មកទល់ពេលនេះ កាសែតកឹងធើភាសាខ្មែរ សកម្មភាពបាន ១០ឆ្នាំ ដោយបោះពុម្ពផ្សាយបម្រើជូនជនរួមជាតិខ្មែរណាមបូបានជាង ៥០០ លើក។ បច្ចុប្បន្ន ការបោះពុម្ពផ្សាយនេះកាន់តែបានផ្តោតការយកចិត្តទុកដាក់ ដើម្បីអភិវឌ្ឍជាបន្ត។
លោកផាមហ្វាងខាំ ប្រធានគណៈកម្មាធិការប្រជាជនឃុំសាភៀង ស្រុកឡុងម៉ី ខេត្តហូវយ៉ាង ឲ្យដឹង៖ ឃុំអនុវត្តប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពនូវកម្មវិធីគម្រោងនានា សម្រាប់ជនរួមជាតិភាគតិច ម៉្លោះហើយផ្នែកហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ មានការផ្លាស់ប្តូរជាប្រត្យក្ស។
បងស្រីថាច់ធីហើ ជាអាជីវការិនីម្នាក់នៅស្រុកចូវថាញ់ (ខេត្តសុកត្រាំង) តែងចូលចិត្តបំពេញការងារមនុស្សធម៌ ជួយអ្នកក្រ អ្នកមានជំងឺឈឺថ្កាត់ សឹងរាប់មិនអស់។
ប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លង ផ្តើមពីប្រភពទុនបុលអាទិភាពរបស់ធនាគារគោលន យោបាយសង្គម មានគ្រួសារក្រីក្រជាច្រើនក្នុងខេត្តសុកត្រាំង មានលក្ខ ណៈដើម្បីអភិវឌ្ឍផលិតកម្ម ឈានឡើងចាកផុតពីភាពក្រីក្រ។
អ្នកមីងតាំងធីមាញ់ នៅភូមិយុងឌិញ ឃុំដាយអាង ស្រុកថ្កូវ ខេត្តត្រាវិញ ចាកផុតពិភាព ក្រីក្រផ្តើមពីរបរត្បាញបន្ទោះប្រវេណី។
តាមស្ថិតិរបស់គណៈកម្មាធិការប្រជាជនឃុំហ្វាលឺវ ក្រុងវីថាញ់ (ខេត្ត ហូវយ៉ាង) ទូទាំងឃុំមានប្រជាជនចំនួន១.៨២៣គ្រួសារ ក្នុងនោះ មាមីងខ្មែរមានចំនួន៤៤៤គ្រួសារ។ អាស្រ័យការខិតខំអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច គ្រួ សារគួបផ្សំជាមួយនឹងការជំនួយរបស់រដ្ឋ ម៉្លោះហើយទើបជីវភាព របស់មាមីងខ្មែរពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃកាន់តែកែលម្អ។
វីធ្វីជាស្រុកតំបន់ឆ្ងាយរបស់ខេត្តហូវយ៉ាង មានគ្រួសារជនរួមជាតិខ្មែរ រស់នៅចំនួន១.១៦៤គ្រួសារ មាមីងនៅប្រមូលផ្តុំនៅឃុំនានា មានដូច៖ ឃុំវីធ្វី វីប៊ិញ។ល។ អាស្រ័យការឧបត្ថម្ភរបស់រដ្ឋ ទើបជីវភាពមាមីងជនរួមជាតិខ្មែរក្នុងរយៈពេលកន្លងមានភាពប្រសើរជាងមុនច្រើន។
កម្មវិធី១៣៥របស់រដ្ឋាភិបាល ត្រូវបានអនុវត្តនៅឃុំវិញភូ ស្រុកយង់រៀង ខេត្តកៀងយ៉ាង បានរួមចំណែកធ្វើឲ្យផ្លាស់ថ្មីតំបន់ដែលមានជនរួមជាតិ ខ្មែររស់នៅកុះករ បង្កលក្ខណៈងាយស្រួលជូនមាមីងឈានឡើងអភិ វឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច កាត់បន្ថយភាពក្រីក្រដោយចីរភាព។
នោះគឺជាឈ្មោះដែលកសិករខ្មែរនៅតំបន់បៃណូយ ខេត្តអាងយ៉ាងធ្លាប់ហៅចំពោះដើមត្នោត។ ពីព្រោះរដូវប្រមូលផលសំខាន់របស់ត្នោត គឺខណៈពេល "ហូបអស់ស្រូវចាស់ ឯស្រូវថ្មីមិនទាន់ទុំ" ឬហៅថាពេលប្រសព្វរដូវ។ល។
ដុងថាំង គឺជាឃុំមួយក្នុងចំណោមឃុំក្រីក្រទាំងឡាយដែលទើបចែក ចេញពីស្រុកកើ-ដ ក្រុងកឹងធើ។ ប៉ុន្តែអាស្រ័យដោយមានការសាមគ្គីរួម គំនិតវិនិយោគទុនរបស់ភូមិភាគក្រុង និងប្រភពពីការអនុវត្តសង្គមូបនីយកម្ម បានជាសព្វថ្ងៃដុងថាំងមានភាពផ្លាស់ថ្មី។
ប្តីប្រពន្ធបងថាច់ប៊ី និងបងស្រីឡេធីភឿង នៅភូមិស្វាយជ្រុំ ឃុំឡុងថើយ ស្រុកទីវកឹង (ខេត្តត្រាវិញ) ប្រិតសំចៃបានដើមទុនមួយចំនួនពីធ្វើការឈ្នួល ដើម្បីជួលដី៣កុងដាំម្ទេសខ្មាំង។ ដាំម្ទេសបានអំណោយផល ថែមទាំងលក់បានថ្លៃទៀត ហេតុនោះគ្រួសារបងប៊ីបានចាកផុតពីភាពក្រីក្រ។
លោកថាច់តាម ប្រធានការិយាល័យជនជាតិស្រុកថើយឡាយ ក្រុងកឹងធើ ឲ្យដឹង៖ មានគ្រួសារជនជាតិភាគតិច ជាច្រើននៅភូមិភាគរកបានចំណូលបន្ថែមពីទម្រង់រូបភាពដាំដំណាំរួមផ្សំ។