• ព្រួតដៃអភិរក្សសម្លៀកបំពាក់ប្រពៃណី

    ព្រួតដៃអភិរក្សសម្លៀកបំពាក់ប្រពៃណី

    មជ្ឈដ្ឋានយុវវ័យជនជាតិខ្មែរ នៅក្រុងវិញចូវ ខេត្តសុកត្រាំង រួមជាមួយនឹង មនុស្សវ័យចំណាស់អភិរក្សសម្លៀកបំពាក់ប្រពៃណីយ៉ាងសកម្ម។

  • រួមចំណែករក្សាវប្បធម៌ជនជាតិ

    រួមចំណែករក្សាវប្បធម៌ជនជាតិ

    ប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ វត្តមហាទប់ ក្រុងសុកត្រាំង ខេត្តសុកត្រាំង បានរៀប ចំប្រគំភ្លេងពិណពាទ្យនៅក្នុងវត្ត ដើម្បីបម្រើភ្ញៀវទេសចរនិងរក្សាវប្ប ធម៌ប្រវេណីរបស់ជនរួមជាតិខ្មែរ។ព្រះតេជព្រះគុណ ឡឹមទូលិន ព្រះពហុស្សូតវត្តមហាទប់ មានថេរដីកា ៖

  • សិល្បករឆ្នើម ចៅណឹង

    សិល្បករឆ្នើម ចៅណឹង

    ទោះបីវ័យកាន់តែចាស់ កម្លាំងខ្សោយក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែសិល្បករឆ្នើមចៅ ណឹង នៅភូមិភឿកឡើយ ឃុំអូរឡឹម ស្រុកទ្រីតូង ខេត្តអាងយ៉ាង នៅតែ ខ្វល់ខ្វាយក្នុងការងារអភិរក្ស និងពង្រីកសិល្បៈចម្រៀងចាប៉ីដងវែង ដែលជាបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌អរូបីជាតិជានិច្ច។

  • វត្តដំបងពាក់

    វត្តដំបងពាក់

    វត្តសុវណ្ណទេព្វីឯកវិមលារាម (ដំបងពាក់) នៅឃុំដុងចូវ ស្រុកយ្វៀង​ហាយ (ខេត្តត្រាវិញ) មានព្រះសង្ឃនិងពុទ្ធបរិស័ទចំនួន២៥អង្គនិងរូប បានពលីជីវិតក្នុងសម័យសង្គ្រាមទាំងពីរលើក ប្រឆាំងអា​ណា​និគម​បា​រាំង​និង​ចក្រ​ពត្តិ​អា​មេ​រិក។ ឆ្នាំ២០០៥ វត្ត​ដំ​បង​ពាក់​មាន​កិត្តិ​យស​បាន​គណៈ​កម្មា​ធិ​ការ​ប្រ​ជា​ជន​ខេត្ត​ត្រា​វិញ ទទួល​ស្គាល់​ជា​កេរ​ដំ​ណែល​ប្រ​វត្តិ​សាស្រ្ត​ថ្នាក់​ខេត្ត។

  • វត្តដំបងពាក់បង្កើតវង់ភ្លេងពិណពាទ្យនារី

    វត្តដំបងពាក់បង្កើតវង់ភ្លេងពិណពាទ្យនារី

    ភូមិភាគជាច្រើនបាននិងកំពុងព្រួតដៃរួមកម្លាំងអភិរក្ស និងពង្រីក សិល្បៈប្រពៃណីរបស់ជនជាតិខ្មែរ ក្នុងនោះមានភ្លេងពិណពាទ្យ។ នៅ វត្តដំបងពាក់ ឃុំដូងចូវ ស្រុកហ្វៀងហាយ ខេត្តត្រាវិញ បានបង្កើតវង់ ភ្លេងពិណពាទ្យដោយមានអ្នកភ្លេងសុទ្ធតែជានារី។ 

  • ក្រុមសិល្បៈវត្តសាលវនឧទ្យាន(ព្រែកឈូក)

    ក្រុមសិល្បៈវត្តសាលវនឧទ្យាន(ព្រែកឈូក)

