ឃុំឡងមី ស្រុកតាមប៊ិញ ខេត្តវិញឡុង មានជនជាតិខ្មែររស់នៅប្រហែល ៤២% ម្ល៉ោះហើយមានលក្ខណៈវប្បធម៌ ទំនៀមទម្លាប់ជាច្រើនត្រូវបានថែរក្សានិងពង្រីក។
ប៉ុន្មានថ្ងៃជិតៗនេះ នៅខេត្តសុកត្រាំង ព្រះសង្ឃវត្តនានាកំពុងមមាញឹករៀបចំវត្តអារាមឱ្យមានសោភណភាព ដើម្បីស្វាគមន៍បុណ្យចូលឆ្នាំថ្មី - បុណ្យចូលឆ្នាំប្រពៃណីរបស់ជនរួមជាតិខ្មែរ ។
ឆ្លងកាត់ ១០០ ឆ្នាំកកើតនិងអភិវឌ្ឍន៍ សិល្បៈ ល្ខោនយូរកេរ (ឬហៅថាល្ខោនបាសាក់) ជាសិល្បៈប្រពៃណីរបស់ជនរួមជាតិខ្មែរណាមបូ ត្រូវបានជនរួមជាតិខ្មែរបន្តវេនអភិរក្ស និងអភិវឌ្ឍន៍ជាច្រើនជំនាន់។
បងថាច់ហ្វា (កើតឆ្នាំ ១៩៧០) នៅភូមិតាសឹក ឃុំឡុងហ៊ីប ស្រុកថ្កូវ ខេត្តត្រាវិញ បានស្នងបន្តសិល្បៈតន្ត្រីជនជាតិពីលោកឪពុក។ ទន្ទឹមនឹងនោះ គាត់នៅទាំងញុាំងឱ្យស្រទាប់យុវវ័យជំនាន់ក្រោយស្រឡាញ់ចូលចិត្តសិល្បៈផងដែរ ដើម្បីរួមចំណែកអភិរក្ស និងពង្រីកវប្បធម៌សិល្បៈរបស់ជនជាតិ។
សិល្បករ សិល្បការិនីនៃក្រុមសិល្បៈខ្មែរខេត្តសុកត្រាំង កំពុងមមាញឹកក្នុងការហាត់សម ត្រៀមបម្រុងឈុតសិល្បៈដើម្បីសម្ដែងក្នុងឱកាសបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីប្រពៃណីជនជាតិ។
(CT) - ក្រសួងវប្បធម៌ កីឡានិងទេសចរណ៍ ទើបអនុមតិសេចក្តីសម្រេចកសាងកម្រងរូបភាព ក្រោមបធានបទ “ភាពចម្រុះពណ៌នៃបណ្ដាជនជាតិវៀតណាម” ។
ក្រុមសិល្បៈមហាជនខ្មែរប្រាសាទគង់ ខេត្តសុកត្រាំង បានបន្តរក្សាសកម្មភាពជាច្រើនជំនាន់មក ហើយនេះក៏ដោយសារទឹកចិត្តស្រឡាញ់អាជីពរបស់សមាជិកក្នុងក្រុម។
មិនល្បីឈ្មោះដូចភូមិព្រែតឹងចូវរបស់ជនជាតិចាម នៅអាងយ៉ាងក៏ពិតមែន ក៏ប៉ុន្តែថ្មីៗនេះផលិតផលហូលរបស់ជនជាតិខ្មែរនៅភូមិស្រីស្គូត ឃុំវ៉ាន់យ៉ាវ ស្រុកទិញបៀង ខេត្តអាងយ៉ាង
ជាច្រើនឆ្នាំមកនេះ តាំងពីបានខេត្តហូវយ៉ាង ជូនវង់ភ្លេងពិណពាទ្យ វិទ្យាល័យជនជាតិអន្តេវាសិកហ៊ីមឡាម នៅទីប្រជុំជនរ៉ាចហ្គយ ស្រុកចូវថាញ A បានបង្កើតក្រុមភ្លេងពិណពាទ្យ។
ចលនា “ទូទាំងប្រជាជនសាមគ្គីកសាងជីវភាពវប្បធម៌” តែងបានគ្រប់ផ្នែក គ្រប់ថ្នាក់នៅខេត្តហូវយ៉ាង ផ្សព្វផ្សាយទូលំទូលាយដល់ប្រជាជន។
ប្រជាជនទូទាំងប្រទេសវៀតណាមតែងដឹងស្គាល់វត្តខ្មែរ នៅតំបន់ដីណាមបូប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១៣ មក វត្តខ្មែរក៏បានកសាងនៅរដ្ឋធានីហាណូយផងដែរ។
សាកលវិទ្យាល័យត្រាវិញ ទើបសហការជាមួយនឹងមន្ទីរវប្បធម៌ កីឡា និងទេសចរណ៍ខេត្តត្រាវិញ ចាត់តាំងសិក្ខាសាលាវិទ្យាសាស្រ្ត ក្រោមបធានបទ “សិល្បៈល្ខោនយូរកេរ ១០០ ឆ្នាំកកើត និងអភិវឌ្ឍន៍”។ សិក្ខាសាលាបានទាក់ទាញអ្នកតំណាងជិត ២០០ រូប