09/08/2021 - 08:12

ដើម​ឈើ​បេតិ​កភណ្ឌ​-បង្គោល​វប្ប​ធម៌​នៅ​កោះ​ទ្រឿង​សា

ដើម​ឈើ​បេតិ​កភណ្ឌ​នៅ​ស្រុក​កោះ​ទ្រឿង​សា ប្រៀប​ដូច​ជា​បង្គោល​វប្ប​ធម៌​បញ្ជាក់​ពីអធិប​តេយ្យ​ដែន​សមុទ្រ​ កោះ​របស់​វៀត​ណាម​។​

កម្មា​ភិបាល​ យុទ្ធ​ជន​នៅ​កោះ​សុងទឺតី តែង​ថែទាំ​ដើម​ផុងបា ដែល​ជាបេតិក​ភណ្ឌ​។​

នៅ​ស្រុក​កោះ​ទឿងសា ខេត្ត​ខាញ់​ហ្វា លក្ខណៈ​អា​កាស​ធាតុ​មិន​អំ​ណោយ​ផល ដី​គ្មាន​ជី​ជាតិ​ ប៉ុន្តែ​ភាព​អស្ចារ្យ​នៅ​លើកោះ​នេះ​ គឺ​ដើម​ខ្ទឹង​ ដើម​ផុងបា និង​ដើម​អំ​ពាក... នៅ​តែ​អាច​ដុះ​លូត​លាស់​ល្អ​លើ​កោះ​ជួរ​មុខ​នៃ​បន្ទាត់​ព្រំ​ដែន​។​ សមា​គម​ការ​ពារ​ធម្ម​ជាតិ​និង​បរិស្ថាន​វៀត​ណាម​បាន​ប្រ​គល់​សេច​ក្តី​សម្រេច​ទទួល​ស្គាល់​ដើម​ឈើ​ដែល​មាន​អា​យុ​កាល​រាប់​រយ​ឆ្នាំ​ចំ​នួន​ ៤ គឺ​ ដើម​ផុងបា​ (កោះ​សុងទឺតី) ដើម​ខ្ទឹង​(កោះ​សើុង​កា) ដើម​អំ​ពាក(កោះ​ណាម​អៀក) និង​ដើម​ខ្ទឹង​(កោះ​ស៊ិន​តោង​) នៅ​ស្រុក​កោះ​ទ្រឿង​សា​ជា​ដើម​ ឈើ​បេតិ​ក​ភណ្ឌ​ ក្នុង​នោះ​  ដើម​ខ្ទឹង​នៅ​កោះ​ស៊ិន​តោង​មាន​អា​យុ​កាល​ជិត​ ១០០ ឆ្នាំ​ និង​ ៣ ដើម​ទៀត​មាន​អា​យុ​កាល​ក្រោម​ ៣០០ ឆ្នាំ​។​

ដើម​ផុងបាបេតិក​ភណ្ឌ​នៅ​លើ​កោះ​សុង​ទឺតី មាន​គល់​ធំ​មនុស្ស​បី​នាក់​អោប​មិន​ជុំ​ មាន​កម្ពស់​ ២៥ ម៉ែ​ត្រ និង​ម៉ែក​សាខា​ ៣៥ ម៉ែ​ត្រ។​ ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​ កម្មា​ភិបាល​ យុទ្ធ​ជន​លើកោះ​តែង​បោស​ស្លឹក​និង​ធ្វើ​អនា​ម័យ​ជុំ​វិញ​គល់​។​ ដល់​រដូវ​ភ្លៀង​ព្យុះ​ យុទ្ធ​ជន​បាន​កាត់​ម៉ែក​ដង្កូវ​ស៊ី​ ម៉ែក​ងាយ​បាក់​ដើម្បី​កុំ​ឱ្យ​ព្យុះ​ខ្យល់​បោក​រលំ​។​ ពល​បាល​ឯក​ ង្វៀង​វ៉ាន់​ក្វាង​ កង​ទ័ព​កោះ​ សុង​ទឺតី ចែក​រំលែក​៖ “ការ​ថែទាំ​ដើម​ឈើ​បេតិ​ក​ភណ្ឌ​ ចំ​ពោះ​យើង​ខ្ញុំ​គឺ​ជា​ភារ​កិច្ច​មួយ​ផ្នែក​ ប៉ុន្តែ​ក៏​ជា​កិត្តិ​យស និង​ជា​មោទន​ភាព​មួយ​ដែរ​។​ ដ្បិត​អី​ ដើម​ផុង​បាបេតិ​កភណ្ឌ​គឺ​ជា​បង្គោល​ អធិប​តេយ្យ​បញ្ជាក់​ពីការ​អភិវឌ្ឍ​នៃ​កោះ​សុងទឺ តីក៏​ដូច​ជា​ប្រ​ជុំ​កោះ​ទ្រឿង​សារ​បស់​វៀត​ណាម​”។​

