លោកថាច់ធន អាយុ៧២ឆ្នាំ នៅអនុសង្កាត់១ សង្កាត់៧ ក្រុងត្រាវិញ ខេត្តត្រាវិញ មានកិត្តិយសបានទទួលកិត្តិនាម ជាកសិករផលិតនិងធ្វើអាជីវកម្មពូកែថ្នាក់ខេត្តជាច្រើនលើក។
ទម្រង់រូបភាពចិញ្ចឹមគោសាច់នៅឃុំថាញ់ ភូ ស្រុកម៉ីស្វៀង ខេត្តសុកត្រាំង កំពុងមានក្តីសង្ឃឹមច្រើនជួយគ្រួសារខ្មែរក្រីក្រជាសន្សឹមៗ លំនឹងជីវភាព។
បច្ចុប្បន្ន ទម្រង់រូបភាពគ្រប់គ្រងព្រៃរួមគ្នានៅព្រៃលិចទឹកប្រៃប្របមាត់សមុទ្រ តែងបានមាមីងខ្មែរនៅភូមិអ៊ូវ-ថB ឃុំវិញហាយ ក្រុងវិញចូវ ខេត្តសុកត្រាំង អនុវត្តប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។ ផ្តើមពីនោះ ព្រៃបង្ការពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃកាន់តែលយចេញទៅសមុទ្រ បង្កទៅជារបាំង ដ៏រឹងមាំការពារផ្ទះសម្បែង ជីវភាព ផលិតកម្មរបស់មាមីងប្របមាត់សមុទ្រ។
បងស្រីយឿងធីម៉ាញ់ ប្រធានសាខាសមាគមនារីភូមិដុងថាំង ឃុំដុងថាំង ស្រុកកើ-ដ ក្រុងកឹងធើ បានចូលរួមសកម្មភាពការងារអស់រយៈពេល១៦ឆ្នាំ បងបានមាមីងជនជាតិខ្មែរឃុំដុងថាំងស្រឡាញ់រាប់អានគាត់ណាស់។
តាមប្រសាសន៍លោកឡេទ្រីត្វង អនុប្រធានគណៈជនជាតិខេត្តវិញឡុង រយៈពេលកន្លង គណៈជនជាតិបានសហការជាមួយនឹងភូមិភាគនានា ផ្សព្វផ្សាយគម្រោងអភិវឌ្ឍផលិតកម្មក្នុងជនរួមជាតិខ្មែរ។
អាស្រ័យជនរួមជាតិខ្មែរនៅស្រុកវីធ្វី ខេត្តហូវយ៉ាង រស់នៅប្រមូលផ្តុំនៅឃុំនានាដែលឆ្ងាយពីមជ្ឈមណ្ឌល ម៉្លោះហើយគណៈកម្មាធិការប្រជាជនស្រុកតែងសហការជាមួយនឹងអង្គភាពនានា ផ្តុំកម្លាំងអភិវឌ្ឍហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធមូលដ្ឋាន បង្កលក្ខណសម្បតិ្តដើម្បីប្រជាជនលើកកម្ពស់គុណភាពជីវភាព។
ប៉ុន្មានថ្ងៃមកនេះ ប្រជាជននៅភូមិតុងកាង និងយ៉ុងចាក ឃុំលីវទូ ស្រុកត្រឹងដេ ខេត្តសុកត្រាំង សប្បាយរីករាយយ៉ាងខ្លាំង ត្បិតអីស្ថានីយផ្គត់ផ្គង់ទឹកតុងកាង បានដំណើរការនាំយកទឹកសាបបម្រើតម្រូវការប្រើប្រាស់។
លោកថាច់រ៉ី អ្នកមានប្រជាប្រិយភាពក្នុងតំបន់ជនរួមជាតិខ្មែរនៅភូមិអូរតាពៅ ឃុំដាឡុក ស្រុកចូវថាញ់ ខេត្តត្រាវិញ គាត់តែងខ្នះខ្នែងផ្សព្វផ្សាយ ចលនាគ្រួសារញាតិមិត្តនិងប្រជាជនមិនប្រព្រឹត្តល្មើសច្បាប់ និងសេចក្តីកំណត់របស់ភូមិភាគ គិតគូរអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ បង្វែររចនាសម្ព័ន្ធដំណាំ សត្វចិញ្ចឹម និងចូលរួមការពារសណ្តាប់ធ្នាប់នៅភូមិស្រុក។
តាមប្រសាសន៍លោកថាច់ថេហៀង ប្រធានការិយាល័យជនជាតិស្រុកត្រាអូង ខេត្តវិញឡុង ឲ្យដឹង៖ “អាស្រ័យអនុវត្តគោលនយោបាយជំនួយរបស់រដ្ឋ ទើបហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធមូលដ្ឋាននៅតំបន់ដែលមានជនរួមជាតិខ្មែររស់នៅកុះករ បានកែលម្អច្រើនបើប្រៀបនឹងកាលពីមុន។
ឆ្នាំ២០១៤ គណៈចង្អុលការលុបបំបាត់ភាពអត់ឃ្លាន កាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ ខេត្តបាកលីវបានខិតខំកាត់បន្ថយគ្រួសារក្រីក្របានចំនួន៧.០០០ និងគ្រួសារជិតក្រចំនួន៤.១៥០។ ដំណោះស្រាយមួយក្នុងចំណោមដំណោះស្រាយទាំងឡាយដែលខេត្តកំពុងអនុវត្ត គឺជំរុញសកម្មភាពបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈតាមសេចក្តីសម្រេច១៩៥៦ របស់នាយករដ្ឋមន្រ្តីនៃរដ្ឋាភិបាល។
ការបង្វែររចនាសម្ព័ន្ធដំណាំសត្វចិញ្ចឹម សមស្របជាមួយនឹងលក្ខណៈតំបន់ដីនៃភូមិភាគនីមួយៗ គឺជាការងារចាំបាច់ណាស់។ ដោយយល់ឃើញប្រការទាំងនោះ បានជាពូគឹមគើ ស្នាក់នៅភូមិប្រាសាទលិច ឃុំង្វៀតហ្វា ស្រុកចូវថាញ់ ខេត្តត្រាវិញ មិនអល់អែកបង្វែររចនាសម្ព័ន្ធ ពីដីផលិតស្រូវមិនសូវមានប្រសិទ្ធភាពងាកមកដាំដំណាំផ្សេងៗ ដែលជាជំហានដំបូងបាននាំមកនូវប្រសិទ្ធភាពសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់។
ទោះបីជួបការលំបាកច្រើន ប៉ុន្តែអ្នកមីងថាច់ធីសិណ នៅភូមិតាអុង ឃុំវៀងប៊ិញ ស្រុកត្រឹងដេ (ខេត្តសុកត្រាំង) តែងប្តេជ្ញាចិត្តអភិរក្សរបរត្បាញកន្ទេលប្រពៃណីរបស់ជនរួមជាតិខ្មែរ។ ជាមួយនឹងកីតម្បាញយ៉ាងសាមញ្ញ អ្នកមីងថាច់ធីសិណ អាចត្បាញកន្ទេលមានគុណភាពខ្ពស់ អាចប្រើប្រាស់បានដល់ទៅ១០ឆ្នាំ។ ឆ្នាំនេះ អ្នកមីងថាច់ធីសិណ មានអាយុ៦៦ឆ្នាំ បានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងរបរត្បាញកន្ទេលជាង៥០ឆ្នាំមកហើយ។