កាលពីចុងខែកញ្ញាកន្លងហើយ ការិយាល័យជនជាតិខណ្ឌនិញកេវ ក្រុងកឹងធើ រួមជាមួយនឹងគណៈកម្មាធិការប្រជាជនសង្កាត់ស្វឹនខាញ់និងគណៈកម្មការវត្តមុនីរង្សី រៀបចំដាក់ដម្កល ទូសៀវភៅច្បាប់ និងឯកសារឧភយភាសាវៀត-ខ្មែរ។ នេះគឺការអនុវត្តជាក់ស្ដែង ដើម្បីជំរុញការផ្សព្វផ្សាយ អប់រំច្បាប់ដល់ជនរួមជាតិខ្មែរនៅលើភូមិសាស្រ្តខណ្ឌ។
ដូងគឺជា”បណីតាហារ”ម្យ៉ាង យើងអាចប្រើប្រាស់វត្ថុធាតុរបស់វាបានទាំងអស់ តាំងពីទឹក សាច់ ប្រេង ហើយបច្ចុប្បន្នគេនិយមប្រើម្សៅដូង (ត្រូវបានគេចម្រាញ់ពីទឹកខ្ទិះដូង)។ បើប្រៀបធៀបនឹងប្រភេទម្សៅឯទៀត ម្សៅដូងត្រូវបានចាត់ទុកថាមានគុណប្រយោជន៍ល្អជាង ដោយមិនមានផ្ទុកសារធាតុ gluten និងមានរសជាតិម្លាន់ជាង។
ខេត្តអានយ៉ាងមានសាលាជនជាតិអន្តេវាសិកចំនួន៤ ក្នុងនោះ ស្រុកដែលមានជនរួមជាតិខ្មែររស់នៅកុះករ គឺស្រុកទ្រីតូង និងស្រុកទិញបៀនមានសាលាមធ្យមសិក្សាមូលដ្ឋានជនជាតិអន្តេវាសិក រីឯសាលាមធ្យមសិក្សាចំណេះទូទៅជនជាតិអន្តេវាសិកអានយ៉ាង មានទីតាំងនៅក្រុងចូវដុក និងសាលាមធ្យមសិក្សាវិជ្ជាជីវៈជនជាតិ អន្តេវាសិកអានយ៉ាង មានទីតាំងនៅស្រុកទ្រីតូង។
វត្តមុនីរង្សី នៅខណ្ឌនិញកេវ ក្រុងកឹងធើ ជាកន្លែងបួសរៀន ស្នាក់អាស្រ័យរបស់សមណនិស្សិត និស្សិតជនជាតិខ្មែរនៅខេត្តត្រាវិញ សុកត្រាំង កៀនយ៉ាង បាកលីវ។ល។ ដើម្បីរៀនអនុមហាវិទ្យាល័យ មហាវិទ្យាល័យនៅលើភូមិសាស្រ្តក្រុងកឹងធើ។
ឪពុកស្លាប់តាំងពីតូច កុមាររូបនេះបានចូលនៅវត្ត និងសាងផ្នួសបួសរៀន។ ជាមួយការប្ដេជ្ញាចិត្តសម្រេចជោគវាសនា កុមារកូនអ្នកក្រកាលពីមុន បច្ចុប្បន្នបានក្លាយជាគ្រូបង្រៀនអក្សរខ្មែរនៅសាលាមធ្យមសិក្សាបំពេញវិជ្ជាបាលីណាមបូ ខេត្តសុកត្រាំង។សព្វថ្ងៃលោកគ្រូយ័ញមេនបញ្ចប់កម្មសិក្សាថ្នាក់អនុបណ្ឌិត ហើយកំពុងសិក្សាថ្នាក់បណ្ឌិតផ្នែកវប្បធម៌វិទ្យា។
កាលបើមកកាន់អនុសង្កាត់៦ សង្កាត់៩ ខេត្តត្រាវិញ សាកសួររកលោកគ្រូសឺនកៅថាំង នរណាក៏ស្គាល់ដែរ។ ដ្បិតអីក្រៅពីសម្រេចបានស្នាដៃជាច្រើនផ្នែកអប់រំ លោកគ្រូនៅទាំងជាគ្រូហាត់របាំប្រពៃណីខ្មែរទៀតផង។ ជាមួយនឹងស្នាដៃរួមចំណែករបស់ខ្លួន លោកគ្រូសឺនកៅថាំង ទទួលបានពានរង្វាន់ប័ណ្ណសរសើរជាច្រើន ព្រោះបុព្វហេតុថែ រក្សានិងពង្រីកអត្តសញ្ញាណវប្បធម៌ជនជាតិខ្មែរណាមបូ។
