ដើមឆ្នាំ២០១៩ ដងផ្លូវនៅភូមិថើយធ្វឹង B ទីប្រជុំជនថើយឡាយ ស្រុកថើយឡាយ (កឹងធើ) បានកសាងសម្រេចនិងបើកឲ្យប្រើប្រាស់។ ដងផ្លូវនេះ មានប្រវែងប្រហែល២គីឡូមែ៉ត្រ ប៉ុន្តែបានប្រជាជនបរិច្ចាគដី១,៥គីឡូមែ៉ត្រសម្រាប់កសាង។ ជាពិសេស មានក្រុមគ្រួសារជនជាតិខ្មែរមួយចំនួន ដូចជាគ្រួសារលោកថាច់ហើយ និងគ្រួសារបងស្រីថាច់ធីចូវ។ល។ ស្ម័គ្រចិត្តបរិច្ចាគដីរាប់រយម៉ែត្រការ៉េ ដើម្បីប្រយោជន៍រួម។
បងស្រីថាច់ធីចូវ បានបរិច្ចាគដីនិងរួមជាមួយរដ្ឋអំណាចភូមិភាគចលនាមាមីងកសាងផ្លូវ។
លោកថាច់ហើយ ចែករំលែក៖ “ទីណាមានផ្លូវបេតុងមុខផ្ទះ ទីនោះសុខស្រួល ហើយជីវភាពរបស់ប្រជាជនក៏អភិវឌ្ឍទៅតាមនោះដែរ។ ហេតុនេះហើយ ពេលដឹងថារដ្ឋអំណាចភូមិភាគបើកផ្លូវទទឹង២ម៉ែត្រ កាត់ឆ្លងដី៥០ម៉ែត្ររបស់គ្រួសារ ខ្ញុំក៏ស័្មគ្រចិត្តបរិច្ចាគភ្លាម។ ឥឡូវនេះ ដងផ្លូវកសាងបានសម្រេច ខ្ញុំសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់។ មានផ្លូវបេតុងនេះហើយ ការលក់ដូរ ឬធ្វើដំណើរទៅមកក៏ងាយស្រួលជាង”។ មិនត្រឹមតែបរិច្ចាគដីប៉ុណ្ណោះ លោកនៅទាំងចូលរួមជាទឹកប្រាក់១៥លានដុង សម្រាប់បូមខ្សាច់ធ្វើធារដើម្បីអង្គភាពកសាងផ្លូវចាក់ក្រួសខ្សាច់។ ក្រៅពីប្រាក់ចំណូលពីស្រែ៨កុង លោកថាច់ហើយ នៅទាំងចិញ្ចឹមសត្វនិងលក់ដូរកំប៉ិកកំប៉ុកនៅផ្ទះ។ ទោះបីជីវភាពគ្រួសារមិនធូរធារប៉ុន្មាន ប៉ុន្តែទង្វើរបស់លោក តែងទទួលបានការគាំទ្រពីប្រព័ន្ធកូន។ “ប្រពន្ធនិងកូនៗបាននិយាយថា ខ្ញុំធ្វើអ្វីមានប្រយោជន៍ដល់ញាតិមិត្តជិតខាង ឋិតក្នុង សមត្ថភាពរបស់គ្រួសារ គឺធ្វើចុះថ្ងៃក្រោយ បើដងផ្លូវនេះមានការពង្រីកថែមទៀត ខ្ញុំនៅតែស័្មគ្រចិត្តចូលរួមចំណែកនិងអំពាវនាវមាមីងចូលរួមកសាង ដើម្បីឲ្យដងផ្លូវកាន់តែស្អាត និងទូលាយថែមទៀត។ល។”។ លោកថាច់ហើយ បានបង្ហើបឲ្យដឹងដូច្នេះ។
រៀងរាល់ថ្ងៃ បងស្រីថាច់ធីចូវ តែងក្រោកឡើងតាំងពីម៉ោង៣ព្រឹកដើម្បីដាំបាយដំណើប យកទៅទីប្រជុំជនលក់។ ចំណែកប្តីគាត់រត់ម៉ូតូឌុប។ បងស្រីថាច់ធីចូវ បានឲ្យដឹង៖ “ប្ដីប្រពន្ធខ្ញុំមានផ្ទៃដីប្រហែល១០០០ម៉ែត្រការ៉េ ចំណូលរបស់គ្រួសារមិនទៀងទាត់ ប៉ុន្តែយើងខ្ញុំបានស័្មគ្រចិត្តបរិច្ចាគដីធ្វើផ្លូវជាង២៤០ម៉ែត្រការ៉េដែរ។ ផ្ទះខ្ញុំនៅជ្រៅខាងក្នុង រាល់ថ្ងៃឃើញក្មួយៗធ្វើដំណើរទៅរៀនតាមផ្លូវដីរដិបរដុបគួរឲ្យអាណិត។ ម៉្យាងបើមានផ្លូវបេតុង ខ្ញុំទៅលក់ដូររាល់ថ្ងៃ ក៏មិនសូវលំបាកដែរ។ មិនខ្លាចរអិលបះដៃបះជើង ខ្ចាយបាយដំណើបចុះអណ្ដូងដូចពីមុនទៀត”។
លោកហ្វិញវ៉ាន់តាយ លេខាសាខាបក្សនិងជាប្រធានគណៈកម្មការប្រជាជនភូមិថើយធ្វឹង B ឲ្យដឹង៖ ដងផ្លូវពីភូមិថើយធ្វឹងB ទៅដល់ភូមិថើយធ្វឹងA ជាផ្លូវដី។ ពេលរដូវភ្លៀងគឺបែកល្បាប់ ដល់ពេលទឹកជំនន់លិចធ្វើដំណើរទៅមកមិនបាន។ ក្នុងភូមិមាន៥៨៥គ្រួសារ ក្នុងនោះមានជនជាតិខ្មែរជាង១៥០គ្រួសារ។ ជីវភាពរបស់ប្រជាជននៅទីនេះ សំខាន់គឺប្រកបមុខរបរធ្វើស្រែនិងលក់ដូរកំប៉ិកកំប៉ុក។ល។ ហេតុនេះ ការចលនាកសាងផ្លូវបេតុងជាច្រើនឆ្នាំកន្លង ឃើញថាលំបាកណាស់។ ប៉ុន្តែដោយការព្យាយាមចលនារបស់រដ្ឋអំណាច់ភូមិភាគមកដល់សព្វថ្ងៃមានគ្រួសារជាច្រើនបានស័្មគ្រចិត្តបរិច្ចាគដី ក្នុងនោះមានគ្រួសាររបស់លោកថាច់ហើយ និងគ្រួសារបងស្រីថាច់ធីចូវ ជាជនជាតិខ្មែរឈានមុខក្នុងការបរិច្ចាគដី និងសកម្មចលនាមាមីងឯទៀតរួមកម្លាំងគ្នាកសាងផ្លូវ។ រដ្ឋអំណាចភូមិភាគបានកត់ត្រានូវទឹកចិត្ត និងទង្វើដ៏ល្អប្រពៃរបស់មាមីង៕
លីសូខែន