តាមគណៈជនជាតិនិងសាសនាខេត្តបាកលីវ ទូទាំងខេត្តមានអ្នកមានប្រជាប្រិយក្នុងជនជាតិភាគតិចចំនួន១៣៣នាក់ បានគណៈកម្មាធិការប្រជាជនខេត្តទទួលស្គាល់ដំណាក់កាល២០១៩ -២០២៤។
ពូយ័ញធី នៅភូមិថាញ់ត្រុង ឃុំហ្វាលឺវ ក្រុងវីថាញ់ ខេត្តហូវយ៉ាង ជា ”ស្ពានតភ្ជាប់” របស់រដ្ឋជាមួយនឹងជនរួមជាតិភាគតិច។
មុនពេលធ្វើជាលេខាសាខាបក្ស និងប្រធានភូមិក្នក ឃុំសុងឡុក ស្រុកចូវថាញ់ ខេត្តត្រាវិញ ថាច់សុវណ្ណ (កើតឆ្នាំ១៩៨៤) ធ្លាប់ទទួលបន្ទុក តួនាទីជាច្រើន មានដូច៖ ប្រធានគណៈកម្មការបំពេញការងាររណសិរ្សភូមិ ប្រធាននគរបាលភូមិជាដើម។
រយៈកាលជាង៣០ឆ្នាំ បំពេញការងារនៅឃុំដុងប៊ិញ ក្រុងប៊ិញមិញ ខេត្តវិញឡុង។ ពេលចូលនិវត្តន៍ពូសើុងមីយ្វៀង បានសាខាបក្សទំនុកចិត្តបោះឆ្នោតតែងតាំងជាលេខាសាខាបក្ស និងជាប្រធានភូមិអង្គុលីខាងជើង។
អ្នកមានប្រិយភាពក្នុងជនរួមជាតិខ្មែរនៅស្រុកទីវកឹង ខេត្តត្រាវិញ បានខិតខំពង្រីកតួនាទីគំរូក្នុងសហគមន៍ប្រជាជនរស់នៅ ក្នុងនោះ មានលោកសើុងអឹង នៅភូមិអូរឈូក ឃុំតឹបង៉ាយជាដើម។
ហេតុតែជក់ចិត្តដិតអារម្មណ៍ និងចង់ថែរក្សាកីឡាប្រណាំងទូក-ងប្រពៃណីរបស់ជនជាតិ លោកលីផន នៅសង្កាត់២ ក្រុងសុកត្រាំង បានចំណាយទឹកប្រាក់រាប់រយលានដុង
ប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លង ក្នុងនាមជាអ្នកមានប្រិយក្នុងជនរួមជាតិភាគតិចរបស់ស្រុកទ្រីតូង ជាអ្នកឈានមុខក្នុងការផ្សព្វផ្សាយ ចលនាជនរួមជាតិភាគតិចអនុវត្តល្អនូវគោលការណ៍ គោលមាគ៌ារបស់បក្ស គោលនយោបាយនិងច្បាប់របស់រដ្ឋ។
ច្រើនឆ្នាំកន្លង ភូមិភាគនានាក្នុងខេត្តត្រាវិញ បានផ្សព្វផ្សាយអនុវត្តមានប្រសិទ្ធភាពការរៀនសូត្រនិងធ្វើតាមឧត្តមគតិ សីលធម៌ ឥរិយាបថហូជីមិញ ផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងការចលនាប្រឡងប្រណាំង។
“ពូថាញ់ គណៈជនជាតិ” គឺជាឈ្មោះដែលមាមីងខ្មែរខេត្តហូវយ៉ាង និយមហៅ បងគីហីវថាញ់ (រូប) អនុប្រធានគណៈជនជាតិខេត្តហូវយ៉ាងនេះឯង។
ជាង២១ឆ្នាំ ទទួលបន្ទុកជាប្រធានសាខាសមាគមនារីភូមិព្រែកចាក ឃុំលីវទូស្រុកត្រឹងដេ ខេត្តសុកត្រាំង បងស្រីចូវធីសាលី តែងបានបងប្អូននារីទំនុកចិត្តស្រឡាញ់រាប់អាន។ ព្រោះអី បងស្រីតែងអស់ពីចិត្តនឹងការងារ ជួយបងប្អូននារីខ្មែរជម្នះការលំបាក ឈានឡើងក្នុងជីវភាព។
បងកៅវ៉ាន់ផុង ជនជាតិខ្មែរ (កើតឆ្នាំ១៩៦៩) រស់នៅមណ្ឌលផ្សារមិញអាង ទីប្រជុំជនមិញលឿង ស្រុកចូវថាញ់ ខេត្តគៀងយ៉ាង។ ផ្ដើមពីយុវជនក្រីក្រមួយរូប បងខិតខំប្រឹងប្រែងរៀនសូត្រ ពលកម្មផលិត សព្វថ្ងៃមិនត្រឹមតែចាកផុតពីភាពក្រីក្រប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងចិញ្ចឹម កូន៣នាក់រៀនសូត្រចប់ចុងចប់ដើមទៀតផង។
គ្រួសារបងស្រីថាច់ធីសូត នៅភូមិទ្រនំសេក ឃុំឡងមី ស្រុកតាមប៊ិញ ខេត្តវិញឡុង មុននេះជាគ្រួសារក្រីក្រមួយក្នុងឃុំ។ ដោយសារមានគោលនយោបាយឧបត្ថម្ភរបស់រដ្ឋ ទើបគ្រួសារគាត់បានចាកផុតពីភាពក្រីក្រ។