នោះគឺសម្តីឲ្យតម្លៃរបស់អ្នកនៅភូមិផងរបងជាមួយ ខណៈពេលរំលឹកដល់ប្តីប្រពន្ធបងស្រីសឺនធីថា និងបងថាច់ទ្រីវ នៅភូមិទ្រុងត្រាច់ ឃុំទ្រុងថាញ់ ស្រុកវ៉ុងលីម ខេត្តវិញឡុង។
បងស្រីសឺនធីថា កំពុងឆ្លូកស្រូវរបស់គ្រួសារ។
ដោយសារឮមាមីងក្នុងភូមិនិយាយប្រាប់និងថ្នាក់ដឹកនាំឃុំទ្រុងថាញ់ បានបញ្ជាក់៖ ប្តីប្រពន្ធបងស្រីសឺនធីថា ពូកែរកស៊ីនិងប្រដៅទូន្មានកូនៗបានល្អ ម្ល៉ោះហើយ ពេលបានចុះទៅស្រុកវ៉ុងលីម ខ្ញុំតែងស្កាត់ទៅរកផ្ទះបងស្រីសឺនធីថា។ ផ្ទះបងស្រី រៀបចំយ៉ាងសមរម្យ អមដោយម្លប់ដើមមៀនមានអាយុកាលយូរឆ្នាំ គ្របដណ្តបពេញទីធ្លាដ៏តូចល្មម។ ថ្វីបើដូច្នោះក្តី ប៉ុន្តែទីធ្លាតែងមានភាពជ្រះស្អាតជានិច្ច គ្មានស្លឹកឈើជ្រុះអ្វីឡើយ។ ប្រការនេះសឲ្យឃើញថា ម្ចាស់ផ្ទះពិតជាឧស្សាហ៍បោសសម្អាតខ្លាំងណាស់។ ថ្វីត្បិតតែខ្ញុំបានចុះទៅដល់៣លើកក្នុងពេលខុសគ្នាក៏ដោយ ប៉ុន្តែមិនបានជួបម្ចាស់ផ្ទះទេ។ បងង្វៀនហ្វាងថាញ់ អនុប្រធានគណៈកម្មាធិការប្រជាជនឃុំទ្រុងថាញ់ បានហៅទូរស័ព្ទ ទើបដឹងថាប្តីប្រពន្ធបងស្រីកំពុងនៅវាលស្រែ។ លើកនេះបងថាញ់ បាននាំខ្ញុំចុះទៅវាលស្រែដើម្បីស្វែងរកបងស្រីតែម្តង។
ទោះបីកណ្តាលថ្ងៃត្រង់ ប៉ុន្តែនៅតែឃើញបងស្រីសឺនធីថា កំពុងឃ្មាតខ្មីឆ្លូកស្រូវ។ បងស្រី ឲ្យដឹង៖ “ប្តីខ្ញុំទៅជីកដីលើកភ្លឺឲ្យគេនៅភូមិទ្រុងថាញ់ដុងឯណោះ។ សព្វថ្ងៃ ប្រសិនបើមិនធ្វើស្រែផ្ទះ ក៏ប្តីប្រពន្ធខ្ញុំទៅឆ្លូកស្រូវស៊ីឈ្នួលអ្នកផងដែរ។ ត្រូវប្រឹងប្រែងមែនទែន ទើបរកបានប្រាក់ចាយ ប្អូនស្រីអើយ!”។ ទម្លាប់ដែលទៅធ្វើការឈ្នួលក្រោយពេលទំនេរពីការងារផ្ទះ គឺកើតមានតាំងពីទើបរៀបការ ម៉្លេះទម្លាប់នេះចេះតែតាមរហូតមកទល់ឥឡូវនេះ។ ឲ្យតែកូនមួយធំ អាចមើលថែប្អូនវាបាន បងស្រីតែងឆ្លៀតទៅស្រែជួយកិច្ចការប្តីឬទៅធ្វើការឈ្នួលជាដើម។ អាស្រ័យហេតុនោះ គ្រួសារបងស្រីសឺនធីថា ក៏សន្សែសន្សំទិញបានដីបន្ថែមសម្រាប់គ្រួសារ សរុបកើនឡើង៧កុង។ បងស្រីសឺនធីថា ឲ្យដឹង៖ “គ្រួសារខ្ញុំទើបបានប្រមូលផលពោត១,៥កុង។ ស្ងោរលក់ឯង ម្ល៉ោះហើយចំណេញបានជាង៥លានដុង។ ឥឡូវនេះ គ្រួសារខ្ញុំកំពុងចុះពូជដាំផ្កាស្បៃរឿង ត្រៀមលក់ក្នុងបុណ្យចូលឆ្នាំវៀតណាម។ រៀងរាលឆ្នាំគ្រួសារខ្ញុំតែងរៀបចំទទួលអំណរបុណ្យចូលឆ្នាំវៀតណាមដូចជាជនជាតិកិញដែរ”។ កិច្ចការទទួលអំណរបុណ្យចូលឆ្នាំវៀតណាម ក្រៅពីទម្លាប់សកម្មភាពរស់នៅជាមួយនឹងជនជាតិកិញក្នុងភូមិ ក៏ដោយសារមកពីមូលហេតុកូនៗខ្ញុំ៣នាក់បានឈប់សម្រាកបុណ្យចូលឆ្នាំង្វៀនដាន ព្រមគ្នាផងដែរ។ បងស្រីសឺនធីថា រ៉ាយរ៉ាប់៖ “ទោះបីលំបាកយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ប្តីប្រពន្ធខ្ញុំប្តេជ្ញាចិត្ត មិនឲ្យកូនៗឈប់រៀនពាក់កណ្តាលការឡើយ។ កូនស្រីច្បងបង្អស់រៀនចប់ថ្នាក់ទី១២ រៀបការរស់នៅខាងប្តីឯខេត្តឡុងអាន និងកំពុងធ្វើការក្នុងក្រុមហ៊ុន។ ចំណែកកូន២នាក់ទៀត រួមទាំងកូនប្រសាសុទ្ធតែជាគ្រូបង្រៀន”។
ដងផ្លូវកៅស៊ូដែលឆ្លងកាត់ភូមិទ្រុងត្រាច់ ត្រូវបានអនុវត្តអំពីកម្មវិធី១៣៥កាត់ ចំណែកដីរបស់គ្រួសារបងស្រី ជា២ចំណែកនៅជាប់ថ្នល់។ ដីមួយចំណែកបងស្រីទុកផលិតស្រូវគ្រាន់ហូបនិងចិញ្ចឹមសត្វ។ មួយចំណែកដីក្រៅពីនោះ បងស្រីរៀបចំដីដាំចម្ការ។ បងថាឲ្យដឹងបន្ថែម៖ “ពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធខ្ញុំវ័យ៦០ប្លាយហើយ ម្ល៉ោះហើយទើបយើងខ្ញុំដាំដូង។ លុះពេលណាប្តីប្រពន្ធខ្ញុំមិនអាចធ្វើការបានទៀត ក៏សង្ឃឹមរកបានប្រាក់ចំណូលអំពីចម្ការដូង មិនទន្ទឹងចាំតែកូនៗចិញ្ចឹមទាំងស្រុងនោះឡើយ”៕
ហាថាញ់ - ធី