ដោយការស្រឡាញ់ចូលចិត្ត គ្រូពេទ្យថាច់ឡឹមង៉េន អនុប្រធានដំណាក់សុខាភិបាលឃុំថាមដូង ស្រុកមីស្វៀង ខេត្តសុកត្រាំង តែងខិតខំប្រឹងប្រែងសិក្សាដើម្បីបានក្លាយជាគ្រូពេទ្យ។
គ្រូពេទ្យថាច់ឡឹមង៉េន។
កាលពីកុមារ ដោយឃើញនៅជនបទការពិនិត្យព្យាលបាលជំងឺជួបការលំបាកច្រើន ទើបបងង៉េន មានបំណងប្រាថ្នាធ្វើជាគ្រូពេទ្យ។ ប៉ុន្តែពេលជីវភាពគ្រួសារជួបការលំបាកខ្លាំង គាត់ក៏បោះបង់ក្តីប្រាថ្នាដើម្បីទៅធ្វើការឈ្នួលរកប្រាក់ជួយគ្រួសារ។ ឆ្នាំ ២០០២ បងរៀបការនិងមានកូនម្នាក់ ជីវភាពក៏បានគ្រាន់បើបង្គូរទើបបងមានលក្ខណៈបានទៅរៀនមុខវិជ្ជាពេទ្យ តាមរបបជម្រើសនៅមន្ទីរពេទ្យ ១២១ ក្រុងកឹងធើ ដើម្បីសម្រេចក្តីស្រមៃ។
បងង៉េន ឱ្យដឹង៖ “ជីវភាពគ្រួសារក្រ ពិបាកផ្តោតអារម្មណ៍រៀនសូត្រ ខ្ញុំគិតបោះបង់ការសិក្សា។ កាលនោះ ដោយបានមិត្តស្នាក់នៅរួមបន្ទប់ផ្តល់កម្លាំងចិត្ត មានតែការសិក្សាទេ ទើបសង្ឃឹមចាកផុតពីភាពក្រីក្រ។ នេះគឺឱកាសចុង ក្រោយដើម្បីខ្ញុំក៏អនុវត្តក្ដីស្រមៃធ្វើជាគ្រូពេទ្យ ដូច្នេះ ខ្ញុំប្តេជ្ញាចិត្តខំប្រឹងសិក្សា”។ ក្រោយពីរយៈកាល ៣ ឆ្នាំ ប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងការសិក្សា ពេលបញ្ចប់ការសិក្សានៅមន្ទីរពេទ្យ ១២១ បងដាក់ពាក្យសុំការងារ ហើយបានផ្នែកសុខាភិបាលខេត្ត ចាត់បញ្ជូនមកបម្រើការងារនៅដំណាក់សុខាភិបាលឃុំថាមដូង។ ផ្តើមពីនោះ បងតែងអស់ពីចិត្តក្នុងការពិនិត្យព្យាបាលជូនប្រជាជន និងខ្នះខ្នែងជួយមិត្តរួមអាជីពដើម្បីរួមគ្នាអនុវត្តសម្រេចល្អភារកិច្ច។ ហេតុនេះ បានមិត្តរួមអាជីព និងអ្នកជំងឺស្រឡាញ់រាប់អាន។ ឆ្នាំ ២០០៨ បងបានមិត្តរួមអាជីពជឿទុកចិត្ត បោះឆ្នោតតែងតាំងជាអនុប្រធានដំណាក់សុខាភិបាលឃុំ រហូតមកទល់នឹងសព្វថ្ងៃ។ អ្នកមីង លីធីយ៉ែន មកពិនិត្យជំងឺ ឱ្យដឹង៖ “គ្រូពេទ្យង៉េន ជាគ្រូពេទ្យមានក្រមសីលធម៌ល្អ ឃើញអ្នកជំងឺមកដល់ដំណាក់ភ្លាម គាត់ក៏ប្រញាប់អញ្ជើញពិនិត្យដោយមិនទុកឱ្យអ្នកណាម្នាក់រង់ចាំយូរ។ ពេលពិនិត្យជំងឺគាត់សាកសួរដោយពាក្យទន់ភ្លន់ ណែនាំយ៉ាងហ្មត់ចត់ពីរបៀបថែទាំសុខភាព ការហូបចុក ការសម្រាក ខ្ញុំមានការស្ងប់ចិត្តណាស់។ ខ្ញុំឈឺជំងឺសម្ពាធឈាមខ្ពស់ តែងទៅដំណាក់សុខាភិបាលឃុំពិនិត្យជំងឺ និងយកថ្នាំលេបជារឿយៗ បានគ្រូពេទ្យង៉េន ធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនិងផ្សំថ្នាំ ជំងឺឆាប់ជាសះស្បើយ ដូច្នេះ មាមីងខ្មែរពេលមកពិនិត្យជំងឺ ជួបគ្រូពេទ្យង៉េន ពួកគាត់សប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់”។
ក្រៅពីការពិនិត្យព្យាបាលជំងឺ បងង៉េន នៅទាំងទទួលបន្ទុកតាមដានសុខភាពអ្នកជំងឺរបេង ដូច្នេះ គាត់តែងចុះទៅមូលដ្ឋានដើម្បីផ្តល់ថ្នាំ ព្យាបាលដល់អ្នកជំងឺ។ បងង៉េន ឱ្យដឹង៖ “អ្នកឈឺជំងឺរបេងលេបថ្នាំត្រូវពេលត្រូវតាមគម្រោងផែនការព្យាបាល និងប្រើប្រាស់របស់របរ ហូបចុកដាច់ដោយឡែក ដើម្បីការពារមិនឱ្យឆ្លងដល់សមាជិកក្នុងគ្រួសារ។ ខ្ញុំតែងចាត់ទុកអ្នកជំងឺដូចជាសមាជិកក្នុងគ្រួសារហើយធ្វើការណែនាំយ៉ាងហ្មត់ចត់ ដូច្នេះ បន្ទាប់ពីបញ្ចប់គម្រោងផែនការព្យាបាលអ្នកជំងឺភាគច្រើនបានជាសះស្បើយ”។
វេជ្ជបណ្ឌិត ឡេថាញតង ប្រធានដំណាក់សុខាភិបាលឃុំថាមដូង ឱ្យដឹង៖ “បងថាច់ឡឹមង៉េន ជាគ្រូពេទ្យមានជំនាញវិជ្ជាជីវៈពូកែ ស្រឡាញ់អាជីព តែងខ្នះខ្នែងនិងអស់ពីចិត្តក្នុងការថែទាំសុខភាពជូនប្រជាជន។ បងតែងសម្រេចល្អភារកិច្ចដែលបានប្រគល់ឱ្យ ហើយថែមទាំងយកចិត្តក្នុងការគិតគូរពង្រីកសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ ឈានឡើងចាកផុតពីភាពក្រីក្រ ម៉្លោះហើយមិត្តរួមអាជីពអ្នកណាក៏ស្ងើចសរសើរគាត់មិនដាច់ពីមាត់។ ដល់វេនប្រចាំការពិនិត្យជំងឺ គាត់ឆាប់ទៅដំណាក់ ឃើញអ្នកជំងឺមកដល់ភ្លាម ក៏អញ្ជើញចូលពិនិត្យមិនគិតពេលវេលា។ មិត្តរួមអាជីពជាប់រវល់ការងារពឹងពាក់ម្តងម្កាលគាត់ជួយរ៉ាប់រងជំនួស ម៉្លោះហើយ អ្នកណាក៏ស្រឡាញ់រាប់អានគាត់ទាំងអស់”៕
លីធាន-មុនី