គោលនយោបាយ -ការរស់នៅ ការរស់នៅ

05/04/2017 - 08:55

សាភៀងឈានឡើង

លោកផាមហ្វាងខាំ ប្រធានគណៈកម្មាធិការប្រជាជនឃុំសាភៀង ស្រុកឡុងម៉ី ខេត្តហូវយ៉ាង ឲ្យដឹង៖ ឃុំអនុវត្តប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពនូវកម្មវិធីគម្រោងនានា សម្រាប់ជនរួមជាតិភាគតិច ម៉្លោះហើយផ្នែកហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ មានការផ្លាស់ប្តូរជាប្រត្យក្ស។

ដងផ្លូវទើបបានចាក់បេតុងនៅឃុំសាភៀង។

តាមប្រសាសន៍លោកហ្វិញវាំុង ដោយអនុប្រធានគណៈកម្មាធិការប្រជាជនឃុំសាភៀង ឲ្យដឹង៖ អនុវត្តសេចក្តីសម្រេចលេខ៣៣/QĐ-TTg របស់នាយករដ្ឋមន្រ្តីនៃរដ្ឋាភិបាល ស្តីពីគោលនយោបាយឧបត្ថម្ភជម្លៀសប្រជាជន អនុវត្តស្ថិរនិវេសន៍ ស្ថិរវប្បកម្ម គ្រួសារប្រជាជន២៤គ្រួសារបានឧបត្ថម្ភដីលំនៅផ្ទះនៅនិងបានចាកផុតពីភាពក្រីក្រ។ ក្រៅពីនោះ អនុវត្តកម្មវិធី១៣៥ គ្រួសារប្រជាជន១៣៨គ្រួសារ បានឧបត្ថម្ភម៉ាស៊ីនភ្ជួរ រាស់ចិញ្ចឹមត្រីចិញ្ចឹមជ្រូក ដាំបន្លែសុវត្ថិភាព ចិញ្ចឹមអន្ទង់ ចិញ្ចឹមកន្ធាយ។ល។ សេដ្ឋកិច្ចរីកចម្រើន លំនឹងជីវភាព។ ដោយឡែកការអនុវត្តន៍សេចក្តីសម្រេចចិត្តលេខ៧៤/២០០៨/QĐ-TTg របស់នាយករដ្ឋមន្រ្តីនៃរដ្ឋាភិបាលស្តីពីគោលនយោបាយមួយចំនួនឧបត្ថម្ភដីលំនៅដីផលិតកម្ម ដោះស្រាយការងារធ្វើជូនជនរួមជាតិភាគតិចនៅតំបន់វាលរាបទន្លេគឺវឡុង ក្នុងនោះ មានគ្រួសារប្រជាជន៣៦៣គ្រួសារ បានទទួលផលពីគោលនយោបាយនេះ។ មកទល់នឹងបច្ចុប្បន្ន ឃុំសង់ផ្ទះជូនគ្រួសារជនរួមជាតិភាគតិចក្រីក្រលើភូមិសាស្រ្តចំនួន១៧៣ខ្នង។ បងស្រីធីសាណឿង នៅភូមិ៥ ឲ្យដឹង៖ "រដ្ឋឧបត្ថម្ភទុននិងណែនាំបច្ចេកទេស ចិញ្ចឹមសត្វ ម៉្លោះហើយប្តីប្រពន្ធខ្ញុំសម្រេចចិត្តចិញ្ចឹមជ្រូកមេ។ ដោយសារគ្រួសារខ្ញុំមានសមាជិកតិច ម៉្លោះហើយប្តីប្រពន្ធខ្ញុំចិញ្ចឹមបែបទ្រង់ទ្រាយតូច ដើម្បីរកប្រាក់ចំណូលបន្ថែម"។ ក៏តាមប្រសាសន៍របស់លោកដោយ អាស្រ័យគោលនយោបាយឧបត្ថម្ភនានារបស់រដ្ឋទើបអត្រាគ្រួសារជនរួមជាតិភាគតិចក្រីក្រ ត្រូវបានកាត់បន្ថយជាលំដាប់៕សាភៀងជាឃុំមានជនរួមជាតិខ្មែររស់នៅច្រើនបំផុតរបស់ ស្រុកឡុងម៉ី ទូទាំងឃុំមានគ្រួសារខ្មែររស់នៅស្រូបអត្រា៣៧,៥៥% មាមីងរស់នៅប្រមូលផ្តុំនៅភូមិ៤ ភូមិ៥ និងរស់នៅចម្រុះគ្នាជាមួយនឹងមាមីងជនជាតិកិញ ជនជាតិចិននៅភូមិនានា។ រយៈពេលកន្លង ឃុំបានទទួលផលពីគោលនយោបាយពិសេសជាច្រេីនរបស់រដ្ឋ សម្រាប់ជនរួមជាតិភាគតិច ម៉្លោះហើយវិនិយោគទុនកសាងអគ្គិសនី ផ្លូវគមនាគមន៍ អគារសិក្សាដំណាក់សុខាភិបាល។ល។ មកទល់នឹងបច្ចុប្បន្ន ភូមិនានាដែលមានជនរួមជាតិខ្មែររស់នៅកុះករសុទ្ធតែបានកសាងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធផ្លូវគមនាគមន៍សម្រេចរួចរាល់ជាមួយនឹងប្រវែងសរុបជាង១០គីឡូម៉ែត្រ។

លោកត្រឹងដែ ប្រធានភូមិ៥ ឃុំសាភៀង ចែករំលែក៖ "អាស្រ័យមានផ្លូវដាន កាត់ទទឹងភូមិ ទើបជីវភាពប្រជាជននៅភូមិ៥មានការផ្លាស់ប្តូរជាប្រ ត្យក្ស មាមីងធ្វើដំណើរទៅមកនិងដឹកជញ្ជូនកសិផល សិស្សសាលាទៅរៀនសូត្រមានភាពងាយស្រួលជីវភាពប្រជាជនមានការរីកចម្រើនជាលំដាប់"។ ដើម្បីតភ្ជាប់ផ្លូវពីភូមិមួយទៅភូមិមួយ រដ្ឋដំណើរការកសាងស្ពានបេតុង និងស្ពានប្រឡាយយ៉ាវដូនៅភូមិ៥ ដើម្បីមាមីងងាយស្រួលទៅវត្តធ្វើបុណ្យសុន្ទរ៍ទាន។

ហាថាញ់-មុនី

ចែករំលែកអត្ថបទ

ពាក្យគន្លឹះ