មហាសាមគ្គីជនជាតិ គំរូក្នុងសហគមន៍

27/11/2023 - 08:42

កសិករ​ចំ​ណាស់ ជក់​ចិត្ត​អភិវឌ្ឍន៍​កសិ​ផល

ទោះ​បី​អាយុ​ជិត ៦០ ឆ្នាំ​ហើយ​ក៏​ដោយ ប៉ុន្តែ​ លោកម៉ាយ​ឡាម​ភឿង នៅអនុសង្កាត់​ង៉ុក​ត្វឹង ទី​ប្រ​ជុំ​ជន​កៃ​នឿក ស្រុក​កៃនឿក ខេត្ត​កា​ម៉ាវ តែង​ខ្នះ​ខ្នែង​អភិវឌ្ឍ​សេដ្ឋ​កិច្ច​តាម​ទម្រង់​ដាំ​ដំ​ណាំ​និង​សត្វ​ចិញ្ចឹម​ច្រើន​ប្រ​ភេទ​លើ​ផ្ទៃ​ដី​តែ​មួយ។ ដោយ​ការ​ស្រ​ឡាញ់​ពល​កម្ម មាន​គំនិត​ច្នៃ​ប្រតិដ្ឋ គាត់​បាន​ចាប់​ផ្តើម​អា​ជីព​ពីកសិ​ផល​ជ្រះ ដែល​ដាំ​ដោយ​ខ្លួន​ឯង ហើយ​បង្កើត​នូវ​ផលិត​ផល​មាន​ផ្លាក​ពាណិជ្ជ​កម្ម។

លោក​ភឿង ជា​មួយ​នឹង​ផលិត​ផល “ស្រ​កា​នាគ​តោង​ដើម​ស្មែ”។

ក្នុង​អំ​ឡុង​ពេល ៧ ឆ្នាំ​នេះ លោក​ភឿង បាន​អនុវត្ត​ជោគ​ជ័យ​ជា​មួយ​នឹង​ទម្រង់​ដាំ “ស្រ​កា​នាគ​តោង​ដើម​ស្មែ”។ នៅ​លើ​ផ្ទៃ​ដី​១​ហិក​តា ដំ​ណាំ​ស្រ​កា​នាគ​ដែល​ដាំ​ដោយ​ទម្រង់​នេះ មាន​ភាព​ប្រ​សើរ​លើស​លប់ បើ​ប្រៀប​នឹង​របៀប​ដាំ​ធម្ម​តា។ នោះ​គឺ៖ មិន​សូវ​ចំ​ណាយ​ដើម​ទុន និង​កម្លាំង​ថែ​ទាំ ប៉ុន្តែ​បរិមាណ​ផល​ខ្ពស់​ជាង។ លើស​ពី​នោះ​ទៀត ផ្លែ​ស្រ​កា​នាគ​របស់​គាត់​មាន​សម្បក​ស្តើង​និង​រស​ជាតិ​ផ្អែម​ឆ្ងាញ់។ មក​ទល់​ពេល​នេះ ផ្លែ​ស្រ​កា​នាគ​របស់​គ្រួ​សារ​គាត់​មាន​ផ្លាក​ពាណិជ្ជ​កម្ម​ម៉ាយ​យ៉ា និង​នាំ​ចេញ​ទៅ​ទីផ្សារ​ក្នុង​ទូទាំង​ប្រ​ទេស។ ក្នុង​មួយ​ឆ្នាំ គាត់​លក់​ផ្លែ​ស្រ​កា​នាគ​បាន​ពី ៤-៥ លើក មួយ​លើកៗ​បាន​ពី ២-៥ តោន។ តម្លៃ​មធ្យម​ភាគ​លើ​ទីផ្សារ​ក៏​ខុសគ្នា​ដែរ នៅ​ក្រុង​ហូជី​មិញ​តម្លៃ ៦០ ពាន់​ដុង/គីឡូ​ក្រាម នៅ​ក្រុង​កា​ម៉ាវ​តម្លៃ ៣០ ពាន់​ដុង/គីឡូ​ក្រាម និង​នៅ​ស្រុក​កៃ​នឿក​តម្លៃ ២០ ពាន់​ដុង​/គីឡូ​ក្រាម។

ផលិត​ផល​របស់​កសិដ្ឋាន​ម៉ាយ​យ៉ា ដាក់​តាំង​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​ក្នុង​កម្មវិធី​ប្រ​ឡង​ផ្តើម
​អាជីព​នៅ​កាម៉ាវ ឆ្នាំ​២០២៣។

ទម្រង់​ទី​២​របស់​លោក​ភឿង គឺ​បណ្តុះ​ផ្សិត​សំ​ណាញ់ ជា​ប្រ​ភេទ​ផ្សិត​ដ៏​កម្រ​នៅ​លើ​ទីផ្សារ​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ ហើយ​មិន​មែន​នៅ​ទី​ណា​សុទ្ធ​តែ​បណ្តុះ​បាន​នោះ​ទេ។ ក្រៅ​ពី​ផលិត​ផល​ផ្សិត​សំ​ណាញ់​ស្ងួត លក់​ដោយ​តម្លៃ​៣,២​លាន​ដុង/​គីឡូក្រាម គាត់​នៅ​ទាំង​កែ​ច្នៃ​ផលិត​ផល​ដ៏​មាន​តម្លៃ​ជា​ច្រើនទៀត​ពី​ផ្សិត​ផង​ដែរ។ ពិ​សេស ផលិត​ផល “សេ​រ៉ូម​ផ្សិត​រាជ​នី” និង “ទឹក​គ្រឿង​ផ្សិត” បាន​ចូល​ដល់​វគ្គ​ពាក់​កណ្តាល​ផ្តាច់​ព្រ័ត្រ​នៃ​ការ​ប្រ​ឡង​ផ្តើម​អា​ជីព​នៅ​កា​ម៉ាវ ឆ្នាំ​២០២៣។

ផ្តើម​ពី​គ្រឹះ​ធារ​នោះ លោក​ភឿង បាន​នាំ​យក “ផលិត​ផល​សំ​ណព្វ​ចិត្ត” ទាំង​អស់​របស់​គាត់ ចូល​រួម​ក្នុង​ពិធី​ប្រ​ឡង​គំនិត​ច្នៃ​ប្រតិដ្ឋ​វិទ្យា​សាស្ត្រ-បច្ចេក​ទេស​ទូទាំង​ប្រ​ទេស​ឆ្នាំ​នេះ ដោយ​សង្ឃឹម​ថា ផ្សិត​សំ​ណាញ់​នៅ​លើ​តំបន់​ជ្រាប​ទឹក​ប្រៃ​នឹង​មាន​ឈ្មោះ​បោះ​សំ​ឡេង។ “ក្តី​កង្វល់​និង​បំ​ណង​ប្រាថ្នា​នា​ពេល​បច្ចុប្បន្ន គឺ​យើង​គប្បី​មាន​មជ្ឈ​មណ្ឌល​មួយ​សម្រាប់​រក្សា​ទុក​ហ្សែន និង​បង្កាត់​ពូជ។ ផ្តើម​ពី​នោះ បើក​ទូលាយ​ពូជ​ផ្សិត​ដ៏​កម្រ​និង​ពង្រីក​ប្រសិទ្ធ​ភាព​ទម្រង់​ក្នុង​គ្រួសារ​កសិកម្ម” - លោកម៉ាយ​ឡាម​ភឿង បាន​ប្តេជ្ញា​ចិត្ត​ដូច្នេះ៕

                យោង៖ កាសែត​កា​ម៉ាវ - វិមាន

ចែករំលែកអត្ថបទ