មហាសាមគ្គីជនជាតិ ភូមិស្រុកផ្លាស់ថ្មី

10/01/2022 - 08:55

ចិញ្ចឹមត្រីកូប៊ីយ៉ានៅកោះហងជូយ

កោះហងជូយ នៅចម្ងាយពីមាត់ទន្លេសុងដុកប្រហែល ១៧ គាវុធទៅទិសខាងលិច ចំណុះទីប្រជុំជនសុងដុក ស្រុកត្រឹងវ៉ាន់ថើយ ខេត្តកាម៉ាវ កាលពីមុន ប្រជាជននៅលើកោះនេះរស់នៅដោយប្រកបរបរសន្ទូចអន្ទង់សមុទ្រ។ ប៉ុន្តែរយៈពេលជិតៗនេះ ដោយសារអន្ទង់សមុទ្រកាន់តែហោចទៅៗ ធ្វើឱ្យរបរសន្ទូចមិនអាចធ្វើបន្តទៀតបាន។ ដូច្នេះដើម្បីធានាជីវភាព ប្រជាជនដែលរស់នៅលើកោះនេះក៏បានប្តូរមកចិញ្ចឹមត្រីកូប៊ីយ៉ាក្នុងក្បូនវិញ។

ប្តីប្រពន្ធបងត្រឿងតែងពិនិត្យជម្រះទឹកស្អាតឱ្យត្រីជាប្រចាំ។

ព្រលឹមស្រាងៗ ម្ចាស់ក្បូននៅលើកោះហងជូយ ត្រៀមដាក់ចំណីត្រីនៅពេលព្រឹក។ ជួបយើងខ្ញុំ បងហុងញ៉ឹកត្រឿង ក៏ផ្អាកដៃសំណេះសំណាល។ បងរៀបរាប់ ស្រុកកំណើតរបស់បងនៅទីប្រជុំជនកៃដូយវ៉ាម ស្រុកភូតឹង ខេត្តកាម៉ាវ ។ កាលពី ២២ ឆ្នាំមុន រៀបការរួចពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធបងក៏ចេញទៅរស់នៅលើកោះ ដើម្បីប្រកបការងារចិញ្ចឹមជីវិតកាលនោះ មានតែកូនទូកមួយ។ ដូចអ្នកនេសាទឯទៀត នៅលើកោះនេះដែរ មកដល់កោះហងជូយ ប្តីប្រពន្ធបងធ្វើខ្ទមបង្កើតអាជីព។ កាលនោះ នៅលើកោះមានភាពស្ងប់ស្ងាត់ណាស់ ប្រជាជនមករស់នៅតិចតួច ដូច្នេះប្តីប្រពន្ធបងទៅកណ្តាលកោះ គាស់រានដីដាំដំឡូង និងបន្លែ ដើម្បីដូរជាមួយអ្នកនេសាទយកអង្ករ និងទឹកសាប។ លុះពេលល្ងាច បងត្រឿងបើកទូកជុំវិញកោះ រាយសន្ទូច និងដាក់មង ចំណែកប្រពន្ធបងក៏បើកហាងលក់ដូរបន្តិចបន្តួចនៅលើកោះនេះដែរ។ កាលនោះ ផ្ទៃសមុទ្រជុំវិញកោះហងសម្បូរផលសមុទ្រណាស់ ដូច្នេះជីវភាពរបស់ប្តីប្រពន្ធបងមានភាពងាយស្រួលណាស់។ ចេញទៅនៅលើកោះមិនយូរប៉ុន្មាន គ្រួសារបងមិនត្រឹមតែគ្រប់ហូបប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងសំចៃបានដើមទុនទៀតផង។

តាមសម្ដីបងត្រឿង បន្ទាប់ពីបងទៅរស់នៅលើកោះពីរបីឆ្នាំ ពូហ្វិញផុងវ៉ូវ នៅទីប្រជុំជនសុងដុក និងពូឡេវ៉ាន់អ៊ុក នៅខេត្តគៀងយ៉ាង ក៏បានមកវិនិយោគបោះក្បូនចិញ្ចឹមត្រីកូប៊ីយ៉ាដែរ។ បន្ទាប់ពីទទួលបានជោគជ័យដំបូង ពួកគាត់ក៏មានបទពិសោធន៍ រួចបានណែនាំបន្តដល់ប្រជាជននៅលើកោះហងជូយរបៀបចិញ្ចឹមត្រីកូប៊ីយ៉ាក្នុងក្បូន។ “ដោយបានការណែនាំអស់ពីចិត្តរបស់ពូៗ ខ្ញុំបានខ្ចីប្រាក់ ៥០ លានដុង ដើម្បីបោះក្បូនចិញ្ចឹមត្រី ១.០០០ ក្បាល។ ក្រោយពីចិញ្ចឹមរយៈពេល ៨ ខែ ប្រមូលផលលើកដំបូង ទូទាត់ចំណូលចំណាយរួច ខ្ញុំនៅចំណេញបានជាង ៧០ លានដុង។ ភាពជោគជ័យដំបូងបានបង្កលក្ខណៈឱ្យខ្ញុំពង្រីកការចិញ្ចឹម និងបន្តការចិញ្ចឹមអស់រយៈពេលជាង ១០ ឆ្នាំ។ រដូវត្រីឆ្នាំនេះ ខ្ញុំវិនិយោគជាង ៣០០ លានដុង មកដល់ពេលនេះត្រីបានជិត ៥ ខែ កំពុងតែធំធាត់ល្អ តាមការស្មានទុក ពេលប្រមូលផលនឹងចំណេញប្រហែល ១៥០ លានដុង” - បងត្រឿងបានឱ្យដឹងដូច្នេះ។

