ដំណាក់ការអភិវឌ្ឍឧស្សាហកម្មបានជួយប្រជាជននៅក្រុងប៊ិញមិញ ខេត្តវិញឡុង ប្តូរពីការងារកសិកម្មទៅឧស្សាហកម្ម សេវាកម្ម មានភាពងាយស្រួល។
ផ្លូវគមនាគមន៍ចូលទៅកាន់ភូមិអង្គុលីខាងត្បូង ឃុំដុងប៊ិញ។
តាមប្រសាសន៍លោកសឺនហ្វាងយ្វី ប្រធានការិយាល័យជនជាតិក្រុងប៊ិញមិញ ខេត្តវិញឡុង ឲ្យដឹង៖ ជនរួមជាតិខ្មែរនៅក្រុងប៊ិញមិញ ភាគច្រើនប្រកបរបរកសិកម្ម។ អាស្រ័យហេតុនេះ ក្រុងតែងម្ចាស់ការអនុវត្តល្អនូវគោលនយោបាយឧបត្ថម្ភរបស់រដ្ឋសម្រាប់ជនរួមជាតិខ្មែរ ដូច៖ បុលទុនធនាគារអត្រាកម្រិតការប្រាក់អនុគ្រោះ ជំនួយពូជសត្វ ពូជដំណាំ។ល។ ដើម្បីពង្រីកផលិតកម្ម រួមចំណែកបង្កើនប្រាក់ចំណូល ផ្តើមពីនោះ ជីវភាពសេដ្ឋកិច្ចក្នុងជនរួមជាតិខ្មែរមានការវិវឌ្ឍយ៉ាងសកម្ម ជួយឲ្យគ្រួសារប្រជាជនជាច្រើន ឈានឡើងចាកផុតពីភាពក្រីក្រប្រកបដោយចីរភាព។ តាមការស្រងស្ថិតិរបស់ក្រុង អត្រាគ្រួសារក្រីក្រកាត់បន្ថយឆាប់រហ័សសម្រេចមធ្យមភាគលើស៤% ជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ មូលហេតុ គឺអាស្រ័យយុវជនមួយចំនួនមិនញញេីតក្នុងការប្តូរពីការងារកសិកម្មទៅឧស្សាហកម្ម ដើម្បីរកបានប្រាក់ចំណូលលំនឹង។ ទូទាំងក្រុងមានជនរួមជាតិខ្មែរជាង១.០០០នាក់ ចូលរួមការងារឧស្សាហកម្មនិងសេវាកម្ម។
ដើម្បីអនុវត្តដំណាក់ការបង្វែររចនាសម្ព័ន្ធដូចពោលខាងលើ ក្រុងក៏បានកសាងផែនការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច-សង្គម តាមទិសដៅឧស្សាហូបនីយកម្មនិងភាវូបនីយកម្ម។ អាស្រ័យហេតុនោះ ផលិតកម្មឧស្សាហកម្មស្រូបអត្រា៣៩% ពាណិជ្ជកម្ម សេវាកម្មស្រូបអត្រា៣៧% កសិ-នេសាទកម្មនៅត្រឹមតែ២៤%។ ក្នុងនោះ លេចធ្លោបំផុតគឺភូមិរបរផលិតពពុះសណ្តែតបំពង ទឹកស៊ីអ៊ីវ តៅហ៊ូវប្រៃ ធូប។ល។ នៅតែបន្តការរក្សាអភិវឌ្ឍលំនឹង បង្កបានការងារធ្វើជាប្រចាំដល់ពលករ-ការិនី។ ក្រៅពីនោះ ជាមួយនឹងទីតាំងដ៏ប្រសើរគឺនៅក្បែរមជ្ឈមណ្ឌលក្រុងកឹងធើ និងមណ្ឌលឧស្សាហកម្មហ្វាភូ ស្រុកឡុងហូ ម៉្លោះហើយពលករ-ការិនីនៅភូមិភាគងាយស្រួលស្វែងរកការងារធ្វើនៅតាមមណ្ឌលឧស្សាហកម្ម សេវាកម្ម។ បងស្រីថាច់ធីញ៉ាង នៅឃុំដុងប៊ិញ ឲ្យដឹង៖ “ពេលថ្ងៃខ្ញុំទទួលត្បាញកន្រ្តកជ័រនៅនឹងផ្ទះ។ ពេលយប់ ខ្ញុំទៅជួយលក់ភេសជ្ជៈនៅកន្លែងវាយសីខណ្ឌប៊ិញធ្វី ក្រុងកឹងធើ។ អាស្រ័យជួបម្ចាស់ចិត្តល្អ គាត់ជួយប្រាក់ប្រេងសាំងទៅមកនិងអាហារពេលយប់។ ប្រហែលម៉ោង៩យប់រៀបចំការងាររួចរាល់ទៅដល់ផ្ទះជិតម៉ោង១០យប់។ ការងារនេះស្រាល ផ្តល់ប្រាក់ចំណូលសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារបានមួយភាគណាដែរ”។
បងស្រីង្វៀនធីថា អនុប្រធានគណៈកម្មាធិការប្រជាជនឃុំដុងប៊ិញ ឲ្យដឹង៖ ផ្លូវគមនាគមន៍ជនបទកសាងសម្រេចរួចរាល់ បង្កលក្ខណសម្បត្តិឲ្យប្រជាជនប្តូរពីការងារកសិកម្មទៅការងារឧស្សាហកម្ម សេវាកម្ម មានភាពងាយស្រួល។ បងស្រីសឺនធីឡេ នៅឃុំដុងថាញ់ ចែករំលែក៖ “ពីមុន រដូវប្រាំង ប្តីប្រពន្ធខ្ញុំស្រោចទឹកចម្ការផ្លែឈើមានភាពលំបាកណាស់។ ចាប់តាំងពីពេលដាក់ប្រព័ន្ធស្រោចស្រពស្វ័យប្រវត្តិ គ្រាន់តែបើកកុងតាក់ភ្លើង យើងទៅធ្វើការងារផ្សេង។ ព្រោះហេតុនោះ ប្តីប្រពន្ធឲ្យតែមានម្នាក់នៅផ្ទះ គឺអាចនឹងរ៉ាប់រងស្រោចទឹកចម្ការបាន។ ម្នាក់ទៅធ្វើការងារផ្សេង រកប្រាក់ចំណូលបន្ថែម ដើម្បីលើកស្ទួយជីវភាពគ្រួសារ”៕
ហាថាញ់-មុនី