សិប្បករថាច់នី នៅភូមិសំណឹង ឃុំហ្វាអឹង ស្រុកកូវកែ ខេត្តត្រាវិញ តែងមានបំណងបង្រៀនរបរចម្លាក់របស់ខ្លួនដល់យុវជននៅភូមិភាគ។
បងថាច់នីជាមួយនឹងផលិតផលចម្លាក់ដោយថ្វីដៃប៉ិនប្រសប់របស់ខ្លួន។
សិប្បករថាច់នី បានច្នៃប្រតិដ្ឋផលិតផលយ៉ាងសម្បូរបែប ដូចជា៖ រូបសត្វដាក់នាមឆ្នាំទាំង១២និងឧបករណ៍សម្រាប់តុបតែងក្នុងគ្រួសារ។ល។
បងបានច្នៃគល់ឈើដែលឥតប្រយោជន៍ក្លាយជាផលិតផលចម្លាក់ដ៏ប្រណិតដិតដាមដោយលក្ខណៈសិល្បៈវប្បធម៌របស់ជនរួមជាតិខ្មែរ។ តាមប្រសាសន៍លោកត្រឹងហឺវញឹង ប្រធានការិយាល័យរចនាសម្ព័ន្ធសេដ្ឋកិច្ចស្រុកកូវកែ ឲ្យដឹង៖ “បច្ចុប្បន្ន ផលិតផលចម្លាក់របស់បងថាច់នី តែងបានអតិថិជននៅក្នុងនិងក្រៅស្រុកដឹងឮ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះទេ នៅមានម្ចាស់មូលដ្ឋានចម្លាក់គ្រឿងឈើ អញ្ចើញគាត់ទៅឆ្លាក់ឲ្យមូលដ្ឋានរបស់គេ ប៉ុន្តែបងមិនព្រមទទួលពាក្យ។ ក្តីប្រាថ្នារបស់បង គឺចង់ចែករំលែកសិល្បៈចម្លាក់ដែលបានរៀន ពីព្រះសង្ឃវត្តសំណឹងធំ បង្ហាត់បង្រៀនដល់យុវជននៅភូមិភាគជាបន្ត”។
មូលដ្ឋានរបស់គ្រួសារបងថាច់នីនៅចង្អៀតចង្អល់ បើស្មានទៅមិនបាន៥០ម៉ែត្រការ៉េផង ប៉ុន្តែបងដាក់តាំងផលិតផលដែលធ្វើសម្រេចជាច្រើន អាស្រ័យអតិថិជនដាក់ពាក្យទិញតាមតម្រូវការ។ បងថាច់នី ឲ្យដឹង៖ “ឆ្នាំ២០១០ ក្រោយពីបានរៀនរបរចម្លាក់នៅវត្តសំណឹងធំ ខ្ញុំក៏ផ្តើមបង្កើតអាជីពចម្លាក់នៅផ្ទះរួមជាមួយនឹងប្រពន្ធ និងក្មួយៗ២នាក់ទៀត។ ដំបូងជួបលំបាកណាស់ដែរ ប៉ុន្តែអាស្រ័យផលិតផលដែលធ្វើបានមកតម្រូវតាមចិត្តរបស់អតិថិជន (ផលិតផលពីធុនតូចរហូតដល់មធ្យម) សមស្របនឹងការទិញជូនជាវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ឬសម្រាប់តុបតែងក្នុងផ្ទះ។ វត្ថុធាតុដើមសម្រាប់យកមកឆ្លាក់មានច្រើនណាស់នៅតាមភូមិភាគ ដូចជា៖ ឈើខ្នុរ ស្មាច់ មៀន គគីរ ។ល។ ដូច្នេះតម្លៃក៏មិនថ្លៃប៉ុន្មាន។ អាស្រ័យហេតុនោះ មូលដ្ឋានរបស់បងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃកាន់តែរីកចម្រើន”។
តាមបងថាច់នី ប្រកបរបរចម្លាក់ផ្តល់ប្រាក់ចំណូលបង្គួរដែរ ព្រមទាំងនេះដោះស្រាយបានការងារធ្វើសម្រាប់ពលករនៅជនបទ ម៉្លោះហើយបងស្នើសូមអង្គភាពសមត្ថកិច្ចបង្កលក្ខណសម្បត្តិ ដើម្បីបងបានបង្រៀនរបរជូនយុវជននៅភូមិភាគ៕
សេីុងម៉ាល័យ-សុផល