គោលនយោបាយ -ការរស់នៅ គោលនយោបាយ

20/12/2016 - 09:32

ភាពផ្លាស់ថ្មីនៅស្រុកកើ-ដ

រយៈកាលជិតៗនេះ ជីវភាពប្រជាជននៅស្រុកកើ-ដ (ក្រុងកឹងធើ) មានភាពផ្លាស់ថ្មី អាស្រ័យមានការអភិវឌ្ឍយ៉ាងលឿន ខាងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធដោយមានមុខរបរសេវាកម្មជាច្រើន។

ផ្លូវចូលទៅកាន់ទីប្រជុំជនកើ-ដ។

បងគឹមង៉ុកដុង លេខាសាខាបក្សភូមិថើយហ្វាB ទីប្រជុំជនកើ-ដ ឲ្យដឹង ៖ "ឥឡូវនេះ ក្នុងពេលថ្ងៃ មិនសូវប្រទះឃើញយុវជនប្រមូលផ្តុំគ្នានៅតាមហាងភេសជ្ជៈ ឬហាងផឹកស៊ីដូចពីមុនទៀតឡើយ ពីព្រោះពួកគេទៅធ្វើការងាររកស៊ីអស់ហើយ។ រដ្ឋបានបើកថ្នាក់បង្រៀនរបរហើយមានបងប្អូនខ្មែរចូលរៀន និងបានផ្តល់លិខិតបញ្ជាក់ ម៉្លោះហើយពួកគេទៅធ្វើការរកបានប្រាក់ចំណូលលំនឹង។ មានយុវជនមួយចំនួនបានទៅធ្វើការនៅតាមមូលដ្ឋានផលិតស្រូវអង្ករ ឬចេញទៅទីប្រជុំជនបម្រើការងារ នៅតាមតៀមហាងទូរស័ព្ទ ហាងលក់គ្រឿងតុបតែងក្នុងផ្ទះ។ល។ ចំពោះអ្នកមានវ័យចំណាស់ សិស្សានុសិស្សដែលគ្មានលក្ខណៈទៅធ្វើការឆ្ងាយ ឬធ្វើការគ្រប់ម៉ោងវេលា តែអាចទទួលកំប្លោកយកមកត្បាញ នៅហ្នឹងផ្ទះក៏អាចរកបានប្រាក់ចំណូលដែរ។ អាស្រ័យមជ្ឈមណ្ឌលស្រុក មានការអភិវឌ្ឍផ្លូវពីទីប្រជុំជនចូលទៅកាន់ភូមិបានក្រាលកៅស៊ូរួចរាល់ ដូច្នេះធ្វើដំណើរទៅមកមានការងាយស្រួលណាស់"។ រកបានប្រាក់ចំណូលលំនឹង ម៉្លោះហើយជីវភាពរបស់ជនរួមជាតិខ្មែរនៅទីប្រជុំជនកើ-ដបានលើកស្ទួយ។ តាមរយៈការផ្តល់ព័ត៌មានរបស់បងដុង ភូមិកំពុងដំណើរការត្រួតពិនិត្យដើម្បីទទួលស្គាល់ចំពោះគ្រួសារ ដែលចាកផុតពីភាពក្រីក្រឆ្នាំ២០១៦។

មិនចំពោះតែទីប្រជុំជនកើ-ដ ឃុំនានាដែលមានជនរួមជាតិខ្មែររស់នៅកុះករមានដូច៖ ថើយស្វឹង ថើយដុង ដុងថាំង ក៏មានការវិវឌ្ឍន៍ខាងសេដ្ឋកិច្ច បង្កើនប្រាក់ចំណូលឲ្យប្រជាជន។ បងង្វៀនហ្វាងហាយ អនុប្រធានការិយាល័យជនជាតិស្រុកកើ-ដ ឲ្យដឹង៖ ចំពោះឃុំដែលនៅឆ្ងាយពីមជ្ឈមណ្ឌល ការអភិវឌ្ឍហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធគមនាគមន៍ អាស្រ័យកម្មវិធី១៣៥ និងគម្រោងផ្គួបផ្សំនានាធ្វើឲ្យជីវភាពជនរួមជាតិកាន់តែបានធូរធារ។ បងដាវមិញទ្រុងនៅភូមិថើយទ្រឿង១ ឃុំថើយដុង ឲ្យដឹង៖ អាស្រ័យដងផ្លូវ១៣៥តភ្ជាប់ពីភូមិមួយទៅភូមិមួយ ម៉្លោះហើយជារៀងរាល់ថ្ងៃ ទាំងពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធខ្ញុំក្រោកឡើងពីព្រលឹមទៅផ្សារទិញ អីវ៉ាន់យកមកលក់ក៏រកបានប្រាក់ចំណូលគ្រាន់បើដែរ។ បងក៏បានបុលទុនរដ្ឋ ដើម្បីបម្រុងធ្វើឡសម្ងួតស្រូវ ហើយបង្កការងារធ្វើឲ្យពលករក្នុងភូមិរាប់សិបនាក់។

រដូវភ្លៀងកន្លងផុតទៅគ្រួសារមួយចំនួននៅថើយដុង ថើយស្វឹង ថាញ់ភូ រកបានប្រាក់ចំណូលគួរសម អាស្រ័យចិញ្ចឹមត្រីផ្ទក់ក្នុងវាំងសំណាញ់ ។ បងស្រីថាច់សុភា នៅឃុំថាញ់ភូ ឲ្យដឹង៖ "នាងខ្ញុំចិញ្ចឹមត្រី២សំណាញ់ ទើបតែលក់បាន១សំណាញ់ចំណេញបានពី៤-៥លានដុង។ នៅ១សំណាញ់ទៀត នាងខ្ញុំទុកដល់តេតទើបលក់។ ចិញ្ចឹមត្រីក្នុងសំណាញ់ថ្វីត្បិតតែប្រាក់ចំណូលមិនបានច្រើនក៏ដោយ ប៉ុន្តែមិនសូវហត់នឿយ វាមានភាពងាយស្រួលសម្រាប់អ្នកនៅទំនេរដូចនាងខ្ញុំនេះ"។ ចំណែក ឃុំដុងថាំង លោកង្វៀនហុងហាយ កម្មាភិបាលឃុំដុងថាំងឲ្យដឹងបន្ថែម មានគ្រួសារខ្មែរជាច្រើនបានជំនួយបុលទុនយកទៅលក់ដូរកំប៉ិក កំប៉ុក ក៏បានចាកផុតពីភាពក្រីក្រជីវភាពមានលំនឹង៕

ហាថាញ់-សុផល

ចែករំលែកអត្ថបទ

ពាក្យគន្លឹះ