ពូថាច់សល់ នៅភូមិអូវ-ថបេ ទីរួមខេត្តវិញចូវ ខេត្តសុកត្រាំង ជាអ្នកមានប្រជាប្រិយគំរូក្នុងការកសាងគ្រួសារវប្បធម៌ អភិវឌ្ឍផលិតកម្ម។ លោកនៅទាំងខ្នះខ្នែងចលនាជនរួមជាតិខ្មែរចូលរួមគ្រប់គ្រង ការពារនិងអភិវឌ្ឍព្រៃបង្ការប្របមាត់សមុទ្រ។
ចំការខ្ទឹមក្រហមរបស់គ្រួសារពូថាច់សល់។
ជាច្រើនឆ្នាំមកនេះ លោកថាច់សល់ហ៊ាន បង្វែរផ្ទៃដី ៣,៥ កុង ដាំខ្ទឹមក្រហមតាមបែបប្រពៃណី មកដាំតាមទិសសរីរាង្គក្នុងផ្ទះសំណាញ់។ លោកអនុវត្តបច្ចេកវិទ្យាស្រោចស្រពស្វ័យប្រវត្តិ ដូច្នេះប្រិតសំចៃបានប្រាក់ចំណាយ កម្លាំងពលកម្ម ប៉ុន្តែទិន្នផលនិងគុណភាពខ្ទឹមក្រហមធានាលក់បានថ្លៃ ចំណេញច្រើន។ បច្ចុប្បន្ន ពូថាច់សល់ គឺជាប្រធានក្រុមសហការដាំខ្ទឹមក្រហមសរីរាង្គ។ បងថាយមឿន នៅភូមិអូវ-ថ រៀបរាប់៖ “ដោយជឿតាមពាក្យណែនាំរបស់ពូថាច់សល់ ចូលរួមក្រុមសហការ ទើបខ្ញុំរៀនសូត្របានបច្ចេកទេសដាំខ្ទឹមក្រហម តាមបែបសរីរាង្គ។ បច្ចុប្បន្ន ខ្ញុំឆាប់ចុះពូជខ្ទឹមក្រហមតាមបែបសរីរាង្គ កាត់បន្ថយបានការចំណាយជីផង ថ្នាំកម្ចាត់សត្វល្អិតផង ប៉ុន្តែទិន្នផលនៅតែខ្ពស់។ ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំប្រមូលផលខ្ទឹមក្រហមជាងកន្លះកុងដីបានផលជិត ១ តោន លក់ក្នុងតម្លៃ ២៣.០០០ ក្នុង១គីឡូក្រាម ផាត់ទាត់រួចនៅចំណេញជាង ១៣ លានដុង ថែមទាំងទុកពូជសម្រាប់ឆ្នាំក្រោយទៀត”។
ពូថាច់សល់ (ខាងស្ដាំ) រៀបរាប់ពីបច្ចេកទេសដាំខ្ទឹមក្រហមតាមបែបសរីរាង្គ។
ឆ្នាំ ២០០៨ ពូថាច់សល់ ចលនាបានជាង ២០០ នាក់ ចូលរួមទម្រង់រួមគ្នាគ្រប់គ្រងព្រៃឈើ នៅភូមិអូវ-ថបេ អាស្រ័យអង្គការសហប្រតិបត្តិការអន្តរជាតិអាលឺ្លមង់ (GIZ) ឧបត្ថម្ភ។ ពូថាច់សល់ មានប្រសាសន៍៖ “ឃើញមាមីងខ្មែរ ព្រោះតែជីវភាពបានទៅកាប់រានព្រៃ ប៉ះពាល់ដល់ជីវភាព ផលិតកម្ម ដូច្នេះនៅពេលដែលរដ្ឋបំផុសចលនាឱ្យដាំនិងការពារព្រៃឈើ ខ្ញុំធ្វើដំណើរពីផ្ទះមួយដល់ផ្ទះដើម្បីចលនា; ពន្យល់ពីផលប៉ះពាល់នៅពេលដែលកាប់រានព្រៃនិងអត្ថប្រយោជន៍នៃការដាំដើមឈើ។ តាំងពីនោះ សន្សឹមៗមាមីងខ្មែរយល់ក៏ចូលរួមដាំព្រៃឈើ ម្ល៉ោះហើយ ឥឡូវដើមឈើលូតលាស់ល្អ ព្រៃឈើកាន់តែបៃតងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ហើយមាមីងខ្មែរនៅភូមិអូវ-ថបេ ក៏បានទទួលផលច្រើនដូច្នេះជីវភាពក៏មានភាពលំនឹង។ បច្ចុប្បន្ន ការកាប់បំផ្លាញព្រៃឈើ ទឹកជំនន់កើនឡើង និងលលកខ្ទប់ច្រាំងធ្វើឱ្យខូចខាតដំណាំ ផ្ទះសម្បែងគ្មាននៅកើតឡើងទៀត”។
តាមប្រសាសន៍ពូថាច់សល់ ដើម្បីបានជនរួមជាតិខ្មែរជឿទុកចិត្ត និងធ្វើតាម គឺខ្លួនយើងនិងគ្រួសារត្រូវធ្វើជាគំរូក្នុងរាល់សកម្មភាព ចលនាប្រឡងប្រណាំងរបស់ភូមិភាគ។ ទន្ទឹមនោះ ត្រូវតែយល់ដឹងច្រើនពីគោលការណ៍ គោលមាគ៌ារបស់បក្ស គោលនយោបាយ និងច្បាប់របស់រដ្ឋដើម្បីឃោសនាផ្សព្វផ្សាយ។ ក្នុងគ្រួសារ ពូថាច់សល់ បានគិតគូរឱ្យកូនរៀនសូត្រ អប់រំកូនចៅឱ្យចេះស្ដាប់បង្គាប់និងគិតគូរអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច ម្ល៉ោះហើយ កូនៗគាត់មានជីវភាពធូរធារគ្រប់គ្នា។ លោកសុខដុង អនុប្រធានគណៈកម្មាធិការប្រជាជនឃុំវិញហាយ មានប្រសាសន៍៖ “មាមីងខ្មែរគោរពកោតសរសើរពូថាច់សល់ណាស់ ពីព្រោះគាត់អាយុ ៧៥ ឆ្នាំប្លាយហើយ ប៉ុន្តែគាត់នៅតែខ្នះខ្នែងពលកម្មផលិត ណែនាំបច្ចេកទេសដាំខ្ទឹមក្រហមជូនមាមីង។ គាត់អស់ពីចិត្តក្នុងការចលនា ផ្សព្វផ្សាយមាមីងខ្មែរអនុវត្តល្អរាល់គោលការណ៍ច្បាប់ គិតគូរអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច ដើម្បីកសាងគ្រួសារសម្បូរសប្បាយ សុភមង្គលនិងរួមដៃគ្នាការពារព្រៃឈើ រក្សាភាពសុខសាន្តដល់ភូមិស្រុក”៕
លីធាន-មេងលី