរួមដៃគ្នានាំមកនូវសោភ័ណភាពវប្បធម៌របស់ជនរួមជាតិខ្មែរទៅក្នុងកម្មវិធីទេសចរណ៍បទពិសោធន៍ ជាមួយនឹងការប្រគំភ្លេងពិណពាទ្យ ទន្ទឹមនោះ ក៏រួមដៃកែលម្អដើម្បីជនរួមជាតិមានកន្លែងលក់ដូរស្ថិរភាព គ្មាននៅស្ថានភាពអូសទាញដេញតាមភ្ញៀវទេសចរទៀតឡើយ។

បណ្តាតូបត្រូវបានសង់ឡើងដើម្បីលក់កសិផល រួមចំណែកផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងទូលំទូលាយនូវផលិតផលពិសេសរបស់ភូមិភាគ ដូច៖ ឆៃប៊ូវ ប្លុងអង្ករ និងប្រភេទងៀតផ្សេងៗ។ល។ នៅកន្លែងលក់ដូរ ភ្ញៀវទេសចរជាច្រើនបានវាយតម្លៃខ្ពស់ចំពោះអាកប្បកិរិយាសេវាកម្ម ក៏ដូចជាតម្លៃសមស្របនឹងគុណភាពផលិតផល។

ដោយមានទីតាំងដ៏ងាយស្រួលនៅជិតមណ្ឌលវត្តស្រឡូង ដូច្នេះចាប់តាំងពីដំណើរការមកហាងឧទ្ទេសនាមនិងលក់ផលិតផល OCOP ណាំខាង តែងទាក់ទាញអតិថិជនយ៉ាងច្រើនមកពីខេត្តជិតខាង។ ហាងបានដាក់តាំងនិងលក់ជិត៥០ផលិតផលOCOP ពីផ្កាយ៣ដល់៤ រួមជាមួយផលិតផលពិសេសជាច្រើន និងផលិតផល OCOP ដ៏មានសក្តានុភាពពីភូមិភាគលើភូមិសាស្ត្រក្រុង។ ផលិតផលនីមួយៗត្រូវបានត្រួតពិនិត្យសុវត្ថិភាពអនាម័យ មានការវេចខ្ចប់ច្បាស់លាស់ ផ្លាកសញ្ញាច្បាស់លាស់និងបិទតម្លៃ។ នៅថ្ងៃចុងសប្តាហ៍ ចំនួនភ្ញៀវមកទស្សនាច្រើន ហើយចំណូលពីការលក់នៅហាងក៏កើនឡើងពី២ទៅ៣ដងបើធៀបនឹងថ្ងៃក្នុងសប្តាហ៍។

ឆ្លៀតឱកាសដែលភ្ញៀវជាច្រើនមកទស្សនាវត្តស្រឡូង មាមីងក្នុងភូមិភាគក៏បាននាំយកកសិផលរបស់គ្រួសារមកលក់នៅទីនេះផងដែរ។ អ្នកដែលលក់ដូរជុំវិញវត្ត ភាគច្រើនជាមាមីងកសិករនៅមានជីវភាពជួបការលំបាក។ ផលិតផលដែលពួកគាត់យកមកលក់ គឺមានតែកសិផលក្នុងស្រុកដោយគ្រួសារផលិតផ្ទាល់ឬក៏ទិញមកលក់ប៉ុណ្ណោះ។ ការជួញដូរនេះបានជួយគ្រួសារជាច្រើនលំនឹងជីវភាព។

ការអភិរក្សវប្បធម៌ បង្កើតឱកាសចិញ្ចឹមជីវភាពដល់ប្រជាជន ក៏ជាការរក្សានូវតម្លៃដ៏ប្រសើរបំផុតនៃតំបន់មួយដែលសម្បូរទៅដោយអត្តសញ្ញាណ។ ក្នុងយុទ្ធសាស្ត្រអភិវឌ្ឍផ្នែកឧស្សាហកម្មវប្បធម៌វៀតណាមដល់ឆ្នាំ២០២០ និងចក្ខុវិស័យដល់ឆ្នាំ២០៣០ រដ្ឋាភិបាលបានបញ្ជាក់ វិស័យឧស្សាហកម្មវប្បធម៌ស្នូលរបស់វៀតណាមមានចំនួន ១២ គឺ៖ ការផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម ស្ថាបត្យកម្ម កម្មវិធីនិងលេងកម្សាន្ត សិប្បកម្ម រចនាភាពយន្ត បោះពុម្ពផ្សាយម៉ូដ សិល្បៈសម្តែង សិល្បៈថតរូប និងតាំងពិព័រណ៍ ទូរទស្សន៍និងវិទ្យុទេសចរណ៍វប្បធម៌។ ការអភិវឌ្ឍន៍ឧស្សាហកម្មវប្បធម៌ផ្សារភ្ជាប់នឹងការលើកតម្កើងរូបភាពទឹកដីនិងមនុស្សកឹងធើក្នុងសម័យកាលថ្មី ពីទេសចរណ៍វប្បធម៌បាននាំមកនូវជីវភាពរស់នៅកាន់តែសម្បូរសប្បាយដល់ប្រជាជនក្នុងភូមិភាគ៕

ង៉ុកយីម-ដាលីន

ចែករំលែកអត្ថបទ

ពាក្យគន្លឹះ