មហាសាមគ្គីជនជាតិ ភូមិស្រុកផ្លាស់ថ្មី

19/12/2022 - 15:16

មិនអល់អែកអនុវត្តបច្ចេកទេសបណ្តុះផ្សិតអំបោះ

មកកាន់ឃុំភូមី ស្រុកមីទូ ខេត្តសុកត្រាំង សួររកឈ្មោះបងស្រីយឿងយ៉ារី នៅភូមិដាយអ៊ូយ អ្នកណាក៏ស្គាល់និងស្ងើចសរសើរដែរ។ ពីព្រោះបងស្រីជាមនុស្សដំបូងគេក្នុងភូមិដែលហ៊ានវិនិយោគ អនុវត្តបច្ចេកទេសក្នុងការបណ្តុះផ្សិតអំបោះ ដើម្បីបង្កើនប្រាក់ចំណូលដល់គ្រួសារ។

បងស្រីយឿងយ៉ារី កំពុងពិនិត្យដំបែផ្សិត។

ធ្លាប់ធ្វើជាកម្មករក្រុមហ៊ុនកាត់ដេរនៅក្រុងហូជីមិញ ម្ល៉ោះហើយបងស្រីយ៉ារី យល់ច្បាស់ពីការលំបាករបស់អ្នកដែលទៅធ្វើការឆ្ងាយពីស្រុក។ អាស្រ័យហេតុនោះ នៅពេលរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ បងស្រីបានសម្រេចចិត្តធ្វើមានបានលើតំបន់ដីភូមិស្រុករបស់ខ្លួន។ ក្រៅពីធ្វើស្រែ ដាំដំណាំរួមផ្សំប៉ុន្មានកុងដី បងស្រីបានស្វែងយល់ស្រាវជ្រាវព័ត៌មានពីបច្ចេកទេសបណ្តុះផ្សិតអំបោះតាមប្រព័ន្ធអីុនធឺណិត ។ ឆ្នាំ ២០២១ បងស្រីយ៉ារី សាកល្បងបណ្តុះ ១០ កញ្ចប់ ប៉ុន្តែបរាជ័យ។ ទោះបីដូច្នោះក៏ដោយ បងស្រីមិនរួញរានៅតែបន្តការបណ្តុះ ៤០ កញ្ចប់បន្ថែមទៀត ប៉ុន្តែផ្សិតផ្តល់ផលបានប្រមាណ ៦០% ប៉ុណ្ណោះ។ អាស្រ័យដោយមិនទាន់ដឹង វិធីថែទាំផ្សិត និងស្រពទឹកបានគ្រប់គ្រាន់ រក្សាជាតិសំណើម ពន្លឺថ្ងៃ ទើបមិនលូតលាស់ទៅជាផ្សិត។ ក្រោយពីបណ្តុះបាន ២ លើក បងស្រីចេះបច្ចេកទេសខ្លះៗហើយបានទិញដំបែផ្សិត ១០០ កញ្ចប់បណ្ដុះជាបន្ត ទីបំផុតក៏ទទួលបានជោគជ័យ។

បងស្រីយ៉ារី ឱ្យដឹង៖ “ការបណ្តុះផ្សិតអំបោះ ដំបូងបង់ខាតដើមទុនច្រើន ពីព្រោះត្រូវវិនិយោគ ធ្វើធ្នើរដាក់តម្កល់ដំបែផ្សិត ដាក់ទុយោទឹកបាញ់ ទឹកដោយស្វ័យប្រវត្តិអំពូលភ្លើង កង្ហារ និងធានាអនាម័យស្អាតបាត។ ក្រៅពីនេះ ការបណ្តុះផ្សិតអំបោះសំខាន់ដំបែឡើងស្មើនោះគឺផ្សិតលូតលាស់ល្អ”។ ចេះពីបច្ចេកទេសបណ្ដុះ បងស្រីយ៉ារី ក៏ពង្រីកផ្ទៃដី ៨០ ម៉ែត្រការ៉េដើម្បីធានាកន្លែងដាក់តម្កល់ដំបែនិងមណ្ឌលដែលប្រមូលផលផ្សិតពី ៨.៥០០ ដល់ ១០.០០០ កញ្ចប់។ បើតាមបងស្រីយ៉ារី ក្រោយរយៈពេលចុះដំបែបាន ២ ខែ ត្រូវអនុវត្តវិធានការបច្ចេកទេសចាំបាច់ដូច៖ ពិនិត្យមើលសំបុកពីងពាង រួចយកសំឡីគចុកឆ្នុកកញ្ចប់ដំបែឱ្យជិត។ ទន្ទឹមនឹងនោះ ស្រពទឹកដោយក្បាលបាញ់ទឹកផ្សែងក្រួចជាប្រចាំពី ៤-៦ ដងក្នុងមួយថ្ងៃ ដើម្បីរក្សាសំណើមក្នុងបរិយាកាសដែលបណ្តុះ។ បច្ចុប្បន្ន ផ្សិតជាមធ្យមតម្លៃលើទីផ្សារពី ៣០.០០០ ដុង/គ.ក។ បងស្រីយ៉ារី ឱ្យដឹងបន្ថែម៖ “សព្វថ្ងៃដឹងពីរយៈពេលលូតលាស់របស់ផ្សិត ម្ល៉ោះហើយខ្ញុំបណ្តុះផ្សិតជាបន្តបន្ទាប់ ធ្វើបានដូច្នេះទើបមានផ្សិតគ្រប់លក់ខួបប្រាំងវស្សា។ ខណៈពេលផ្សិតចេញក្រពុំនោះ គឺប្រមូលផលភ្លាម ប្រសិនបើមិនដកទេ ទុកតែពីរបីនាទីគឺផ្សិតលាពិបាកនឹងលក់។ បច្ចុប្បន្ន ខ្ញុំបោះម៉ូយឱ្យអ្នកលក់នៅតាមភូមិស្រុកនិងតាមផ្សារឃុំនានាជិតខាង។ ផ្តើមពីការបណ្តុះផ្សិត ទើបខ្ញុំរកបានប្រាក់ចំណូលលំនឹង”។ បើតាមបងស្រីយ៉ារី សព្វថ្ងៃខ្ញុំបានធ្វើលិខិតផ្ញើទៅសមាគមនារីឃុំភូមីដើម្បីចុះឈ្មោះ កម្មសិទ្ធិបញ្ញាផលិតផលផ្សិតអំបោះ ដើម្បីបានទទួលស្គាល់ជាផលិតផល OCOP។ ក្នុងគោលបំណងផ្សាយផលិតផលសុវត្ថិភាព អនាម័យចេញទៅទីផ្សារ ឆ្លើយតបតាមតម្រូវការអតិថិជន។

លោកស្រីសើុងបទុម អនុប្រធានសមាគមនារីឃុំភូមី ឱ្យដឹង៖ “ទម្រង់បណ្តុះផ្សិតអំបោះរបស់បងស្រីយឿងយ៉ារី ផ្តល់ប្រាក់ចំណូលលំនឹង ទីផ្សារពេញនិយមផង។ បច្ចុប្បន្ន សមាគមបានឧបត្ថម្ភដើមទុនដល់បងស្រីយ៉ារី ពង្រីកទម្រង់និងបច្ចេកទេសដើម្បីធានាក្នុងការបណ្តុះផ្សិតនៅពេលផលិតផលសម្រេចបទដ្ឋាន OCOP”៕

លីធាន-លីសៀ

ចែករំលែកអត្ថបទ

ពាក្យគន្លឹះ