ជាអ្នកទៅរស់នៅលើកោះហងជូយចិញ្ចឹមត្រីកូប៊ីយ៉ាមុនគេ បច្ចុប្បន្ន ពូឡេវ៉ាន់អ៊ុក មានត្រីពូជប្រមាណ ៣០០០ ក្បាល មានទម្ងន់ ពី ៤ គីឡូក្រាមឡើងទៅ។ តាមសម្ដីពូអ៊ុក ប៉ាន់ស្មាន ត្រីទាំងនេះប៉ុន្មានខែទៀតនឹងប្រមូលផលហើយ គាត់នឹងចំណេញរាប់រយលានដុង។ ពូអ៊ុក ឱ្យដឹង របរចិញ្ចឹមត្រីកូប៊ីយ៉ាក្នុងក្បូន ចាត់ទុកជាការផ្តើមអាជីពដ៏ល្អមួយសម្រាប់គ្រួសារប្រជាជនរស់នៅលើកោះនេះ ប្រសិនបើបានជំនួយបច្ចេកទេសនិងមានការធានាទិញផលិតផលទៀតនោះ។ បញ្ហាប្រឈមធំបំផុតរបស់ប្រជាជនរស់នៅលើកោះនេះ គឺខ្វះដើមទុនវិនិយោគ។ គ្មានដើមទុន ខ្ចីធនាគារមិនបានដូច្នេះ ត្រូវខ្ចីបុលខាងក្រៅដោយអត្រាការប្រាក់ខ្ពស់ ម្យ៉ាងទៀតតម្លៃចំណីត្រី (ត្រីសម្រាប់ធ្វើចំណី) ក៏ខ្ពស់ ដូច្នេះមានការប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំងដល់គ្រួសារអ្នកចិញ្ចឹមត្រី។

ទន្ទឹមនឹងនោះ ពីមុនត្រីពូជគឺទិញពីទូកនេសាទដែលទៅសមុទ្រ ត្រីពូជល្អ ចិញ្ចឹមឆាប់ធំ។ ឥឡូវនេះ ប្រភពត្រីធម្មជាតិកម្រ មាមីងភាគច្រើនទិញពូជត្រីដែលគេភ្ញាស់យកមកពីខេត្តខាញហ្វា ខេត្តបារ៉ៀវ៉ុងតាវ ដូច្នេះត្រីធំយឺត រយៈពេលចិញ្ចឹមអូសបន្លាយ ចំណាយទៅលើចំណីច្រើន ប្រាក់ចំណេញក៏បានតិច។ ក្រៅពីនោះ ច្រកចេញផលិតផល និងតម្លៃមិនលំនឹង ចំនួនត្រីលក់ចេញមិនបានច្រើន ជាពិសេស ពិបាកលក់ត្រីនៅរស់ ដោយសារការដឹកជញ្ជូនពីកោះទៅកាន់ដីគោក ទើបតម្លៃទាបជាងត្រីស្រស់នៅតំបន់ផ្សេងៗ។ “ដូចជាល្បាស់ត្រីនេះ ខ្ញុំត្រូវចំណាយប្រាក់ទិញចំណីប្រមាណ ៣ លានដុងក្នុងមួយថ្ងៃ។ បើចិញ្ចឹមមិនអូសបន្លាយពេល ត្រីធំស្មើ និងថ្លៃលក់សមរម្យ ទើបចំណេញ។ ប៉ុន្តែបើតម្លៃដូចសព្វថ្ងៃ នៅត្រឹមតែ ១១០.០០០ - ១២០.០០០ ដុង/គីឡូក្រាម គឺចំណេញតិចណាស់ មិនទាន់គិតដល់ហានិភ័យផ្សេងៗទៀត។ ទន្ទឹមនឹងនោះ អាស្រ័យកោះតូច ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ប្រជាជនកោះហងជូយ ត្រូវផ្លាស់ប្តូរទីតាំងជុំវិញកោះ ដើម្បីបញ្ចៀសរលក និងខ្យល់ដូច្នេះ របរចិញ្ចឹមត្រីកូប៊ីយ៉ាក្នុងក្បូនកាន់តែពិបាក និងបង់ខាតប្រាក់ចំណាយច្រើន”- ពូអ៊ុក បានចែករំលែកដូច្នេះ៕

Box:

វរសេនីយ៍ត្រី ត្រឿងវ៉ាន់កេត ស្នងការនយោបាយប៉ុស្តិ៍ការពារព្រំដែនកោះហងជូយ ឲ្យដឹង៖ ប៉ុន្មានឆ្នាំជិតៗនេះ ទម្រង់ចិញ្ចឹមត្រីកូប៊ីយ៉ាក្នុងក្បូន មិនត្រឹមតែរួមចំណែកបង្កើតការងាររកស៊ីសម្រាប់ប្រជាជនរស់នៅលើកោះប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងទាក់ទាញការចាប់អារម្មណ៍របស់ប្រជាជននៅដីគោកចេញមកកោះដើម្បីប្រកបការងាររកស៊ី ព្រោះផ្ដល់ប្រសិទ្ធភាពសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់។ បច្ចុប្បន្ន កោះហងជូយ មានប្រជាជនរស់នៅ ៦៨ គ្រួសារ មានមនុស្សជាង ២០០ នាក់ ក្នុងនោះ មាន ៣៧ គ្រួសារចិញ្ចឹមត្រី ក្នុងក្បូនដោយមានក្បូនចំនួន ១៩៦ និងចំនួនត្រីប្រមាណ ៣០.០០០ ក្បាល។

អត្ថបទ, រូប: អាញវី - ត្រឹងហ្គោន

ចែករំលែកអត្ថបទ

ពាក្យគន្លឹះ