សារមន្ទីរក្រុងកឹងធើទើបបើកការតាំងពិព័រណ៍រូបថត “អំណរខួបអនុស្សាវរីយ៍៥០ឆ្នាំ ទិវាបង្កើតអាស៊ាន (ASEAN)” តាំងពិព័រណ៍រូបថត “ភូមិឈូកទីកំណើតអ៊ំ”និងដាក់តាំងបង្ហាញអំពីបធានបទ “សំលៀកបំពាក់គ្រឿងអលង្ការបណ្តាជនជាតិតំបន់វាលរាបទន្លេគឺវឡុង”។
សិល្បការិនីឆ្នើមធ្វីហា សព្វថ្ងៃកំពុងបំពេញការងារក្នុងក្រុមសិល្បៈរស្មីប្រទីបខេត្តត្រាវិញ។ រយៈពេលកន្លង សិល្បការិនីធ្វីហា ធ្លាប់មានស្នាដៃសំដែងតួក្នុងរឿងជាច្រើនបាននាំមកការចំណាប់អារម្មណ៍យ៉ាងជ្រាលជ្រៅក្នុងទឹកចិត្តទស្ស និកជន។
មុននេះ៧២ឆ្នាំ តាមការដឹកនាំរបស់បក្សកុម្មុយនិស្តវៀតណាម ប្រជាជនវៀតណាមបានអនុវត្តដោយជោគជ័យនៃការធ្វើកុប្បកម្ម ឆ្នាំ១៩៤៥ ។ លើកដំបូងក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្ត ដែលរដ្ឋអំណាចក្នុងទូទាំងប្រទេសត្រូវបានមកលើប្រជាជន។
ខេត្តត្រាវិញ ខិតខំដល់ឆ្នាំ២០២៥ នឹងទទួលភ្ញៀវទេសចរជាង២,៥លានលើកនាក់ ក្នុងនោះ ភ្ញៀវអន្តរជាតិ ប្រមាណ៨៥.០០០លើកនាក់ ប្រាក់ ចំណូលទទួលបានសរុប១.៦០០ពាន់ លានដុង។
មជ្ឈដ្ឋានយុវវ័យជនជាតិខ្មែរ នៅក្រុងវិញចូវ ខេត្តសុកត្រាំង រួមជាមួយនឹង មនុស្សវ័យចំណាស់អភិរក្សសម្លៀកបំពាក់ប្រពៃណីយ៉ាងសកម្ម។
ប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ វត្តមហាទប់ ក្រុងសុកត្រាំង ខេត្តសុកត្រាំង បានរៀប ចំប្រគំភ្លេងពិណពាទ្យនៅក្នុងវត្ត ដើម្បីបម្រើភ្ញៀវទេសចរនិងរក្សាវប្ប ធម៌ប្រវេណីរបស់ជនរួមជាតិខ្មែរ។ព្រះតេជព្រះគុណ ឡឹមទូលិន ព្រះពហុស្សូតវត្តមហាទប់ មានថេរដីកា ៖
ទោះបីវ័យកាន់តែចាស់ កម្លាំងខ្សោយក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែសិល្បករឆ្នើមចៅ ណឹង នៅភូមិភឿកឡើយ ឃុំអូរឡឹម ស្រុកទ្រីតូង ខេត្តអាងយ៉ាង នៅតែ ខ្វល់ខ្វាយក្នុងការងារអភិរក្ស និងពង្រីកសិល្បៈចម្រៀងចាប៉ីដងវែង ដែលជាបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌អរូបីជាតិជានិច្ច។
វត្តសុវណ្ណទេព្វីឯកវិមលារាម (ដំបងពាក់) នៅឃុំដុងចូវ ស្រុកយ្វៀងហាយ (ខេត្តត្រាវិញ) មានព្រះសង្ឃនិងពុទ្ធបរិស័ទចំនួន២៥អង្គនិងរូប បានពលីជីវិតក្នុងសម័យសង្គ្រាមទាំងពីរលើក ប្រឆាំងអាណានិគមបារាំងនិងចក្រពត្តិអាមេរិក។ ឆ្នាំ២០០៥ វត្តដំបងពាក់មានកិត្តិយសបានគណៈកម្មាធិការប្រជាជនខេត្តត្រាវិញ ទទួលស្គាល់ជាកេរដំណែលប្រវត្តិសាស្រ្តថ្នាក់ខេត្ត។
ភូមិភាគជាច្រើនបាននិងកំពុងព្រួតដៃរួមកម្លាំងអភិរក្ស និងពង្រីក សិល្បៈប្រពៃណីរបស់ជនជាតិខ្មែរ ក្នុងនោះមានភ្លេងពិណពាទ្យ។ នៅ វត្តដំបងពាក់ ឃុំដូងចូវ ស្រុកហ្វៀងហាយ ខេត្តត្រាវិញ បានបង្កើតវង់ ភ្លេងពិណពាទ្យដោយមានអ្នកភ្លេងសុទ្ធតែជានារី។
ប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លង ក្រុមសិល្បៈវត្តសាលវនឧទ្យាន (ព្រែកឈូក) ឃុំឡងម៉ី ស្រុកតាមប៊ិញ ខេត្តវិញឡុង មានការរីកចម្រើនយ៉ាងខ្លាំង ហើយបាន ទស្សនិកជនពេញនិយម។
ក្នុងដំណាក់កាលសមាហរណកម្ម និងអភិវឌ្ឍវប្បធម៌បណ្តាជនជាតិ ភាគតិចនិយាយរួម និងជនរួមជាតិខ្មែរណាមបូនិយាយដោយឡែក បានថ្នាក់ដឹកនាំបក្ស រដ្ឋ និងរដ្ឋអំណាចភូមិភាគក្នុងតំបន់យកចិត្តទុកដាក់ អភិវឌ្ឍ។
ទេសចរណ៍កឹងធើឈានឡើងឈរលំដាប់ថ្នាក់ទី២ នៅតំបន់វាលរាប ទន្លេគឺវឡុងទាំងខាងបរិមាណភ្ញៀវមកទស្សនានិងស្នាក់នៅ។ នោះក៏ អាស្រ័យក្រុងទាញយកផលទេសចរណ៍បង្អែក លើកត្តាដែលមាន លក្ខណៈចីរភាព មនុស្សនិងវប្បធម៌ភូមិស្រុក។