រយៈពេលកន្លង ការបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុ ពិសេសគឺជំងឺ COVID-១៩ បានជះឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងដល់ជីវភាពរបស់ប្រជាជនក្នុងទូទាំងប្រទេស បំផុតគឺការផលិតកសិកម្ម។ ថ្វីបើដូច្នោះ ក្នុងបរិបទដ៏សែនលំបាកនេះ មានកសិករខ្មែរជាច្រើននៅតំបន់តីណាមបូ បានចេះបត់បែនផ្លាស់ប្តូរវិធីសាស្រ្តផលិតកម្ម បន្សាំនឹងលក្ខណៈធម្មជាតិ អនុវត្តវិទ្យាសាស្រ្តបច្ចេកទេស ជឿនលឿនទៅក្នុងការបង្កបង្កើនផល ដើម្បីអភិវឌ្ឍទៅមុខ។
កសិករវៀតណាមឆ្នើម សើុងប៊ី
មកកាន់ភូមិកៃយ៉ា ឃុំហឹងហោយ ស្រុកវិញឡើយ ខេត្តបាកលីវ សួររកលោកសើុងប៊ី មាមីងខ្មែរនៅទីនេះអ្នកណាក៏ស្គាល់គាត់ទាំងអស់ ពីព្រោះគាត់ជាកសិករខ្មែរម្នាក់សម្រេចកិត្តិនាមកសិករវៀតណាមឆ្នើម។ លោកសើុងប៊ី ក៏ជាកសិករតែម្នាក់គត់របស់ខេត្តបាកលីវ បានអញ្ជើញទៅចូលរួម “ពិធីស្ងើចសរសើរនិងជូនកិត្តិនាមកសិករវៀតណាមឆ្នើម” នៅហាណូយ ឆ្នាំ ២០២១។
លោកសើុងប៊ី មោទនភាពពេលទទួលបានកិត្តិនាមជាកសិករវៀតណាមឆ្នើម ឆ្នាំ ២០២១។
មាមីងខ្មែរនៅភូមិកៃយ៉ា តែងកោតសរសើរលោកសើុងប៊ី មិនដាច់ពីមាត់ ពីព្រោះគាត់មានចរិតឧស្សាហ៍ ជម្នះលំបាក ឈានឡើងចាកផុតពីភាពក្រីក្រនិងចិញ្ចឹមកូនរៀនសូត្រចប់ចុងចប់ដើម។ ក្រោយពីរៀបការ ឪពុកម្តាយចែកដីចម្ការឱ្យ ១ កុង និងក្របី ១ ក្បាលធ្វើជាដើមទុន។ មកទល់នឹងពេលនេះ លោកសើុងប៊ី មានផ្ទៃដីបង្កបង្កើនជាង ២,៥ ហិកតា។
លោកសើុងប៊ី រៀបរាប់ពីមុនប្តីប្រពន្ធគាត់ដាំដំណាំបណ្តើរឆ្លៀតទៅស៊ីឈ្នួលភ្ជួររាស់ដីបណ្តើរ ថែមទាំងបិតស្រា ចិញ្ចឹមជ្រូកទៀតផង។ ប្រាក់ចំណូលដែលរកបានប៉ុន្មាន គាត់សន្សែសន្សំសម្រាប់ទិញដីនិងបើកតៀមលក់ដូរកំប៉ិកកំប៉ុកក្នុងភូមិ។ ក្រោយមក គាត់ក៏សម្រេចចិត្តលក់ក្របីទិញត្រាក់ទ័រនិងម៉ាស៊ីន បោកស្រូវដើម្បីធ្វើសេវាកម្ម។
មិនបង្អង់ត្រឹមនោះ ពេលបានសមាគមកសិករឃុំអញ្ជើញទៅទស្សនាទម្រង់ដាំឈើហូបផ្លែនៅខេត្ត ក្រុងនានានៅតំបន់វាលរាបទន្លេគឺវឡុង លោកសើុងប៊ី សម្រេចចិត្តបង្វែរផ្ទៃដីដាំដំណាំ ២ កុងមកដាំដើមត្របែកតាមទិសដៅសរីរាង្គ មិនប្រើថ្នាំគីមី។ លោកសើុងប៊ី ឱ្យដឹង៖ “ដំបូងខ្ញុំទិញកូនពូជជាង ៣០០ គល់មកដាំ ហើយអនុវត្តបច្ចេកទេសចងរុំផ្លែ។ ពេលចេញផ្លែ ខ្ញុំប្រលេះចោលខ្លះ ទុកត្រឹមតែ ១-២ ផ្លែ/ចង្កោមនិងចងរុំផ្លែ ដូច្នេះផ្លែរលោងស្អាត គ្មានដង្កូវស៊ី។ ខ្ញុំតែងកាត់មែកនិងស្លឹកខូចជារឿយៗ ប្រើប្រាស់ជីរសរីរាង្គកាលស្យូម ដើម្បីផ្លែមានរសជាតិផ្អែម ដាច់ខាតមិនប្រើថ្នាំគីមី។ ក្រោយពីដាំបាន ១ ឆ្នាំ ប្រមូលផល ឃើញថារកបានចំណេញគ្រាន់បើ ហើយចំណាយពេលថែទាំតិច ទើបខ្ញុំដាំបន្ថែម ៥ កុងទៀត។ ចំណែកលើភ្លឺទំនប់សងខាង ខ្ញុំដាំល្ហុងដើម្បីរកប្រាក់ចំណូលបន្ថែម”។ តាមប្រសាសន៍លោកសើុងប៊ី បច្ចុប្បន្ន លើផ្ទៃដីចំ នួន៧ កុង គាត់ដាំត្របែកតៃវ៉ាន់ ត្របែកសាច់ ព័ណ៌ផ្កាឈូក និងត្របែកគ្មានគ្រាប់។ អាស្រ័យដាំដើមត្របែកផ្តល់ផ្លែតាមធម្មជាតិ ដូច្នេះប្រមូលផលទាំងប្រាំងវស្សា។ ពិសេស គាត់នៅទាំងវិនិយោគប្រព័ន្ធស្រោចស្រពស្វ័យប្រវត្តិ ដើម្បីប្រិតសំចៃទឹកនៅរដូវប្រាំងនិងធានាកម្រិត សំណើមឱ្យដើមលូតលាស់ចេញផ្លែផ្កា។ ឆ្នាំ ២០១៩ ទម្រង់ដាំដើមត្របែករបស់លោកសើុងប៊ី ត្រូវបានទទួលស្គាល់សម្រេចស្តងដារ OCOP មានឈ្មោះថាត្របែកហុងស៊ាង។
ពេលផ្លែត្របែកមានស្លាកយីហោ លោកសើុងប៊ី ក៏ចុះផ្សាយលក់តាមបណ្តាញសង្គម Facebook, Zalo និងដឹកទំនិញប្រគល់ដល់កន្លែង ម៉្លោះហើយបានអតិថិជនដឹងស្គាល់ច្រើន។ លោកសើុងប៊ី ឱ្យដឹងបន្ថែម៖ “នៅក្នុងរដូវជំងឺ COVID-១៩ ពេលខេត្តអនុវត្តបទបញ្ជាលេខ១៦ អ្នកបញ្ជាទិញផលិតផលរបស់ ខ្ញុំកើនឡើង។ ជារៀងរាល់ថ្ងៃអ្នកកុម្មង់ទិញ តាមបណ្តាញ ខ្ញុំយកទៅប្រគល់ដល់ផ្ទះពី ៥០ ដល់ ១០០ គីឡូក្រាម លក់ក្នុងតម្លៃពី ១៥.០០០ ដល់ ២០.០០០ ដុង/គីឡូក្រាម ហើយលក់ជាហូរហែរហូតមកទល់នឹងសព្វថ្ងៃ”។ ចាប់យកទីផ្សារទាន់ពេល មោះមុតអនុវត្តវិទ្យាសាស្រ្តបច្ចេកទេសទំនើបក្នុងការបង្កបង្កើនផល និងយល់ដឹងពីរបៀបធ្វើអាជីវកម្ម តាមរយៈបណ្តាញសង្គម ម៉្លោះហើយប្រាក់ចំណូលរបស់គ្រួសារ លោកសើុងប៊ី កើនជាលំដាប់ មិនរងផលប៉ះពាល់ដោយជំងឺរាតត្បាតឡើយ។ ជាពិសេស គាត់នៅទាំងខ្នះខ្នែង ណែនាំបច្ចេកទេសដាំដើមត្របែកដល់មាមីងកសិករនៅក្នុងភូមិ ជួយឱ្យគ្រួសារជាច្រើនរកបានប្រាក់ចំណូលលំនឹង។
លោកង្វៀងហ្វាងអែម ប្រធានគណៈកម្មាធិការប្រជាជនឃុំហឹងហោយ បញ្ជាក់៖ “លោកសើុងប៊ី គឺជាកសិករធ្វើសេដ្ឋកិច្ចពូកែ មោះមុត អនុវត្តវិទ្យាសាស្រ្តបច្ចេកទេសជឿនលឿនក្នុងការបង្កបង្កើនផល អនុវត្តបច្ចេកព័ត៌មានវិទ្យា ក្នុងការធ្វើអាជីវកម្មប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ព្រមទាំងខ្នះខ្នែងចូលរួមសកម្មភាពចលនានៅភូមិភាគ។ គាត់ជាអ្នកឈានមុខក្នុងការអនុវត្តទម្រង់ដាំដើមត្របែកតាមទិសដៅសុវត្ថិភាព សម្រេចស្តង់ដារ OCOP ដំបូងបង្អស់របស់ឃុំ។ មិនត្រឹមតែធ្វើមានប៉ុណ្ណោះ លោកសើុងប៊ី ថែមទាំងយកចិត្តទុកដាក់ចិញ្ចឹមកូន ៣ នាក់រៀនចប់មហាវិទ្យាល័យ មានការងារធ្វើលំនឹង”៕
យ្វីអាញ-មុនី