តាមប្រសាសន៍បងស្រីលីធីទូត្រិន ប្រធានសមាគមសហព័ន្ធនារី សង្កាត់ត្រឿងឡាក ខ័ណ្ឌអូរម៉ូង ក្រុងកឹងធើ ម្តាយនិងកូនបងស្រីលីធីយ៉ាវ និងថាច់ធីសូត បានចាកផុតពីភាពក្រីក្រ អាស្រ័យដោយកម្មវិធីឧបត្ថម្ភមុខរបរចិញ្ចឹមជីវិត។
បងស្រីលីធីយ៉ាវ កំពុងថ្លឹងខ្ទឹមក្រហមលក់ឱ្យភ្ញៀវ។
បងស្រីលីធីយ៉ាវ ឱ្យដឹង៖ “ផ្ទះខ្ញុំនៅមណ្ឌលប៊ិញឡើយ ប៉ុន្តែនៅតាមដងប្រឡាយត្រាកែវ ។ ព្រោះហេតុនោះ ខ្ញុំមិនអាចបើកហាងលក់គ្រឿងទេសដូចគ្រួសារមួយចំនួននៅតាមភ្លឺទំនប់បានឡើយ។ ម៉្លោះហើយ ខ្ញុំក៏សម្រេចចិត្តប្រើប្រាស់ដើមទុន ជំនួយទៅទិញបន្លែផ្លែឈើ នៅតាមគ្រួសារផ្សេងៗ សម្រាប់លក់រកចំណេញ។ ដោយសារការចល័តទៅមកតាមពេល ម្ល៉ោះហើយខ្ញុំលក់ប្រភេទទំនិញជាច្រើនទៅតាមរដូវកាល។ ជួនពេលចុះទៅផ្សារបាមឹត ស្រុកថើយឡាយ ទិញផ្លែទឹកដោះ ទូរេន មកលក់នៅខណ្ឌនិញកេវ ជួនកាលទិញគូឆាយនៅឃុំទ្រុងថាញ់ ខ័ណ្ឌថោកណូក នាំមកលក់នៅតាមមជ្ឈមណ្ឌលក្រុង”។
ប៉ុន្មានថ្ងៃជិតដល់បុណ្យចូលឆ្នាំតេត បងស្រីយ៉ាវ ជាមួយនឹងកូនស្រីគាត់ ចុះទៅទីរួមខេត្តវិញចូវ ខេត្តសុកត្រាំង ទិញខ្ទឹមក្រហមលក់។ ថ្វីបើអាយុនៅក្មេងជាងម្តាយក៏ដោយ ប៉ុន្តែក្មួយស្រីថាច់ធីសូត តែងតែបើកបរតាមក្រោយម្តាយជានិច្ច ដ្បិតអីមិនទាន់មានបទពិសោធន៍បើកបរផ្លូវឆ្ងាយ។ ថាច់ធីសូត រ៉ាយរ៉ាប់៖ “ម្តាយខ្ញុំបានពឹងអ្នកស្គាល់ទិញខ្ទឹមក្រហមទុកឱ្យស្រាប់ ម្ល៉ោះហើយយើងខ្ញុំតែងទៅវិញចូវនៅវេលាយប់។ លុះម៉ោង៣ព្រឹក ទើបនាំអីវ៉ាន់ឡើងមកកឹងធើវិញ”។
ថ្វីបើអាយុជាង ៥០ ឆ្នាំ ប៉ុន្តែសម្លឹងឃើញ បងយ៉ាវ នៅរហ័សរហួនពូកែនៅឡើយ។ ចូលដល់មជ្ឈមណ្ឌលខ័ណ្ឌនិញកេវ ពីរនាក់ម្តាយ និងកូន បើកបរសន្សឹមៗតាមដងផ្លូវដើម្បីលក់រាយដល់អ្នកទិញ។ បងស្រីយ៉ាវ ឱ្យដឹង៖ “ខ្ញុំមានម៉ូយនៅផ្សារតឹងអាងថ្លឹង ១០០ គីឡូក្រាម ប៉ុន្តែខ្ញុំទិញមកច្រើនសម្រាប់លក់រាយ។ ចំណែកខ្ទឹមក្រហមដែលនៅសេសសល់ ខ្ញុំនឹងយកទៅលក់នៅផ្សារផុងដៀងនិងបាសែ។ ក្រោយពីលក់អស់ពីរនាក់ម្តាយកូនខ្ញុំចុះទៅវិញចូវ ទិញយកមកលក់ជាបន្ត”។
បងស្រីហ្វិញធីគឹមលៀង ប្រធានក្រុមទទួលបន្ទុកបុលទុននៅមណ្ឌលប៊ិញឡើយ ឱ្យដឹង៖ “បើប្រៀបនឹងគ្រួសារបុលទុនលក់គ្រឿងទេស លក់ដូរកំប៉ិកកំប៉ុករបស់ក្រុម គឺពីរនាក់ម្តាយនិងកូនបងយ៉ាវមានការហត់នឿយច្រើនជាង ដោយសារទៅមកហាលភ្លៀងហាលក្ដៅតាមផ្លូវ ។ ប៉ុន្តែប្តូរមកវិញ ប្រាក់ចំណេញរបស់បងស្រីក៏ច្រើនជាងគេដែរ”៕
ហាថាញ - ថាច់ធី