ជាមួយគោលលំនាំ “កាន់ដៃបង្ហាញការ” វិស្វករថាច់សេត បានផ្ទេរបច្ចេកទេសដល់កសិករអនុវត្តក្នុងវិស័យកសិកម្មលើភូមិសាស្ត្រស្រុកកូវកែ ខេត្តត្រាវិញ។
ប្អូនក្វាច់មិញអាញ សិស្សថ្នាក់ទី១២C៣ វិទ្យាល័យជនជាតិអន្តេវាសិកកាម៉ាវ គឺជាសិស្សគំរូម្នាក់ក្នុងការរៀនសូត្រនិងបំផុសចលនា។ ជាមួយនឹងស្នាដៃសម្រេចបានរបស់ខ្លួន ប្អូនគឺជាក្តីមោទនៈរបស់សិស្សជនជាតិភាគតិចនៅខេត្តកាម៉ាវ។
បងប៊ូយថាញ់ឌឿក (អាយុ៣៥ឆ្នាំ ស្នាក់នៅភូមិដុងទ្រុង ឃុំតឹងចាញ់ ស្រុកកឹងដឿក ខេត្តឡុងអាង) បានច្នៃចេញជាផលិតផលយ៉ាងច្រើនពីកក់ចចូត ដូច៖ បំពង់ប៊ឺត កាបូប សម្ពៀតស្ពាយ មួក ទេសចរ៘ រួមចំណែកអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច ពង្រីកតម្លៃផលិតផលផ្សេងៗច្នៃពីកក់ចចូត និងការពារបរិស្ថាន។
រដូវប្រាំងឆ្នាំនេះ នៅកឹងធើមិនរងផលប៉ះពាល់ដោយជាតិប្រៃ ស្ងួតហែងដូចខេត្តដទៃក៏ពិតមែន។ ប៉ុន្តែនៅតាមវាលស្រែ កសិករកឹងធើ តែងអនុវត្តបច្ចេកទេសផលិតស្រូវ “បញ្ចូលទឹកលិច - គោក ឆ្លាស់គ្នា” ជួយប្រិតសំចៃទឹកប្រិតសំចៃការចំណាយក្នុងការផលិតស្រូវជូនកសិករ។
លោកថាច់យ៉ន នៅភូមិបន្ទាយក្រ ឃុំហាមយ៉ាង ស្រុកថ្កូវ ខេត្តត្រាវិញ។ គាត់មិនត្រឹមតែកៀរគរប្រជាជនអនុវត្តល្អការចលនាទូទាំងប្រជាជនសាមគ្គីកសាងជនបទថ្មីប៉ុណ្ណោះទេ នៅទាំងបំពេញល្អភារកិច្ចជាសមាជិកគណៈកម្មការវត្ត បន្ទាយក្រ និងជាអ្នកមានប្រជាប្រិយក្នុងជនរួមជាតិខ្មែរនៅភូមិភាគទៀតផង។
ជ្រួតជ្រាបដំបូលមានរបស់លោកប្រធានហូជីមិញ “ដើម្បីផលប្រយោជន៍១០ ឆ្នាំដាំដើមឈើ និងដើម្បីផលប្រយោជន៍រយឆ្នាំបណ្តុះមនុស្ស” អ្នកគ្រូ ផួធីង៉ុកអៀង គ្រូបង្រៀនសាលាបំពេញវិជ្ជាមធ្យមសិក្សាបាលីណាមបូ ខេត្តសុកត្រាំង តែងរៀនសូត្រនិងធ្វើតាមឧត្ដមគតិ សីលធម៌និងឥរិយាបថហូជីមិញ។
មុននេះឃុំតឹងសើុងស្រុកថ្កូវ ខេត្តត្រាវិញជាឃុំលំបាក មានជនជាតិខ្មែររស់នៅច្រើនកុះករ។ ដោយការអនុវត្តកម្មវិធីទិសដៅជាតិកសាងជនបទថ្មីនិងកម្មវិធី គម្រោងផ្សេងៗទៀត ឃើញថាជីវភាពប្រជាជនត្រូវបានលើកកម្ពស់ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។
ជាមួយនឹងទិសដៅកសាងខេត្តបាកលីវ ឆាប់ក្លាយជា “មជ្ឈមណ្ឌលឧស្សាហកម្មបង្កងក្នុងទូទាំងប្រទេស” សំដៅបង្កើតផ្លាកពាណិជ្ជកម្ម “បង្កង ជ្រះបាកលីវ” ខេត្តបានកំណត់ច្បាស់ទម្រង់ចិញ្ចឹមបង្កងអនុវត្តបច្ចេកវិទ្យាខ្ពស់ គឺជាទិសដៅអភិវឌ្ឍន៍ដ៏សំខាន់និងចីរភាព។
ពេលនិយាយដល់លោក សើុងហ្វាងផេន ប្រធានភូមិដើមស្វាយ ឃុំភូមី ស្រុកមីទូ ខេត្តសុកត្រាំង ប្រជាជននៅទីនេះតែងស្ងើចសរសើរ។ ពីព្រោះគាត់ជាកម្មាភិបាលម្នាក់អស់ពីចិត្តចំពោះការងារ ដើម្បីប្រជាជននិងអភិវឌ្ឍន៍នៅតំបន់ជនបទ។
នឹកឃើញគ្រាក្រលំបាក បងស្រីចូវគីមលី នៅភូមិ៤B ទីប្រជុំជនបៃងាង ស្រុកចូវថាញ់ A ខេត្តហូវយ៉ាង នៅតែមានភាពភ័យខ្លាចជានិច្ច។ អាស្រ័យហេតុនោះ បានជាបងស្រីលី តែងថ្លែងអំណរគុណយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះការឧបត្ថម្ភប្រកបមុខរបរចិញ្ចឹមជីវិតរបស់រដ្ឋ ដែលជួយគ្រួសារបងស្រីឈានឡើង។
សមាគមសម្ព័ន្ធនារីឃុំង្វៀងភិច បានចលនាសាងសង់ទម្រង់ “ផ្ទះមួយមានរណ្តៅដុតសំរាមមួយ”។ ប្រជាជននិងគ្រួសារជាច្រើនយល់ស្របអនុវត្តតាម និងរួមចំណែកយ៉ាងសកម្មក្នុងការអនុវត្តសម្រេចបទដ្ឋានអំពីលក្ខឋានបរិស្ថាន ក្នុងការកសាងជនបទថ្មីនៅក្នុងភូមិភាគ។
អាស្រ័យឧស្សាហ៍ព្យាយាម ស៊ូទ្រាំលំបាក រវៀសរវៃក្នុងការអនុវត្តទម្រង់ផលិតចម្រុះ ផ្តើមពីគ្រួសារក្រលំបាក បងស្រីថាច់ធីធ្វី នៅភូមិចុង-ង ឃុំហ៊ីវទឺ ស្រុកទីវកឹង ខេត្តត្រាវិញ មិនត្រឹមតែឈានឡើងចាកផុតពីភាពក្រីក្រប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងក្លាយជាគ្រួសារមួយមានជីវភាពធូរធារ។