អង្គសិក្ខាសាលា “ដំណោះស្រាយបរិស្ថានអភិវឌ្ឍចីរភាពផ្នែកចិញ្ចឹមបង្គា” បានធ្វើឡើងនៅខេត្តបាកលីវ ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ និងអ្នកឯកទេសផ្នែកចិញ្ចឹមជលផល បានឱ្យដឹង៖ ការហួសចំណុះនៃហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ បណ្តាលឱ្យបរិស្ថានងាយនឹងកខ្វក់ គឺជាមូលហេតុមួយក្នុងចំណោមមូលហេតុសំខាន់ៗ ដែលធ្វើឱ្យបង្គាងាប់នៅតំបន់ចិញ្ចឹមជាច្រើន។
ទម្រង់ចិញ្ចឹមបង្គាអនុវត្តបច្ចេកវិទ្យាខ្ពស់នៅខេត្តបាកលីវ។
តាមប្រសាសន៍នាយករងមន្ទីរកសិកម្ម និងអភិវឌ្ឍន៍ជនបទខេត្តបាកលីវ ង៉ោង្វៀងផុង បច្ចុប្បន្ន បរិស្ថានចិញ្ចឹមបង្គាមានភាពកខ្វក់កាន់តែខ្លាំងឡើងៗ និងក្លាយជាការគំរាមកំហែងដ៏អាថ៌កំបាំងផងដែរ។ ដូច្នេះ ខេត្តបាកលីវបានបង្កើតឱ្យទៅជាប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្តសម្រាប់បម្រើការផ្គត់ផ្គង់ និងស្រោចស្រពជាសារវន្តលើទូទាំងផ្ទៃដីបង្កបង្កើនផលកសិកម្មរបស់ខេត្ត។ ម្យ៉ាង ប្រព័ន្ធទំនប់សមុទ្រ ព្រែក និងទំនប់ជុំវិញរាំងទឹកប្រៃប្រវែងជាង ៣.៣៧០ គ.ម ដោយមានកម្រិតចម្ងាយស្មើភាពគ្នា គ្របដណ្តប់លើអនុតំបន់ផលិតកម្មចំនួន៣។ ដើម្បីធានាបរិស្ថានចិញ្ចឹមបង្គាប្រកបដោយនិរន្តរភាព ទន្ទឹមនឹងការអនុវត្តល្អអភិវឌ្ឍតំបន់ចិញ្ចឹមបង្គាអតិប្រពលវប្បកម្ម ចិញ្ចឹមបង្គាប្រពលវប្បកម្មនិងអឌ្ឍប្រពលវប្បកម្ម ខេត្តគប្បីវិនិយោគហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធធារាសាស្រ្តតាមទិសដៅផ្គត់ផ្គង់-រំដោះទឹកដោយឡែក។ ទន្ទឹមនឹងនោះ វិនិយោគកែប្រែប្រព័ន្ធប្រឡាយគ្រប់កម្រិត ជំរុញល្បឿនដំណើរការលូទំនប់ផ្សេងៗនៃសមុទ្រខាងកើតដើម្បីលំហូរយកខ្សែទឹកប្រៃ ព្រមជាមួយនោះ ទប់ទឹកជំនន់និងបង្ការទឹកលិច។
តាមប្រសាសន៍បណ្ឌិត ង្វៀងថាញតុង ប្រធានវិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវចិញ្ចឹមជលផល២ ការចិញ្ចឹមបង្គានៅតំបន់វាលរាបទន្លេគឺវឡុង កំពុងឋិតក្នុងការលំបាកសាកល្បងជាច្រើន ពិសេសបរិស្ថានសម្រាប់បម្រើការចិញ្ចឹមបង្គាកាន់តែកខ្វក់។ អាស្រ័យហេតុនោះ ភូមិភាគនីមួយៗ គប្បីបង្កើនការសង្កេត វាស់ស្ទង់ ពិនិត្យពិច័យបរិស្ថាននៅតាមដងប្រឡាយសំខាន់ៗ និងដងប្រឡាយក្បាលទឹក; បង្កើតជាមូលដ្ឋានវិទ្យាសាស្រ្តនិងវាយតម្លៃផលប៉ះពាល់លើបរិស្ថានរស់នៅរបស់បង្គា មកពីគ្រប់សកម្មភាពរបស់មនុស្សជុំវិញតំបន់ចិញ្ចឹមបង្គា; កសាងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធប្រឡាយរំដោះទឹក និងជីកស្តារឱ្យបានសមស្របនឹងសកម្មភាពចិញ្ចឹមបង្គា; អភិវឌ្ឍតំបន់ចិញ្ចឹមបង្គាទៅតាមកម្រិតប្រពលវប្បកម្មសមស្របយោងលើលគោលការណ៍: ញែកដាច់ពីគ្នាអំពីសុវត្ថិភាពជីវសាស្រ្ត គុណភាពទឹក ផ្គត់ផ្គង់-រំដោះទឹកដោយឡែកនិងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ។ល។
ថ្លែងសុន្ទរកថាក្នុងអង្គសិក្ខាសាលារដ្ឋមន្រ្តី ក្រសួងកសិកម្មនិងអភិវឌ្ឍន៍ជនបទ ឡេមិញហ្វាង ឱ្យដឹង៖ ផ្នែកចិញ្ចឹមបង្គានាបច្ចុប្បន្ន នៅមានការលំបាកសាកល្បងជាច្រើន។ នោះគឺ ប្រាក់ចំណាយវិនិយោគខ្ពស់ ម្ល៉ោះហើយចំណេញទាប; បរិស្ថានចិញ្ចឹមបង្គាកាន់តែកខ្វក់ មកពីស្មារតីភ្ញាក់រលឹករបស់មនុស្ស និងប៉ះពាល់ពីការមិនអំណោយផលនៃបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុ។ល។ អាស្រ័យហេតុនោះ អ្នកចិញ្ចឹមបង្គានិងអាជីវកម្មគប្បីមានទំនាក់ទំនងឱ្យបានស្អិតល្មួតជាងទៀត ដើម្បីអភិវឌ្ឍប្រកបដោយនិរន្តរភាព។ ទន្ទឹមនឹងនោះ ភូមិភាគនីមួយៗក៏គប្បីយកចិត្តទុកដាក់ដល់ការងារធារាសាស្រ្ត រាល់កត្តាបរិស្ថានក្នុងដំណាក់កាលកសាងនិងអភិវឌ្ឍនូវទម្រង់ចិញ្ចឹមបង្គាប្រពលវប្បកម្ម អតិប្រពលវប្បកម្ម ដើម្បីមានដំណោះស្រាយគ្រប់គ្រង ត្រួតពិនិត្យនិងចាត់វិធានការ ខណៈពេលមានករណីប្រព្រឹត្តល្មើស រួមចំណែកការពារតំបន់ចិញ្ចឹមជលផលប្រកបដោយនិរន្តរភាព៕
ថាញ់យ្វី-លីសៀ