“កើតនិងធំឡើងក្នុងសម័យសន្ដិភាព ពិសេសគឺខ្លួនបានចូលក្នុងកងជួរបក្ស ខ្ញុំរឹតតែមានមោទនភាព បូជាអស់ពីកម្លាំងកាយចិត្ត ចំពោះបុព្វហេតុអប់រំ។
យុវជនខ្មែរថាច់កាន មានវាសនាបានកើតនៅខែមេសា ឆ្នាំ ១៩៧៥ នៅឃុំផុងភូ ស្រុកកូវកែ ខេត្តត្រាវិញ។ បច្ចុប្បន្ន បងកាន់តំណែងជាអនុប្រធានសមាគមកសិករឃុំផុងភូ។ ទោះបីឋិតនៅក្នុងតួនាទីណាក៏ដោយ បងតែងអនុវត្តសម្រេចភារកិច្ចដែលប្រគល់ឱ្យ។
ពេលរំលឹកដល់ត្រឹងធីរ៉ាវី សិស្សថ្នាក់ទី៩A២ សាលាអនុវិទ្យាល័យជនជាតិអន្តេវាសិកឡុងភូ ខេត្តសុកត្រាំង លោកគ្រូ អ្នកគ្រូ និងមិត្តភ័ក្តិ តែងស្ងើចសរសើរមិនដាច់ពីមាត់។
បញ្ចប់បរិញ្ញាបត្រនៅសាកលវិទ្យាល័យឱសថសាស្រ្តក្រុងហូជីមិញ កាលពីឆ្នាំ២០០៣ មិនដូចមិត្តភ័ក្តិវ័យស្រករគ្នា ដែលស្វែងរកឱកាសរស់នៅទីក្រុង អ៊ូអរ រីឯវេជ្ជបណ្ឌិត ចៅសុើងខាញ់ ក៏សម្រេចចិត្តវិលត្រឡប់មកស្រុកទ្រីតូង ខេត្តអាងយ៉ាង។ ពីព្រោះ ដូចដែលគាត់ឱ្យដឹង៖
តាមប្រសាសន៍លោក ង្វៀនភុកតាំង នាយករងមន្ទីរអប់រំនិងបណ្តុះបណ្តាលក្រុងកឹងធើ ឱ្យដឹង៖ បច្ចុប្បន្ន ក្រុងកឹងធើ មានសាលារៀន៣២៧/៤៥៥ សម្រេចបទដ្ឋានជាតិ។
តាមប្រសាសន៍អ្នកស្រីឡឹមឡែហា ប្រធានសមាគមសហព័ន្ធនារីខេត្តគៀងយ៉ាង៖ អនុវត្តការបង្ការ ប្រឆាំងជំងឺឆ្លង Covid-១៩ សមាគមសហព័ន្ធនារីស្រុកគៀងលឿង បានចលនាសប្បុរសជនឧបត្ថម្ភទឹកប្រាក់បាន៥លានដុង
ទោះបីនៅជួបការលំបាកច្រើន ប៉ុន្តែជាច្រើនឆ្នាំមកនេះ មជ្ឈមណ្ឌលសុខាភិបាលស្រុកទ្រីតូង តែងខិតខំយ៉ាងពេញទំហឹង ដើម្បីបម្រើការនិងថែទាំសុខភាពជូនប្រជាជនឱ្យកាន់តែល្អប្រសើរ។
ឆ្លងតាមរយៈប្រភពមូលនិធិសប្បុរសធម៌ទ្រីតែ្វ សមាគមជំរុញការសិក្សាខេត្តត្រាវិញ បានផ្សព្វផ្សាយ កសាង ពិនិត្យប្រគល់ជូននិងដាក់ឱ្យប្រើប្រាស់ “គេហដ្ឋានជំរុញការសិក្សា” ចំនួន៦៦ខ្នង ក្នុងមួយខ្នងៗ តម្លៃ៥០លានដុង ផ្តល់ជូនគ្រួសារក្រីក្រ គ្រួសារខ្មែរមានកូនរៀនគ្រាន់បើ ពូកែ ដែលមានជីវភាពក្រលំបាក។
តាមប្រសាសន៍លោកថាច់យឿង ប្រធានគណៈជនជាតិខេត្តវិញឡុង ប្រព័ន្ធសាលារៀនតាំងពីកម្រិតមតេ្តយ្យរហូតដល់វិទ្យាល័យនៅតាមឃុំនានាតំបន់មានជនរួមជាតិភាគតិចរស់នៅកុះករ បានវិនិយោគ កសាងសមរម្យ។
ក្រុមការងារសង្គមនៃមន្ទីរពេទ្យពហុវិជ្ជាខេត្តសុកត្រាំង តែងជួយឧបត្ថម្ភអ្នកជំងឺដែលមកពិនិត្យព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យ។ តាមរយៈនោះ បានរួមចំណែកលើកកម្ពស់គុណភាពថែទាំអ្នកជំងឺ កែលម្អនិងលើកកម្ពស់រូបភាពផ្នែកសុខាភិបាល បង្កទំនុកចិត្តដល់អ្នកជំងឺ។
ជាច្រើនឆ្នាំមកនេះ ដោយការវិនិយោគមូលដ្ឋានសម្ភារៈ បំពាក់គ្រឿងបរិក្ខារពេទ្យរបស់ខេត្ត និងការខិតខំប្រឹងប្រែងបណ្តុះបណ្តាលកម្មាភិបាលពេទ្យកាន់តែមានវិជ្ជាឯក ទេសខ្ពស់ អនុវត្តបច្ចេកទេសក្នុងការព្យាបាលជំងឺ មន្ទីរពេទ្យពហុព្យាបាលខេត្តសុកត្រាំង សង្រ្គោះអ្នកជំងឺសរសៃ ឈាមបេះដូងបានជាសះស្បើយរាប់រយនាក់។
ការបង្រៀនអក្សរខ្មែរ បាលី ធម្មវិន័យជាដើម នៅតាមវត្តខ្មែរក្នុងស្រុកទីវកឹង ខេត្តត្រាវិញ ភាគច្រើនអាស្រ័យអាចារ្យបង្រៀននៅចំណុះជើងវត្តទទួលរ៉ាប់រង។ អាចារ្យបង្រៀនភាគច្រើនប្រកបការងារស្រែចម្ការ ទៅបង្រៀនដោយសទ្ធា មិនគិតប្រាក់កម្រៃអ្វីឡើយ។