ផ្តើមពីទឹកចិត្តស្រឡាញ់ ចាប់អារម្មណ៍និងចង់អភិរក្សកីឡាប្រណាំងទូក-ងប្រពៃណីរបស់ជនរួមជាតិខ្មែរ លោកលីផន នៅសង្កាត់ភូឡើយ ទីក្រុងកឹងធើ បានចំណាយប្រាក់រាប់រយលានដុង ដើម្បីឱ្យក្រុមកីឡាករទូក-ងហាត់សម និងចូលរួមប្រណាំង។ ឆ្នាំនេះ គាត់បានជួសជុលទូក-ង ក្តារផ្គុំទៅជាទូក-ងមិនប្រើដងសន្ទូច មានឈ្មោះទូក-ងវត្តឃ្លាំង។

លោកលីផន ក្បែរទូក-ងវត្តឃ្លាំង។
ប្រណាំងទូក-ង គឺជាកីឡាប្រពៃណីបង្ហាញពីស្មារតីសាមគ្គី ហេតុនោះ ទើបទូក-ងច្រើនតែរក្សាទុកនៅក្នុងវត្តអារាម ហើយបានព្រះចៅអធិការវត្តចេញមុខកៀរគរថវិកាដើម្បីហាត់សមប្រណាំង។ ប៉ុន្តែច្រើនឆ្នាំមកនេះ លោកលីផន បានកៀរគរកីឡាករមកផ្ទះហាត់សម ហើយគិតគូរការចំណាយទាំងស្រុង។ មធ្យមភាគក្នុងមួយឆ្នាំ គាត់វិនិយោគជាង ១៥០ លានដុង ដើម្បីជួសជុលទូក-ង ចំណាយលើការហាត់សម និងសម្រាប់ការចូលរួមអុំប្រណាំងរបស់កីឡាករ។
លោកលីផន ឱ្យដឹង៖ “ក្រៅពីជក់ចិត្តដិតអារម្មណ៍ ប្រការសំខាន់បំផុតគឺខ្ញុំចង់អភិរក្សនិងពង្រីកកីឡា ប្រណាំងទូក-ងប្រពៃណីរបស់ជនរួមជាតិខ្មែរ។ ជាច្រើនឆ្នាំមកនេះ ចាប់តាំងពីបានព្រះចៅអធិការវត្តឃ្លាំងឱ្យទូក-ងចាស់មួយគ្រឿង ខ្ញុំយកមកជួសជុលនិងកៀរគរបងប្អូននៅភូមិស្រុកមកផ្ទះខ្ញុំហាត់សម។ ពេលដែលទូក-ងចាស់ ខ្ញុំក៏បោះទូកថ្មី ដោយឡែកឆ្នាំនេះខ្ញុំវិនិយោគជិត ៣០០ លានដុង ក្នុងនោះ ព្រះចៅអធិការវត្តឃ្លាំងឧបត្ថម្ភ ៥០ លានដុង ដើម្បីជួសជុលទូក-ងក្តារផ្គុំ២គ្រឿង (មួយគ្រឿងសម្រាប់ហាត់សម និងមួយគ្រឿងទុកសម្រាប់អុំប្រណាំង) ដោយមិនប្រើដងសន្ទូច ដើម្បីត្រៀមប្រណាំងនៅខែវិច្ឆិកាខាងមុខនេះ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាឆ្នាំនេះ ទូក-ងវត្តឃ្លាំងនឹងស្ថិតក្នុងចំណោម ៤ ទូក ដែលមានស្នាដៃខ្ពស់។
តាមប្រសាសន៍លោកផន ធម្មតាទូក-ងត្រូវហាត់សមប្រហែលមួយខែទើបមានកម្លាំងកាយគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីចូលរួមអុំប្រណាំង។ មធ្យមភាគ ហាត់សមមួយពេលគាត់ឧបត្ថម្ភកីឡាករម្នាក់ ៥០.០០០ ដុង។ ពេលទៅអុំប្រណាំងគាត់ឧបត្ថម្ភម្នាក់ ២០០ ពាន់ដុងក្នុងមួយថ្ងៃ។ ធម្មតាមទូកនីមួយៗមានកីឡាករជិត ១០០ នាក់ សម្រាប់អុំប្រណាំងនិងត្រៀមប្តូរពេលអុំបន្តទៀត។
បងលីថាញលីម កូនប្រុសរបស់លោកផន ឱ្យដឹង៖ “ពេលធំដឹងក្តី ខ្ញុំចូលចិត្តកីឡាទូក-ងទៅហើយ ដូច្នេះ ខ្ញុំតែងគាំទ្រនិងរួមជាមួយឪពុកកៀរគរបងប្អូនកីឡាករចូលរួមប្រណាំង។ ជាង១០ ឆ្នាំកន្លង ទោះបីទូក-ងរបស់វត្ត មិនដែលទទួលបានចំណាត់ថ្នាក់ខ្ពស់ក៏ដោយ មានតែឆ្នាំ២០១៨ ទទួលបានរង្វាន់លេខ២ថ្នាក់ស្រុក និងឆ្នាំ២០១៣ បានចូលក្នុងចំណោម១៦ទូកពូកែថ្នាក់ខេត្ត ប៉ុន្តែយើងខ្ញុំនៅតែមានក្តីរីករាយនិងមោទនភាព។ គ្រួសារយើងខ្ញុំតែងគាំទ្រឪពុកនិងក្រុមកីឡាករទូក-ង ទៅចូលរួមប្រណាំង មិនមែនដោយសាររង្វាន់ទេ គឺដោយសារការស្រឡាញ់ពេញចិត្ត និងចង់ថែរក្សាកីឡាប្រពៃណីរបស់ជនជាតិ”។
ដើម្បីរក្សាក្រុមកីឡាករទូក-ង ជាច្រើនឆ្នាំមកនេះ លោកលីផន បានកៀរគរនិងប្រមូលផ្តុំយុវជននៅក្នុងភូមិដោយផ្ទាល់ ដើម្បីហាត់សមនិងអុំប្រណាំង។ ប្រការគួរឱ្យកោតសរសើរចំពោះគាត់ គឺមិនត្រឹមតែលះបង់ធនធានប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងអស់ពីចិត្តជំរុញទឹកចិត្តយុវជនជំនាន់ក្រោយទៀតផង។ ជាពិសេសគឺកីឡាករសាមគ្គីគ្នា គោរពតាមលក្ខន្តិកៈនៃការអុំប្រណាំង និងតែងមានមោទនភាពចំពោះវប្បធម៌របស់ជនជាតិ។ ការប្តូរផ្តាច់ចំពោះកីឡាជនជាតិរបស់លោកលីផន មិនត្រឹមតែរួមចំណែកអភិរក្សកីឡាប្រណាំងទូក-ង ប្រពៃណីប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងបង្ហាញពីតម្លៃវប្បធម៌របស់ជនរួមជាតិខ្មែរ ទន្ទឹមនឹងនោះ បណ្ដុះស្មារតី សាមគ្គី ផ្សារភ្ជាប់នៅក្នុងភូមិស្រុកទៀតផង៕
លីធាន-វិមាន