    ប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លង ក្រុមសិល្បៈវត្តសាលវនឧទ្យាន (ព្រែកឈូក) ឃុំឡងម៉ី ស្រុកតាមប៊ិញ ខេត្តវិញឡុង មានការរីកចម្រើនយ៉ាងខ្លាំង ហើយបាន ទស្សនិកជនពេញនិយម។

  • វប្បធម៌ខ្មែរក្នុងសម័យសមាហរណកម្មនិងអភិវឌ្ឍ

    វប្បធម៌ខ្មែរក្នុងសម័យសមាហរណកម្មនិងអភិវឌ្ឍ

    ក្នុងដំណាក់កាលសមាហរណកម្ម និងអភិវឌ្ឍវប្បធម៌បណ្តាជនជាតិ ភាគតិចនិយាយរួម និងជនរួមជាតិខ្មែរណាមបូនិយាយដោយឡែក បានថ្នាក់ដឹកនាំបក្ស រដ្ឋ និងរដ្ឋអំណាចភូមិភាគក្នុងតំបន់យកចិត្តទុកដាក់ អភិវឌ្ឍ។

  • កឹងធើនិងការទាក់ទាញអារម្មណ៍នៃទេសចរណ៍

    កឹងធើនិងការទាក់ទាញអារម្មណ៍នៃទេសចរណ៍

    ទេសចរណ៍កឹងធើឈានឡើងឈរលំដាប់ថ្នាក់ទី២ នៅតំបន់វាលរាប ទន្លេគឺវឡុងទាំងខាងបរិ​មាណភ្ញៀវមកទស្សនានិងស្នាក់នៅ។  នោះក៏ អាស្រ័យក្រុងទាញយកផល​​ទេសចរណ៍បង្អែក លើកត្តាដែលមាន លក្ខណៈចីរភាព មនុស្សនិងវប្បធម៌ភូមិស្រុក។ 

  • ទេសចរណ៍ផ្លូវចិត្តនៅតាមប៊ិញ

    ទេសចរណ៍ផ្លូវចិត្តនៅតាមប៊ិញ

    បងឡេទ្រីយុង ប្រធានគណៈកម្មាធិការប្រជាជនឃុំឡងម៉ី ស្រុកតាម ប៊ិញ ខេត្តវិញឡុង ឲ្យដឹង៖ ចាប់ពីដើមគគីរនៅវត្តទ្រនំសេក បានទទួល ស្គាល់ជារុក្ខជាតិកេរដំណែល ឃើញថាមានភ្ញៀវទេសចរមកទស្សនា កម្សាន្តនៅវត្តកាន់តែច្រើនឡើង។

  • ជាងចម្លាក់មានទេពកោសល្យ

    ជាងចម្លាក់មានទេពកោសល្យ

    កើតនិងធំដឹងក្តីក្នុងគ្រួសារមានបវេណីខាងចម្លាក់​ សិតពុម្ព បងយ័ញ ថាយត្រាង បច្ចុប្បន្ន ជាសិប្បករចម្លាក់មួយរូបបានព្រះសង្ឃនិងគណៈ កម្មការវត្តនានាអញ្ជើញមកគូរគំនូរនិងឆ្លាក់ព្រះពុទ្ធបដិមា។

  • អភិរក្សនិងពង្រីកទម្រង់សិល្បៈរាំវង់

    អភិរក្សនិងពង្រីកទម្រង់សិល្បៈរាំវង់

    ដោយបានជំនួយថវិកាពីក្រសួងវប្បធម៌កីឡានិងទេសចរណ៍ ខេត្តបាកលីវ បានអនុវត្តការងារអភិរក្សកេរដំណែលវប្បធម៌អរូបីក្នុងតំបន់ជនរួម ជាតិខ្មែរ ក្នុងនោះចំណុចសំខាន់គឺទម្រង់សិល្បៈរាំវង់។

  • ស្តារឡើងវិញវង់ភ្លេងពិណពាទ្យ

    ស្តារឡើងវិញវង់ភ្លេងពិណពាទ្យ

    រយៈពេលកន្លង ក្រុងកឹងធើបានជំនួយដល់ការអភិរក្សពង្រឹងនិងពង្រីក វង់ភ្លេងពិណពាទ្យរបស់ជនរួមជាតិខ្មែរ។