អាស្រ័យដោយការឧស្សាហ៍ព្យាយាម ស៊ូទ្រាំលំបាក រវៀសរវៃក្នុងការអនុវត្តទម្រង់ផលិតកម្មចម្រុះ បងថាច់ថា នៅភូមិដីក្រហម ឃុំហាមយ៉ាង ខេត្តវិញឡុង បានឈានឡើងចាកផុតពីភាពក្រីក្រ។

ទម្រង់ចិញ្ចឹមជ្រូករបស់គ្រួសារបងថាច់ថា នៅភូមិដីក្រហម ឃុំហាមយ៉ាង ខេត្តវិញឡុង។
ឆ្នាំ១៩៩៥ បងថា ចាប់ផ្តើមបង្កើតអាជីព ដោយមានដីស្រែដាំអំពៅ ៣ កុងដែលឪពុកម្តាយចែកឱ្យ រួមជាមួយដើមទុនដំបូង ៥ លានដុងដែលបុលពីធនាគារកសិកម្មនិងអភិវឌ្ឍន៍ជនបទ។ ក្រៅពីដាំអំពៅ បងនៅគួបផ្សំការចិញ្ចឹមជ្រូក។ ដំបូង ក្នុងមួយឆ្នាំបងចិញ្ចឹម ២ លើកប្រមាណ ៣០ ក្បាល ក្នុងនោះមានជ្រូក មេ ១៥ ក្បាល។ បងប្រើប្រាស់អស់ពីលទ្ធភាព អនុផលក្នុងចម្ការ និងផ្អាប់អនុផលធ្វើជាចំណីជ្រូកដើម្បីប្រិតសំចៃលើការចិញ្ចឹមសត្វ។
ឆ្នាំ ២០១០ បងសងបំណុលធនាគារស្រឡះ សង់បានផ្ទះថ្មីរឹងមាំគិតជាតម្លៃជាង ២០០ លានដុង។ កូនប្រុសទោលរបស់បង បច្ចុប្បន្នកំពុងរៀនមហាវិទ្យាល័យគរុកោសល្យក្រុងហូជីមិញ។ បើតាមបងថា លទ្ធផលទាំងនេះគឺអាស្រ័យការព្យាយាម ខិតខំពលកម្មផលិត ចេះគិតគូរ សន្សំសំចៃនិងប្តេជ្ញាចិត្តឆ្លងកាត់ការលំបាក។ ពិសេស គឺមកពីបងរៀនសូត្រនិងធ្វើតាមឧត្ដមគតិ សីលធម៌ឥរិយាបថហូជីមិញ។
បងថាច់ថា ឱ្យដឹង៖ “ដោយសារអត់ធ្មត់និងរស់នៅចេះប្រិតសំចៃ មកទល់ពេលនេះ គ្រួសារបងមានដីស្រែដាំអំពៅជាង ១៨ កុង រួមជាមួយស្រះ បង្គា ក្តាមលើផ្ទៃដី ៥.០០០ ម៉ែត្រការ៉េ។ ការលក់ជ្រូកសាច់ថ្មីៗនេះ គ្រួសាររកបានប្រាក់ចំណូលជាង ១០០ លានដុង ទូទាត់រួចស្រេច ចំណេញជិត ៧០ លានដុង គ្រួសារខ្ញុំរីករាយណាស់”។ មិនត្រឹមតែពូកែក្នុងការធ្វើសេដ្ឋកិច្ចប៉ុណ្ណោះទេ បងថាច់ថា ថែមទាំងជាអ្នកសកម្មចែករំលែកបទពិសោធន៍ ណែនាំបច្ចេកទេសដាំអំពៅ ចិញ្ចឹមសត្វដល់គ្រួសារកសិករឯទៀតក្នុងឃុំ ជួយមាមីងរួមគ្នាឈានឡើងចាកភាពក្រីក្រលំនឹងជីវភាពទៀតផង។
បងឡេថាញសើុង ប្រធានគណៈកម្មាធិការប្រជាជនឃុំហាមយ៉ាង ឱ្យដឹង៖ “បងថាច់ថា គឺជាកសិករគំរូក្នុងការរៀនសូត្រនិងធ្វើតាមគំរូអ៊ំ។ បងតែងរិះរកនូវទម្រង់ប្រកបការងាររកស៊ីថ្មីៗ ការរស់នៅសាមញ្ញ ជិតស្និទ្ធតែងត្រៀមលក្ខណៈជួយមាមីងជានិច្ច។ អាស្រ័យដោយរៀនសូត្រតាមអ៊ំ រស់នៅប្រិតសំចៃ ទើបបងថាច់ថា ឈានឡើងម្ចាស់ការសេដ្ឋកិច្ច លំនឹងជីវភាពគ្រួសារ និងធ្វើឱ្យផុសផុលស្មារតីឆ្លងកាត់ការលំបាក សម្រាប់សហគមន៍។ បងនៅទាំងជួយចែករំលែកដោយអស់ពីចិត្តទម្រង់ប្រកបការងាររកស៊ី ដើម្បីចាកភាពក្រីក្រសម្រាប់គ្រួសារដែលខ្វះដីបង្កបង្កើនផល ទម្រង់ចិញ្ចឹមជ្រូក បង្គានាគ ក្តាម ៘ នៅភូមិស្រុកទៀតផង”៕
សើុងម៉ាល័យ- លីសៀ