មជ្ឈមណ្ឌលបំប៉នចំណេះដឹង និងហ្វឹកហាត់ត្រៀមប្រឡង ចំណុះសមាគមជំរុញការសិក្សាខេត្តសុកត្រាំង បានសហការជាមួយនឹងមន្ទីរអប់រំ និងបណ្តុះបណ្តាលខេត្តសុក ត្រាំង រៀបចំពិធីបិទវគ្គសិក្សាបំប៉នភាសាខ្មែរ ជូនដល់សិក្ខាកាមដែលជាកម្មាភិបាល បុគ្គលិក អ្នករដ្ឋការ កំពុងបំពេញការងារនៅខេត្តសុកត្រាំង និងខេត្តពីរទៀតនោះគឺបាកលីវ ហូវយ៉ាង។
រយៈកាល១៥ឆ្នាំកន្លង មានបងស្រីម្នាក់ (សូមលាកឈ្មោះ អាយុ៣៦ឆ្នាំ នៅខេត្តហា ទិញ) កើតទុក្ខព្រោះជំងឺជើងកាន់តែធំឡើងៗ ដូចជើងដំរី ទោះបីទៅព្យាបាលនៅគ្រប់មន្ទីរពេទ្យតូចធំ ផឹកទាំងថ្នាំស្រុក ថ្នាំចិនសែ ប៉ុន្តែជំងឺនៅតែមិនបានធូរស្រាល។
មានតួនាទីប្រកាសប្រាប់ពីបញ្ហាសុខភាពខាងក្នុង ចេញមកខាងក្រៅតាមរយៈអាការៈ ផ្សេងៗ។ ក៏ប៉ុន្តែ អាការៈខ្លះដែលបង្ហាញឡើងនោះវាតូចពេក ឬយើងមិនបានចាប់អារម្មណ៍ រហូតដល់វាក្លាយជាធ្ងន់ធ្ងរ។ ក្នុងអត្ថបទចុះផ្សាយលើទស្សនាវដ្ដីសុខភាព Healthista ថ្មីៗនេះ អ្នកឯកទេសផ្នែកសុខភាព បានណែនាំយើងពីរបៀបដឹងនូវសារពិសេសមួយចំនួនពីរាងកាយយើង ដើម្បីអ្នករាល់គ្នាមានការតម្រែតម្រង់ឲ្យសមស្រប។
សាលាអនុមហាវិទ្យាល័យគរុកោសល្យ សុកត្រាំងសហការជាមួយនឹងសាលាបំពេញវិជ្ជា មធ្យមសិក្សាបាលីណាមបូ ខេត្តសុកត្រាំងទើបរៀបចំពិធីបើកវគ្គថ្នាក់បណ្តុះបណ្តាលគ្រូបង្រៀនអនុមហាវិទ្យាល័យគរុកោសល្យភាសាខ្មែរ។
សាខាសមាគមនិស្សិតវិញចូវចំណុះអន្តរសាខាសមាគមនិស្សិតសុកត្រាំង (សាកលវិទ្យាល័យកឹងធើ) រួមមានសមាជិកជាង២៣០នាក់ ក្នុងនោះ មានសមាជិកជនជាតិខ្មែរជាង១០០នាក់។ រយៈកាលកន្លង សាខាសមាគមរៀបចំសកម្មភាពជាច្រើនដើម្បីរួមចំណែកអភិរក្ស ពង្រីកអត្តសញ្ញាណវប្បធម៌ជនរួមជាតិខ្មែរ ទន្ទឹមនឹងនោះ ផ្សព្វផ្សាយអនុវត្តសំណង់ការងារជាច្រើនឆ្ពោះទៅកាន់ភូមិកំណើត។
“ដរាបណានៅមានកម្លាំងពលំ ដរាបនោះ ខ្ញុំតែងរិះគិតដល់ការយកអស់នូវបញ្ញាស្មារតីគិតគូរជូនផ្នែកអប់រំក្នុងខេត្តរបស់ខ្លួនជានិច្ច ពិសេស គឺគិតគូរដល់កូនចៅសិស្សានុសិស្សជាជនជាតិខ្មែរ។ល។” នោះគឺជាការអះអាងរបស់គ្រូបង្រៀនប្រជាជន ឡឹមអែស-ប្រធានសមាគមជំរុញការសិក្សាខេត្តសុកត្រាំង។