គ្រប់ជនជាតិសាមគ្គី ពង្រីកលទ្ធភាពផ្ទាល់ខ្លួន សមាហរណកម្មនិងអភិវឌ្ឍ នោះជាបធានបទនៃមហាសន្និបាតតំណាងជនជាតិភាគតិចលើកទី III ឆ្នាំ២០១៩ នៅខេត្តបាកលីវ (ហៅកាត់ថា មហាសន្និបាត)។ ចំពោះការត្រៀមបម្រុងសម្រាប់មហាសន្និបាត លោកត្រឹងហ្វាងយ្វៀង ប្រធានគណៈជនជាតិ-សាសនាខេត្តបាកលីវ បានផ្ដល់បទសម្ភាសន៍ជាមួយអ្នកយកព័ត៌មានកាសែតកឹងធើភាសាខ្មែរ ដូច្នេះ៖
-មកទល់នឹងបច្ចុប្បន្ន គណៈចាត់តាំងបានកសាងឯកភាពនិងផ្សព្វផ្សាយខ្លឹមសារ ផែនការមហាសន្និបាតដល់ស្រុក ទីរួមខេត្ត ក្រុងនានា ក្នុងខេត្ត។ គណៈចាត់តាំងក៏បានឯកភាពនឹងបធានបទ “គ្រប់ជនជាតិសាមគ្គី ពង្រីកលទ្ធភាពផ្ទាល់ខ្លួន សមាហរណកម្មនិងអភិវឌ្ឍ”។ យោងតាមផែនការមហាសន្និបាតតំណាងជនជាតិថ្នាក់ស្រុក ទីរួមខេត្ត ក្រុង នឹងប្រព្រឹត្តទៅចាប់ពីខែមិថុនា ដល់ដំណាច់ខែកក្តដា និងថ្នាក់ខេត្តរៀបចំនៅខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៩។ រយៈពេលរៀបចំមហាសន្និបាតគឺមួយថ្ងៃចំពោះអ្នកតំណាងចូលរួមថ្នាក់ស្រុកមិនលើសពី១៥០រូប និងថ្នាក់ខេត្ត២៥០រូប។ អ្នកតំណាងចូលរួមមហាសន្និបាត គឺជាជនជាតិភាគតិចគំរូលេចធ្លោរាល់សកម្មភាពចលនា។ ពិសេស ក្នុងមហាសន្និបាត គណៈកម្មការនឹងចំណាយពេលវេលា ដើម្បីពិភាក្សាប្ដូរយោបល់ជុំវិញការអនុវត្តគោលនយោបាយជនជាតិនៅភូមិភាគ និងទម្រង់អនុវត្តប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។ល។
* តើលោកវាយតម្លៃយ៉ាងណា អំពីសារៈសំខាន់នៃមហាសន្និបាតលើកនេះបាទ?
-មហាសន្និបាតតំណាងជនជាតិភាគតិច ត្រូវបានចាត់តាំង៥ឆ្នាំម្តង ចាប់ពីថ្នាក់មូលដ្ឋានដល់មជ្ឈិម។ មហាសន្និបាតមានអត្ថន័យយ៉ាងសំខាន់។ ពីព្រោះមហាសន្និបាតជាការបង្ហាញពីការយកចិត្តទុកដាក់របស់បក្ស រដ្ឋចំពោះជនរួមជាតិភាគតិច វាយតម្លៃនូវលទ្ធផល៥ឆ្នាំនៃការអនុវត្តគោលនយោបាយជនជាតិក្នុងតំបន់ជនជាតិភាគតិច។ ទន្ទឹមនឹងនោះ មហាសន្និបាតក៏ជាឱកាសផ្តល់កិត្តិយសដល់សមូហភាព បុគ្គលជាជនជាតិភាគតិចគំរូលេចធ្លោលើគ្រប់វិស័យ ក្នុងនោះ សំខាន់គឺវិស័យលុបបំបាត់ភាពអត់ឃ្លាន កាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ កសាងជនបទថ្មី និងការលើកសំណើពីយន្តការ គោលនយោបាយអភិវឌ្ឍន៍តំបន់ជនជាតិភាគិចនៅដំណាក់កាលបន្តបន្ទាប់។ ក្រៅពីនោះ មហាសន្និបាត ក៏មានអត្ថន័យយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការរួមចំណែករក្សាអត្តសញ្ញាណវប្បធម៌ជនជាតិរបស់ជនរួមជាតិខ្មែរក្នុងខេត្ត។
*សូមលោកឲ្យដឹង តើបាកលីវរំពឹងទៅលើអ្វីខ្លះនៅមហាសន្និបាតតំណាងជនជាតិភាគតិចលើកទី III ឆ្នាំ២០១៩ នេះបាទ ?
សាលារៀននៅតំបន់ជនរួមជាតិខ្មែរនៅខេត្តបាកលីវ បានកសាងយ៉ាងសមរម្យ។
- មហាសន្និបាតមួយអាណត្តិកាល ត្រូវកំណត់ទិសដៅឲ្យអាណត្តិកាលបន្ទាប់ ម៉្លោះហើយ យើងខ្ញុំតែងរំពឹងថា ឆ្លងតាមរយៈមហាសន្និបាត លើកនេះ នឹងបង្ហាញច្បាស់ពីភាពខ្វះចន្លោះនិងភាពអន់ខ្សោយក្នុងរយៈពេល៥ឆ្នាំកន្លងអនុវត្តគោលនយោបាយជនជាតិលើភូមិសាស្រ្ត។ មហាសន្និបាតនឹងជួយឲ្យខេត្តបាកលីវ បូកសរុបបទពិសោធន៍ ធ្វើជាមូលដ្ឋានគ្រឹះ ដើម្បី កសាងសេចក្តីសម្រេចចិត្ត ឬក៏បែងចែកភាគកម្រិតសមស្របនឹងភូមិភាគនីមួយៗ មានយន្តការគោលនយោបាយពិសេសដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍តំបន់ជនជាតិភាគតិច ជាពិសេសគឺតំបន់ដាច់ស្រយាលនៅបាកលីវ។ ប្រសិនធ្វើបានដូច្នេះ ទើបគោលនយោបាយជនជាតិមានភាពស៊ីជម្រៅពិតប្រាកដក្នុងទឹកចិត្តប្រជាជននិងពង្រីកបានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់៕
* បាទ សូមអរគុណលោក !
លីធាន(អនុវត្ត)-មុនី