រយៈពេលកន្លង ទម្រង់ដាំដុះនិងចិញ្ចឹមសត្វរបស់មាមីងជនរួមជាតិខ្មែរនៅទីក្រុងកឹងធើ បាននិងកំពុងអភិវឌ្ឍដោយសារការរួមដំណើរនិងការជំនួយកម្លាំងពីធនាគារគោលនយោបាយសង្គមតាមរយៈសមាគមកសិករទីក្រុង។ ទម្រង់ទាំងនេះបានរួមចំណែកផ្លាស់ប្តូរ និងលើកកម្ពស់ជីវភាពជូនប្រជាជន។

គ្រួសារលោកលីវ័ន ឈានឡើងធូរធារដោយការចិញ្ចឹមគោពីប្រភពទុនធនាគារគោលនយោបាយសង្គម។
តាមសមមិត្ត ឌាំងតឹងយ៉ាង អនុប្រធានសមាគមកសិករទីក្រុងកឹងធើ ប្រភពទុនធនាគារគោលនយោបាយសង្គមបានជួយប្រជាជន ពិសេសគឺគ្រួសារដែលមានស្ថានភាពលំបាក ផ្លាស់ប្តូរផ្នត់គំនិតធ្វើសេដ្ឋកិច្ច ពីការផលិតតាមទម្លាប់ចាស់មកវិនិយោគផលិតមានលក្ខណៈវិទ្យាសាស្រ្តនាំមកប្រសិទ្ធភាព លើកស្ទួយបានជីវភាព។
ពីមុនជាគ្រួសារក្រីក្រ មានជីវភាពលំបាក មកដល់ពេលនេះ គ្រួសារលោកលីវ័ន នៅភូមិបឹងទ្រព្យ A ឃុំអាងនិញ មានជីវភាពធូរធារជាងមុន។ ក្រោយពីរៀបការរួចចេញនៅដោយឡែក គ្មានការងារធ្វើលំនឹង ហើយមានដីផលិតតិចតួច ដូច្នេះជីវភាពគ្រួសារតែងតែខ្វះខាត។ លោកលីវ័ន បានចែករំលែក៖ “កាលឆ្នាំ ២០១០ ខ្ញុំបានរដ្ឋអំណាចភូមិភាគឧទ្ទេសនាមឱ្យបុលទុន ១០ លានដុងពីធនាគារគោលនយោបាយសង្គម មានទឹកប្រាក់នេះមក គ្រួសារខ្ញុំវិនិយោគលើការចិញ្ចឹមគោ”។ ដោយសារបានចូលរួមវគ្គបណ្តុះបណ្តាលវិទ្យាសាស្ត្របច្ចេកទេស និងថែទាំបានត្រឹមត្រូវ ដូច្នេះការចិញ្ចឹមសត្វមានការរីកចម្រើនល្អ ឆ្នាំណាគោក៏កើតកូនបានពី ១ ទៅ ២ ក្បាលដែរ។ លោកលីវ័ន បានឱ្យដឹង៖ “រៀងរាល់ ២ ឆ្នាំម្តង គឺខ្ញុំលក់គោម្តង ចាប់ពីពេលចិញ្ចឹមរហូតមកដល់ពេលនេះ ខ្ញុំលក់បាន ១៣ ក្បាល ក្នុងមួយក្បាល តម្លៃប្រហែល ២០-២៥ លានដុង។ បច្ចុប្បន្ន គ្រួសារខ្ញុំនៅទុកគោមេ ២ ក្បាល។ ការចិញ្ចឹមគោបានជួយឱ្យគ្រួសារខ្ញុំរួចផុតពីភាពក្រីក្រ និងមានជីវភាពល្អប្រសើរជាងមុន”។

លោក ថាច់កឿង (ខាងស្តាំ) មានជីវភាពធូរធារដោយសារប្រភពទុនពីធនាគារគោលនយោបាយសង្គម។
ដោយឡែក លោកថាច់កឿង នៅភូមិតាអ៊ុង ឃុំលីវទូ បានចែករំលែក៖ “នៅឆ្នាំ ១៩៩២ ខ្ញុំបានរៀបការហើយចេញនៅដោយឡែក មានដីស្រែ ៤ កុង ដែលឪពុកម្តាយចែកឱ្យប្តីប្រពន្ធខ្ញុំខិតខំបង្កបង្កើនផលគ្រាន់តែគ្រប់ហូបប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះខ្ញុំតែងស្វែងរកដំណោះស្រាយគ្រប់យ៉ាងដើម្បីផលិតឱ្យមានប្រសិទ្ធភាព។ នៅឆ្នាំ ២០១០ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តបង្វែរដីស្រែ ២ កុងមកដាំខ្ទឹម។ បន្ទាប់ពីខិតខំប្រឹងប្រែងអស់ ២ ឆ្នាំ ខ្ញុំសល់ទុនបន្តិចបន្តួច មានបំណងវិនិយោគទិញត្រាក់ទ័រភ្ជួររាស់ ប៉ុន្តែមិនគ្រប់ទុន ដូច្នេះខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តបុលទុនពីធនាគារគោលនយោបាយសង្គមដើម្បីទិញត្រាក់ទ័រភ្ជួររាស់”។ ចាប់តាំងពីមានត្រាក់ទ័រមក បានជួយឱ្យការផលិតរបស់គ្រួសារខ្ញុំមានប្រសិទ្ធភាព ព្រមទាំងរកបានប្រាក់ចំណូលបន្ថែមពីការទទួលភ្ជួររាស់ដីឱ្យប្រជាជនជិតខាងទៀតផង។ “សេវាកម្មភ្ជួររាស់ដីបាននាំមកប្រាក់ចំណូលប្រហែល ៨០០ លានដុងក្នុងមួយឆ្នាំ ហេតុនោះ ជីវភាពគ្រួសារបានកែលម្អ មានលទ្ធភាពទិញគ្រឿងចក្របន្ថែមទៀត។ បច្ចុប្បន្ន ខ្ញុំមានត្រាក់ទ័រភ្ជួររាស់សរុបចំនួន ៤ គ្រឿង” លោកថាច់កឿង បានឱ្យដឹងដូច្នេះ។
ប្រភពទុនបុលពីធនាគារគោលនយោបាយសង្គម មិនត្រឹមតែជួយឱ្យប្រជាជនរួចផុតពីភាពក្រីក្រប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងជាកម្លាំងជុំរុញដើម្បីរក្សាកម្រិតជីវភាពឱ្យមានស្ថិរភាព រួមចំណែកកសាងជនបទថ្មីនិងអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចប្រកបដោយចីរភាពទៀតផង៕
        អត្ថបទនិងរូបថត៖ ថាញវ៉ាង - សុផន