វរសេនីយ៍ទោ ង្វៀង​ញឺ​ទ្វៀង​ ស្នង​ការ​នយោ​បាយ​នៃ​កោះ​សើុងកា ឱ្យ​ដឹង​៖ ដោយ​យល់​ច្បាស់​ពីខ្លឹម​សារ​និង​សារៈ​សំ​ខាន់​នៃ​ដើម​ឈើ​បេតិក​ភណ្ឌ​លើ​កោះ​ យើង​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ឃោ​សនា អប់​រំដល់​កម្មា​ភិបាល​ យុទ្ធ​ជន​លើ​កោះ​រួម​គ្នា​អភិ​រក្ស​និង​ថែទាំ​ ការ​ពារ​រុក្ខ​ជាតិ​និយាយ​រួម​ និង​ដើម​ឈើ​បេតិក​ភណ្ឌ​និយាយ​ដោយ​ឡែក​។​ នេះ​ គឺ​ជា​គោល​ដៅ​មួយ​ ហើយ​ក៏​ជា​កន្លែង​អប់​រំ​វប្ប​ធម៌​ ប្រ​ពៃណី​ដល់​កម្មា​ភិបាល​ យុទ្ធ​ជន​ គ្រប់​ជំនាន់​ផង​ដែរ​។​  ជីវិត​អម​តៈ អា​យុ​កាល​យឺន​យូរ​របស់​ដើម​ឈើ​ដែល​មាន​អា​យុ​កាល​រាប់​រយ​ឆ្នាំ​លើកោះ​ គឺ​ជា​បេតិ​កភណ្ឌ​ ជាចំ​ណង​ចង​ភ្ជាប់​ដែល​បុព្វ​បុរស​បាន​រាន​ទឹក​រាន​ដី​បន្សល់​ទុក​មក​ពី​មួយ​ជំនាន់​ទៅ​មួយ​ជំនាន់​សម្រាប់​កូន​ចៅ​វៀត​ណាម​នាបច្ចុ​ប្បន្ន​និង​តទៅ​អនា​គ​ត​។​

លោក​ ឡេឌិញ​ហាយ​ ប្រ​ធាន​គណៈ​កម្មា​ធិការ​ប្រ​ជា​ជន​ស្រុក​ទ្រឿង​សា ខេត្ត​ខាញ់​ហ្វា បញ្ជាក់​៖ “ដើម​ឈើ​ដែល​ជាបេតិក​ភណ្ឌ​នៅ​លើកោះ​ទ្រឿង​សា បាន​ដុះ​លូត​លាស់​និង​ជាជំ​ហរ​ដ៏​រឹង​មាំរាប់​រយ​ឆ្នាំ​មក​ហើយ​។​ ដើម្បី​អភិ​រក្ស​ដើម​ឈើ​បេតិក​ភណ្ឌ​ យើង​ខ្ញុំ​តែង​តែ​ថែទាំ​ កាត់​សម្អាត​ឱ្យ​ដើម​កាន់​តែលូត​លាស់​ល្អ​ រឹង​មាំ ជម្នះ​បាន​ខ្យល់​ព្យុះ​ រួម​ចំ​ណែក​បញ្ជាក់​ច្បាស់​ពីអធិ​បតេយ្យ​របស់​វៀត​ណាម​យើង​នៅ​កោះ​ទ្រឿង​សា”៕​

           តាម​៖  កាសែត​កង​ទ័ព​ជើង​ទឹក​វៀត​ណាម​ - ប្រែ៖ លេង​មី

ចែករំលែកអត្ថបទ