លោកយ័ញភូ កើតឆ្នាំ ១៩៥៨ ជាជនជាតិខ្មែរនៅសង្កាត់យ៉ឿងដុង ក្រុងភូក្វឹក ខេត្តគៀងយ៉ាង។ មានអាយុបក្សជាង៣០ ឆ្នាំ ជាម្ចាស់អាជីវកម្មខ្នាតតូចមួយ គាត់ជាគំរូនាំមុខក្នុងការចលនាមហាជន អនុវត្តល្អសេចក្ដីកំណត់របស់ភូមិភាគ។
បន្ទាប់ពីបានទទួលស្គាល់ភូមិសម្រេចបទដ្ឋានជនបទថ្មី ភូមិចុង-ង ឃុំហ៊ីវទឺ ស្រុកទីវកឹង ខេត្តត្រាវិញ បានបង្កើនការងារចលនាប្រជាជន ពិសេសគឺជនរួមជាតិខ្មែរចូលរួមលើកកម្ពស់គុណភាពលក្ខឋានជនបទថ្មី។
លោកថាច់យឿន ប្រធានគណៈកម្មការរណសិរ្សភូមិជ្រៃប្រាសាទ ឃុំដូងចូវ ស្រុកយ្វៀងហាយ ខេត្តត្រាវិញ ជាបុគ្គលគំរូលេចធ្លោម្នាក់ក្នុងតំបន់ជនរួមជាតិខ្មែរក្នុងការរៀនសូត្រនិងធ្វើតាមគំរូអ៊ំ បានគណៈកម្មាធិការបក្ស ឃុំដូងចូវ ជូនលិខិតសរសើរពីស្នាដៃនៃការរៀនសូត្រនិងតាមគំរូអ៊ំ។
គម្រោង “បំប្លែងថាមពល និងបន្សាំជាមួយនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុនៅតំបន់វាលរាបទន្លេគឺវឡុង” បានជួយឱ្យកសិករចិញ្ចឹមបង្គានៅស្រុកដុងហាយ ខេត្តបាកលីវ កាន់តែយល់ច្បាស់អំពីផលប៉ះពាល់នៃកាកសំណល់ពីការចិញ្ចឹមបង្គា ដើម្បីអភិវឌ្ឍទម្រង់ចិញ្ចឹមបង្គាប្រកបដោយចីរភាព។
ពូថាច់សល់ នៅភូមិអូវ-ថបេ ទីរួមខេត្តវិញចូវ ខេត្តសុកត្រាំង ជាអ្នកមានប្រជាប្រិយគំរូក្នុងការកសាងគ្រួសារវប្បធម៌ អភិវឌ្ឍផលិតកម្ម។ លោកនៅទាំងខ្នះខ្នែងចលនាជនរួមជាតិខ្មែរចូលរួមគ្រប់គ្រង ការពារនិងអភិវឌ្ឍព្រៃបង្ការប្របមាត់សមុទ្រ។
ប្តីប្រពន្ធបងយ័ញទីវ នៅឃុំង៉ុកជុក ស្រុកយង់រៀង ខេត្តគៀងយ៉ាង ជីវភាពលំនឹងដោយសាររបរធ្វើនំប្រពៃណី មាននំលម្អងចេក នំបំពង់ស្លឹកតើយជាដើម។
ដោយបានការយកចិត្តទុកដាក់វិនិយោគរបស់មជ្ឈិម ភូមិភាគ ព្រមជាមួយនឹងឆន្ទៈឈានឡើងចាកផុតពីភាពក្រីក្ររបស់ជនរួមជាតិខ្មែរ បានរួមចំណែកធ្វើឱ្យប្តូរផ្លាស់មុខមាត់ជនបទរបស់ខេត្តបាកលីវ។
ការវិនិយោគកសិដ្ឋានបណ្ដុះផ្សិតចំបើងក្នុងផ្ទះកញ្ចក់លើផ្ទៃដី ៥០០ម២ របស់បងស្រី ង្វៀងហ្វាងង៉ុកអៀង អាយុ ៣៣ ឆ្នាំនៅឃុំភូហឹង ស្រុកភូតឹង ខេត្តអាងយ៉ាង ប្រមូលផលផ្សិតពី១០-២៥ គីឡូក្រាមរៀងរាល់ថ្ងៃ ផ្ដល់ប្រាក់ចំណូលលំនឹង។
ប្រកបរបរបណ្តុះកូនឈើនិងជួញដូរផ្លែទម្លាប់ បងស្រី លីធីថាញស្វឹង នៅភូមិភឿកធ្វឹង ឃុំភូតឹង ស្រុកចូវថាញ់ ខេត្តសុកត្រាំង បានជួយឱ្យគ្រួសារចាកផុតពីភាពក្រីក្រ ឈានឡើងធូរធារ។
រៀងរាល់ឆ្នាំ បងស្រីត្រឹងធីស្វៀង តែងរួមកម្លាំងជាមួយនឹងវត្តថ្នល់ជុំ (ព្រែកស្លា) ស្រុកហ្គក្វាវ តុបតែងក្បូនប្រទីបដើម្បីចូលរួមប្រឡងក្នុងទិវាវប្បធម៌ កីឡានិងទេសចរណ៍ជនរួមជាតិខ្មែរខេត្តគៀងយ៉ាង។ ជាអ្នកទទួលបន្ទុកតុបតែងផ្នែកខាងក្នុងក្បូនប្រទីប
ដោយសារលក្ខណៈសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារលំបាក មានកុមារជាច្រើននៅតំបន់បៃណូយ ត្រូវឈប់រៀនពាក់កណ្ដាលការ ហើយទៅធ្វើការរកប្រាក់ជួយឳពុកម្ដាយ។ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះ ទាមទារអនុវត្តដំណោះស្រាយជាច្រើន។
យោងតាមមន្ទីរកសិកម្មនិងអភិវឌ្ឍន៍ជនបទ ខេត្តបាកលីវ រដូវប្រាំងឆ្នាំ ២០២៣-២០២៤ ត្រូវបានព្យាករណ៍ថា កង្វះបរិមាណទឹកភ្លៀង ទឹកសាបស្រោចស្រពមិនគ្រប់គ្រាន់ ដូច្នេះ ផ្នែកកសិកម្មខេត្តបាកលីវ បានមានវិធានការដើម្បីបង្ការ ទប់ស្កាត់ភាពរាំងស្ងួតនិងជ្រាបជាតិប្រៃលើភូមិសាស្ត្រ។