 
			
						បច្ចុប្បន្ន បងយ័ញថាញ់ ជាអនុប្រធានដំណាក់សុខាភិបាលឃុំដុងថាំង ស្រុកកើ-ដ ក្រុងកឹងធើ។ ជាជនរួមជាតិខ្មែរ ហើយបំពេញការងារនៅភូមិសាស្រ្តដែលមានជនរួមជាតិខ្មែររស់នៅកុះករ ម្ល៉ោះហើយមានភាពងាយស្រួលក្នុងការងារ។
 
			
						កសិករខ្មែរនៅខេត្តសុកត្រាំង បាននិងកំពុងអនុវត្តបច្ចេកទេស ស្រោចស្រពស្វ័យប្រវត្តិ នាំមកនូវប្រសិទ្ធភាពសេដ្ឋកិច្ចសមស្រប នឹងរដូវប្រាំង។
 
			
						មកកាន់សង្កាត់ទី ៥ ក្រុងសុកត្រាំង ខេត្តសុកត្រាំង សួររកថ្នាក់រៀនមេត្តាធម៌របស់អ្នកគ្រូ ត្រឹងធីមឿន សម្រាប់សិស្សខ្មែរក្រីក្រនៅអនុសង្កាត់ទី ៣ មាមីងនៅទីនេះ អ្នកណាក៏ស្គាល់ទាំងអស់។
 
			
						ដោយមានចរិតឧស្សាហ៍ព្យាយាម ចូលចិត្តរៀនសូត្រ លោកថាច់សុផល នៅភូមិស្លែងថ្មី ឃុំភឿកហ៊ឹង ស្រុកថ្កូវ ខេត្តត្រាវិញ បានជម្នះលំបាកក្នុងជីវភាព ឈានឡើងធូរធារ ផ្តើមពីទម្រង់បិតស្រា ចិញ្ចឹមជ្រូក។ តាមទម្រង់នេះ គាត់ក្លាយជាកសិករ ផលិតធ្វើអាជីវកម្មពូកែថ្នាក់ខេត្ត។
 
			
						រហូតមកទល់ពេលនេះ ឃុំទាំង ១០០% នៃស្រុកវិញឡើយ ខេត្តបាកលីវ បានកសាងសម្រេចបទដ្ឋានជនបទថ្មី ក្នុងនោះ មានឃុំចំនួន ៣ សម្រេចបទដ្ឋានជនបទថ្មីកម្រិតខ្ពស់។ ចាប់តាំងពីបានកសាងសម្រេចបទដ្ឋាននោះមក មុខមាត់ជនបទ ជីវភាពសម្ភារៈនិងស្មារតីរបស់ប្រជាជនក៏បានកែលម្អផងដែរ។
 
			
						លោកម៉ាលឿងថៀង នៅភូមិតាបៀង ឃុំភូមី ស្រុកមីទូ ខេត្តសុកត្រាំង បានមាមីងខ្មែរស្ងើចសរសើរពីព្រោះគាត់ជាអ្នកអស់ពីចិត្ត ដើម្បីភូមិស្រុកមានភាពសុខសាន្ត ស្អាតបាតសមរម្យនិងជួយដល់អ្នកដទៃ។
 
			
						ឃុំលឿងហ្វា A ស្រុកចូវថាញ់ ខេត្តត្រាវិញ ជាឃុំមួយដែលមានជនរួមជាតិខ្មែររស់នៅកុះករ។ រយៈពេលកន្លង សមាគមកសិករឃុំបានសហការជាមួយគណៈកម្មាធិកាបក្ស គណៈកម្មាធិកាប្រជាជន អង្គការនយោបាយសង្គមឃុំ អនុវត្តបានល្អនូវកម្មវិធីទិសដៅជាតិអំពីការកសាងជនបទថ្មី ដើម្បីលើកកម្ពស់ជីវភាពរបស់ប្រជាជន។
 
			
						នៅក្រុងកឹងធើ បានលេចឡើងអាជីវកម្មជាច្រើន មិនញញើតឈានមុខក្នុងការផ្ទេរនិងអនុវត្តបច្ចេកវិទ្យាថ្មី ក្នុងការបង្កបង្កើនផល ផ្ដល់ផលទ្វេដងដល់អាជីវកម្មនិងអ្នកប្រើប្រាស់។
 
			
						ដោយមានបំណងចង់អភិរក្ស និងអភិវឌ្ឍន៍របរផលិតទឹកដមផ្កាត្នោតប្រពៃណីរបស់ជនរួមជាតិខ្មែរ ឆ្នាំ ២០១៧ បងស្រីចៅង៉ុកយ៉ីវ នៅស្រុកទ្រីតូង ខេត្តអាងយ៉ាង រួមជាមួយនឹងមិត្តភក្តិមួយចំនួនបានបង្កើតក្រុមហ៊ុនភាគហ៊ុន Palmania សំដៅនាំយកនូវរសជាតិផ្អែមត្រជាក់នៃទឹកត្នោត បង្កើតជាផលិតផលពិសេសសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ទីផ្សារទាំងក្នុងនិងក្រៅប្រទេស។
 
			
						មកកាន់ភូមិអូររូង ឃុំភឿកហ៊ឹង ស្រុកថ្កូវ ខេត្តត្រាវិញ សួររកលោកពូថាច់ចន្ទ អ្នកណាក៏ស្គាល់ដែរ ពីព្រោះគាត់គឺជាកសិករឆ្នើមម្នាក់ក្នុងចំណោមកសិករទាំងឡាយនៅភូមិភាគ។
 
			
						ខណៈពេលធ្វើជាជាងសាងសង់អាងចិញ្ចឹមអន្ទង់ លោកថាច់កឿង នៅពីភូមិ ៥ ឃុំសាភៀង ស្រុកឡុងម៉ី ខេត្តហូវយ៉ាង រៀនសូត្របានពីវិធីចិញ្ចឹមអន្ទង់ដោយមិនប្រើភក់យ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព។ បច្ចុប្បន្ន គ្រួសារគាត់បានរួចផុតពីភាពក្រីក្រឈានឡើងធូរធារផ្ដើមពីការចិញ្ចឹមអន្ទង់នេះឯង។
 
			
						លោកគ្រូថាច់អូន អាយុជាង ៧០ ឆ្នាំ កើតនិងធំដឹងក្ដីនៅភូមិស្វឹងមិញ ២ ឃុំវុងលីម ខេត្តវិញឡុង ទើបគាត់យល់ច្បាស់ពីជីវភាពគ្រួសារនីមួយៗក្នុងភូមិស្រុក។ លោកគ្រូអូន មានប្រសាសន៍៖ ត្រង់នេះហើយគឺជាឧត្តមភាពរបស់លោកគ្រូ ពេលដែលក្លាយជាអ្នកមានប្រជាប្រិយនៅមូលដ្ឋាន។