ឆ្នាំសិក្សា២០១៨-២០១៩ ពិន្ទុមធ្យមភាគរាល់វិញ្ញាសារបស់ ថាច់តឹងផុង គឺ៩,៤ពិន្ទុ។ លទ្ធផលនេះ ប្អូនឈរលេខមួយក្នុងថ្នាក់ និងលេខមួយក្នុងប្លុកថ្នាក់ទី១០របស់សាលា។ កាលពីឆ្នាំសិក្សា ពីរឆ្នាំមុន ប្អូនផុងក៏ឈរលេខមួយក្នុងថ្នាក់និងឈរលេខមួយក្នុងប្លុកផងដែរ។ល។ នោះគ្រាន់តែនិយាយ”ត្រួសៗ”ពីស្នាដៃរបស់សិស្សជនរួមជាតិខ្មែររូបនេះ ដែលត្រៀមបម្រុងឈានចូលរៀនថ្នាក់ទី១១C នៅសាលាវិទ្យាល័យជនជាតិអន្តេវាសិកក្រុងកឹងធើ។
រដូវវិស្សមកាល ប្អូនតឹងផុងរៀនទ្រឹស្តីនិងធ្វើលំហាត់វិញ្ញាសា គណិតវិទ្យា រូបវិទ្យា និង គីមីវិទ្យា។
ជីតាតឹងផុង(អង្គុយខាងឆ្វេង)តែងរក្សាទុកដាក់សិក្ខាគារិក លិខិតសរសើរ ប័ណ្ណសរសើរដែលជាស្នាដៃរៀនសូត្ររបស់ចៅ។
ស្ថានភាពគ្រួសារក្រីក្រ រៀនពូកែ តែជីវភាពរស់នៅរបស់ប្អូនថាច់តឹងផុង ខ្វះភាពកក់ក្ដៅរបស់ឪពុក។ ពីព្រោះមុននេះ៤ឆ្នាំ ឪពុករបស់ប្អូនទៅរកស៊ីឆ្ងាយ រហូតមកទល់ពេលនេះគ្រួសារនៅតែមិនទទួលបានដំណឹង។ ម្តាយប្អូនម្នាក់ឯងរែកពុនដើម្បីចិញ្ចឹមបងប្អូនផុងទាំង៣នាក់រៀនសូត្រ ផ្តើមពីប្រភពបៀវត្សកម្មករកាត់ដេរតិចតួច។ “ថ្ងៃណាក៏ដូចជាថ្ងៃណាម្តាយចេញពីផ្ទះតាំងពីព្រឹកព្រលឹមរហូតដល់យប់ងងឺត ទើបមកដល់ផ្ទះ។ល។ ចំណែកបងប្អូនខ្ញុំទាំងបីនាក់ បើថ្ងៃណាមិនទៅរៀន គឺទៅផ្ទះយាយតាខាងម្ដាយដែលនៅក្បែរនោះ។ យាយតាដាំបាយឱ្យហូប និងដាស់តឿនរៀនសូត្រ។ល។ លុះដល់ពេលយប់មកជួបជុំនឹងម្ដាយ!”- ប្អូនតឹងផុងរៀបរាប់ឱ្យដឹងដូច្នេះ។
លោកតាយឿងវុាំង-ជីតារបស់តឹងផុង ឱ្យដឹង៖ “ឪពុកតឹងផុង ទៅរកស៊ីឆ្ងាយ។ ឮថាមានប្រពន្ធចុងហើយ។ល។ បងប្អូនតឹងផុងទាំងបីនាក់រពឹសណាស់ដែរ!”។ ប៉ុន្តែពេលខ្ញុំស្តីបន្ទោស ឬ ដាស់តឿនក្រើនរំលឹកពីអ្វីម្យ៉ាងតែងស្ដាប់បង្គាប់តាម។ បំផុតគឺតឹងផុង ចាប់ពីវារៀនថ្នាក់ទី១រហូតដល់ឥឡូវ ឆ្នាំណាក៏បានទទួលរង្វាន់ទាំងអស់!”។ ថ្ងៃដែលយើងខ្ញុំទៅដល់ផ្ទះប្អូនតឹងផុង ពេលនិយាយពីស្នាដៃរៀនសូត្ររបស់ប្អូន ជីតារបស់តឹងផុងហាក់ដូចជានឹកឃើញអ្វីម្យ៉ាង។ គាត់ក៏ម្នីម្នាត្រឡប់ទៅផ្ទះ ហើយមិនយូរប៉ុន្មានក៏ត្រឡប់មកវិញដោយកាន់យកលិខិតសរសើរដែលគាត់រៀបចំទុកដាក់យ៉ាងត្រឹមត្រូវ។ គាត់និយាយទាំងអួលដើមក៖ “គ្មានប្រាក់ឱ្យវាទៅរៀនកួទេ។ វារៀនដោយខ្លួនឯង!”