មជ្ឈមណ្ឌលជំរុញកសិកម្មខេត្តត្រាវិញចាត់តាំងសិក្ខាសាលា ស្ដីពីទម្រង់”អនុវត្តបច្ចេក វិជ្ជា៤.០ ក្នុងការចិញ្ចឹមបង្គាតាមបែបអតិប្រពល វប្បកម្ម”។
លោកពូលីសែម នៅភូមិញ៉ឹក ឃុំថាញ់ហ្វា ស្រុកផុងហីប ខេត្តហូវយ៉ាង ជាគ្រួសារក្រីក្របាន រដ្ឋអំណាចឧបត្ថម្ភបុលទុនអនុគ្រោះ គាត់ក៏មានលក្ខណៈសម្បត្តិដើម្បីចិញ្ចឹមសត្វធាតុ។
ខណ្ឌនិញកេវ មាន២.៤០៦គ្រួសារនៃជនជាតិភាគតិចចំនួន១៧ រស់នៅជាមួយសហគមន៍បណ្តាជនជាតិតាំងពីយូរលង់មក។ ក្នុងនោះ ជនជាតិចិនមាន១.៨៥០គ្រួសារ ជនជាតិខ្មែរ៥២០ គ្រួសារ និងជនជាតិភាគតិចមួយចំនួនទៀត៣៦គ្រួសារ។
របរឡើងយកទឹកត្នោត កំពុងបានអ្នកភូមិនៅស្រុកថ្កូវ ខេត្តត្រាវិញ ជ្រើសយកជារបរចិញ្ចឹមជីវិត។ ថ្វីដ្បិតរបរនេះមានការនឿយហត់ ប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ខ្ពស់ក៏ដោយ ផ្ទុយមកវិញបានផ្ដល់ប្រភពចំណូលលំនឹងសម្រាប់គ្រួសារជាច្រើន។
លោកង្វៀនវ៉ាន់ថឹក អនុប្រធានគណៈជនជាតិខេត្តកាម៉ាវ ឲ្យដឹង៖ ផ្នែកហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធជនបទ ពិសេសគឺតំបន់មានជនរួមជាតិខ្មែររស់នៅកុះករនៅកាម៉ាវ ប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លង មានភាពផ្លាស់ប្តូរច្រើនគួរឲ្យកត់សម្គាល់។
ជាច្រើនឆ្នាំមកនេះ ថ្វីដ្បិតតែរបួសចាស់តែងរើឡើង ប៉ុន្តែយុទ្ធជនឌិញឡី នៅភូមិបឹងធំ ឃុំឡុងភូ ស្រុកឡុងភូ ខេត្តសុកត្រាំង នៅតែខំប្រឹងជម្នះលំបាក ដើម្បីពង្រីកសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ។
សង្រ្គោះជំនាញខាងផ្នែកជលផលនៅប៉ុស្តិ៍ការពារព្រំដែនត្រុងប៊ិញ កងទ័ពការពារព្រំដែនខេត្តសុកត្រាំង ទើបសហការជាមួយនឹងសាខានាយកដ្ឋានជលផល (មន្ទីរកសិកម្មនិងអភិវឌ្ឍន៍ជនបទខេត្តសុកត្រាំង)
ឡុងមីជាស្រុកមានជនរួមជាតិខ្មែរ រស់នៅច្រើនបំផុតរបស់ខេត្តហូវយ៉ាង។ ជាច្រើនឆ្នាំមកនេះ បក្ស និងរដ្ឋ បានវិនិយោគនូវគោលនយោបាយជនជាតិជាច្រើន ម៉្លោះហើយ ជីវភាពជនរួមជាតិខ្មែរ ត្រូវបានលើកស្ទួយ មុខមាត់ជនបទកាន់តែមានភាពផ្លាស់ថ្មីពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។
ប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លង គណៈកម្មាធិការបក្ស រដ្ឋអំណាច និងអង្គការមហាជនគ្រប់លំដាប់ថ្នាក់ស្រុកចូវថាញ់ ខេត្តត្រាវិញ បានផ្សព្វផ្សាយអនុវត្តល្អការងារជនជាតិ គោលនយោបាយជនជាតិ។
តាមប្រសាសន៍លោកឡឹមយូវទ្រុង អនុលេខាគណៈកម្មាធិការបក្សស្រុកយ៉ាងថាញ់ ខេត្តគៀងយ៉ាង ឲ្យដឹង៖ ការងារប្រជាចលនាលើភូមិសាស្រ្តស្រុកអនុវត្តបានល្អ ដោយសារការយក ចិត្តទុកដាក់ចង្អុលការរបស់ថ្នាក់លើ និងកិច្ចសហការព្រមៗគ្នារវាងគណៈ ផ្នែកលើភូមិសាស្រ្ត។
ស្រុកកូវកែ ខេត្តត្រាវិញ បានកំណត់ច្បាស់ការងារជនជាតិ និងគោលនយោបាយជនជាតិ គឺជាភារកិច្ចមួយក្នុងចំណោមភារកិច្ចដ៏សំខាន់ៗក្នុងការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច-សង្គមនៅភូមិភាគ។
មកកាន់ភូមិដែលមានជនរួមជាតិភាគតិចរស់នៅកុះកររបស់ស្រុកត្រឹងដេ (ខេត្តសុកត្រាំង) យើងខ្ញុំអាចដឹងបានពីភាពវិវឌ្ឍន៍នៃមុខមាត់ជនបទសព្វថ្ងៃ។