មហាសាមគ្គីជនជាតិ គំរូក្នុងសហគមន៍

02/01/2024 - 17:17

ជីវភាពលំនឹងដោយសាររបរធ្វើនំប្រពៃណី

ប្តីប្រពន្ធបងយ័ញទីវ នៅឃុំង៉ុកជុក ស្រុកយង់រៀង ខេត្តគៀងយ៉ាង ជីវភាពលំនឹងដោយសាររបរធ្វើនំប្រពៃណី មាននំលម្អងចេក នំបំពង់ស្លឹកតើយជាដើម។

ប្តីប្រពន្ធបងទីវ លក់នំក្នុងទិវាវប្បធម៌ កីឡានិងទេសចរណ៍ជនរួមជាតិខ្មែរ
ខេត្តគៀងយ៉ាងឆ្នាំ២០២៣។

បងយ័ញទីវ ឱ្យដឹង៖ “ក្រោយពីរៀបការ ប្តីប្រពន្ធខ្ញុំដើរស៊ីឈ្នួលកាត់ច្រូតស្រូវសព្វទីកន្លែងនៅតាមខេត្តវាលរាបទន្លេគឺវឡុង។ កាលនោះ លំបាកនឿយហត់ណាស់ តែសប្បាយ ពីព្រោះយើងមានគ្នាជាក្រុមធ្វើដំណើរទៅច្រើនកន្លែង។ ណាមួយយើងនៅក្មេង ខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីមានលុយគិតគូរជីវភាព។ រហូតដល់ពេលមានកូនដំបូង នៅតែខ្ញុំទៅតាមក្រុម ម្ល៉ោះហើយប្រាក់ចំណូលថយចុះពាក់កណ្តាល ប៉ុន្តែមនុស្សបែរជាកើនថែមទៅវិញ។ ម្យ៉ាងទៀត ប្តីប្រពន្ធនៅឆ្ងាយពីគ្នាក៏ពិបាកដែរ។ ថ្ងៃមួយខ្ញុំបានទៅផ្ទះបងថ្លៃចូលរួមពិធីបុណ្យ ប្រពន្ធខ្ញុំឃើញគ្រួសារផ្ទះបងថ្លៃធ្វើ នំលម្អងចេកនិងនំបំពង់ស្លឹកតើយឆ្ងាញ់ ម្ល៉ោះហើយមានគំនិតចង់ធ្វើនំលក់”។

រៀបរាប់ពីគោលបំណងរបស់ប្តីប្រពន្ធឱ្យម្តាយបង្កើតស្តាប់ បងទីវ ក៏បានម្តាយយល់ព្រមជួយឧបត្ថម្ភភ្លាម។ នំធ្វើរួចហើយ ប្តីប្រពន្ធគាត់យកទៅឱ្យមាមីងជិតខាងហូបសាកល្បងជួយផ្តល់យោបល់។ នៅពេលទទួលបានការវាយតម្លៃពីមាមីងសាច់ញាតិ ប្តីប្រពន្ធបងផ្សំវត្ថុធាតុដើមឱ្យសមស្របរួច ហើយយកទៅលក់ផ្សារង៉ុកជុក។ បងស្រីធីង៉ុក ប្រពន្ធបងទីវ ឱ្យដឹង៖ “ពីព្រោះយើងជាអ្នកភូមិ ម្ល៉ោះហើយមាមីងតែងដឹងរសជាតិឆ្ងាញ់របស់នំនេះ ពេលផ្សំគ្រឿងតាមយោបល់របស់មាមីង ក៏បានអ្នកទិញសរសើរថាឆ្ងាញ់ អាស្រ័យហេតុនោះ នំលក់មិនដែលសល់ទេ”។ ដើម្បីចំណេញបានច្រើន ប្តីប្រពន្ធបងទីវត្រៀមវត្ថុធាតុដើមដោយខ្លួនឯង។ បងទីវ ឱ្យដឹង៖ “នំត្រូវតែមានស្លឹកតើយ ម្ល៉ោះហើយខ្ញុំដាំស្លឹកតើយខាងក្រោយផ្ទះ។ ផ្សំនេះខ្លះនោះខ្លះដែលយើងមាន។ ដោយសារតែរបរនំទើបគ្រួសារខ្ញុំមានជីវភាពលំនឹង។ ខ្ញុំក៏បានរដ្ឋជួយឧបត្ថម្ភសង់ផ្ទះមហាសាមគ្គី ហេតុនោះមិនបាច់គិតគូរពីលំនៅឋាន”។

ក្រៅពីធ្វើនំលម្អងចេក ប្តីប្រពន្ធបងថែមទាំងធ្វើនំក្រូច និងនំបំពង់ស្លឹកតើយ៘ លក់រាល់ពេលថ្ងៃត្រង់និងរសៀល ហេតុនោះ ប្តីប្រពន្ធបងហាក់ដូចគ្មានពេលទំនេរសោះឡើយ។ ខំប្រឹងធ្វើការទទួលបានការស្ងើចសរសើរ ប្តីប្រពន្ធបងសប្បាយណាស់។ បងស្រីធីហ្វាយ នៅឃុំវិញហ្វាហ៊ឹងណាម ស្រុកហ្គក្វាវ ឱ្យដឹង៖ “ឆ្នាំណាក៏ដូចឆ្នាំណា បើខ្ញុំទៅចូលរួមទិវាវប្បធម៌ កីឡានិងទេសចរណ៍ជនរួមជាតិខ្មែរខេត្តគៀងយ៉ាង ក៏ឆៀងចូលទិញនំនៅទីនេះហូបដែរ។ នំមានរសជាតិដើមរបស់ជនរួមជាតិខ្មែរ ម្ល៉ោះហើយខ្ញុំចូលចិត្តណាស់”។ ឱ្យតែដល់ទិវាវប្បធម៌នៅស្រុកហ្គក្វាវ ប្តីប្រពន្ធបងទីវ តែងមកសុំម្ចាស់ហាងភេសជ្ជៈ អង្គុយក្បែរចិញ្ចើមថ្នល់ ដើម្បីចាក់នំបណ្តើរលក់បណ្តើរ។ បងទីវ ឱ្យដឹង៖ “ប៉ុន្មានថ្ងៃនៃពិធីបុណ្យនំលក់ដាច់ណាស់។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ យើងថែមទាំងបានមើលប្រណាំងទូក-ង បានចូលរួមពិធីបុណ្យ ហេតុនោះសប្បាយណាស់។ តាមពិតទៅ ដោយសារនំប្រពៃណីពីរមុខនេះ ទើបគ្រួសារខ្ញុំលំនឹង ចាកផុតភាពក្រីក្រ កូនចៅបានបន្តការ រៀនសូត្រ”៕

ហាថាញ-លីសៀ

ចែករំលែកអត្ថបទ

ពាក្យគន្លឹះ