។ មើលលិខិតសរសើរដែលលោកតាយឿងវុាំងបង្ហាញ យើងខ្ញុំសែនកោតសរសើរចំពោះស្នាដៃរបស់ប្អូនផុង៖ ឈ្នះរង្វាន់ អូឡាំពិចគណិតវិទ្យា (ឆ្នាំសិក្សាថ្នាក់ទី៥) សិស្សពូកែ Violympic គណិតវិទ្យាថ្នាក់ខណ្ឌ សិស្សពូកែ Violympic ភាសាអង់គ្លេស ថ្នាក់ខណ្ឌ (ឆ្នាំសិក្សាថ្នាក់ទី៧) សិស្សពូកែ IOE ភាសាអង់គ្លេស ថ្នាក់ខណ្ឌ (ឆ្នាំសិក្សាថ្នាក់ទី៨) និងឈ្នះរង្វាន់លេខ៣ ពិធីប្រឡង ”វោហារស័ព្ទភាសាអង់គ្លេសកម្រិតវិទ្យាល័យ (ឆ្នាំសិក្សាថ្នាក់ ទី១០)។
ដើម្បីសម្រេចបានស្នាដៃរៀនសូត្រដែលគួរឱ្យកោតសរសើរនោះ ប្អូនតឹងផុង ឱ្យដឹង៖ “ប្អូនខិតខំចងចាំមេរៀនក្នុងថ្នាក់។ បើមេរៀនណាដែលប្អូនមិនទាន់យល់ គឺសួរមិត្តភក្តិ សួរលោកគ្រូ អ្នកគ្រូរហូតដល់យល់ល្អិតល្អន់ និងស្វែងរកព័ត៌មានដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធដល់មេរៀនលើ បណ្តាញអិនធើណិតជាដើម។ ចំពោះវិញ្ញាសាវិទ្យាសាស្រ្តធម្មជាតិ ប្អូនតែងមើលមេរៀន និងធ្វើលំហាត់ដោយខ្លួនឯងមុន។ តួយ៉ាងដូចរដូវវិស្សមកាលនេះ ប្អូនសូមម្តាយទិញសៀវភៅគណិតវិទ្យា រូបវិទ្យា គីមីវិទ្យាថ្នាក់ទី១១ ដើម្បីអានស្រាវជ្រាវទ្រឹស្តីនិងធ្វើលំហាត់មុន។ល។ ចំពោះវិញ្ញាសាអង់គ្លេស ប្អូនរៀនប្រយោគដែលនិយមប្រើមុន និងចូលរួមក្លឹបអង់គ្លេសក្នុងសាលា លើបណ្តាញ និងហ៊ាននិយាយសាសង សន្ទនាពេលមានឱកាស”។ មិនត្រឹមតែដូច្នោះ រៀងរាល់ថ្ងៃ ពេលម្ដាយក្រោកពីដំណេកនៅម៉ោង៥ព្រឹករៀបចំទៅធ្វើការ ប្អូនក៏ក្រោកឡើងទន្ទេញមេរៀនដែរ។ ចាប់ពីម៉ោង១៩ដល់ម៉ោង២១ ក៏ជាពេលដែលប្អូនរៀនមេរៀន ធ្វើលំហាត់ និងរំលឹកមេរៀនដោយខ្លួនឯង។ លោកគ្រូង្វៀនទ្រុកទី លេខាសម្ព័ន្ធយុវជនសាលាវិទ្យាល័យជនជាតិអន្តេវាសិកក្រុងកឹងធើ ឱ្យដឹង៖ “រាល់ការចលនាដែលសម្ព័ន្ធយុវជនសាលាបំផុស ប្អូនតឹងផុងតែងចូលរួមនិងទទួលបានរង្វាន់ជានិច្ច។ រៀនពូកែ ឧស្សាហ៍ព្យាយាម ជ្រោមជ្រែងរាល់ការចលនារបស់សាលា ម្ល៉ោះហើយប្អូនតឹងផុងតែងបានលោកគ្រូអ្នកគ្រូ មិត្តភ័ក្តិស្រឡាញ់រាប់អាន”៕
ថាញ់ឡុង-វិមាន