ដោយមានប្រៀបគឺប្រាក់ចំណាយវិនិយោគទុនតិច តម្លៃលក់ចេញលំនឹង ម្ល៉ោះហើយ ហ្វូងបសុសត្វកំពុងមាននិន្នាការរីកចម្រើនយ៉ាងឆាប់នៅភូមិភាគដែលមានជនរួមជាតិខ្មែររស់នៅកុះករនៅក្រុងកឹងធើ។
ហ្វូងទាសាច់របស់បងថាច់សាញ ឃុំថើយដុង ស្រុកកើ-ដ។
គ្រួសារបងលីកួ ទើបចាកផុតពីភាពក្រីក្ររបស់ឃុំដុងថាំង ឲ្យដឹង៖ “ ពីមុននេះ ខ្ញុំចិញ្ចឹមទាឲ្យស៊ីតាមវាលស្រែ ប៉ុន្តែរយៈពេលជិតៗនេះ ដោយសារទាលក់បានថ្លៃ ថែមទាំងគ្មានកើតជំងឺឆ្លងរាលដាល បានជាគ្រួសារខ្ញុំចិញ្ចឹមទាខួបឆ្នាំ។ ទ្រង់ទ្រាយនៃការចិញ្ចឹមតូច តែដោយសារចេះប្រើប្រាស់ចំណីដែលមានស្រាប់ ម្ល៉ោះហើយរកបានប្រាក់ចំណេញច្រើនបង្គួរ។ រដូវបុណ្យចូលឆ្នាំវៀតណាមកន្លងហើយ ខ្ញុំលក់ទាជាង២០០ក្បាល ចំណេញប្រហែល៦លានដុង”។ ខែកន្លងហើយ ទាលក់ក្នុងតម្លៃពី៣០ដល់៣៥ពាន់ដុង/គីឡូក្រាម ច្រកនាំចេញលំនឹងបង្គួរ។ ហ្វូងទាចិញ្ចឹមមួយលើកៗចំនួន១០០ក្បាល ទាចាប់លក់មានទម្ងន់៣,៥គីឡូក្រាម/ក្បាល ក្រោយរយៈពេលចិញ្ចឹម៦០ថ្ងៃ មាមីងចំណេញប្រហែលពី៣ដល់៣,៥លានដុង។ មានគ្រួសារជាច្រើនដោយសារគ្រប់គ្រង ប្រភពចំណីបានល្អ កាត់បន្ថយបង់ខាតពូជ ហ្វូងទាធាត់ធំស្មើ រកបានប្រាក់ចំណេញជិត៤លានដុង/១០០ក្បាល។ ក្នុងស្ថានភាពតម្លៃជ្រូកមិនលំនឹងដូចសព្វថ្ងៃ ចិញ្ចឹមគោ ពពែមានរយៈពេលយូរនិងត្រូវការដើមទុនច្រើន ការចិញ្ចឹមបសុសត្វក្លាយជាជម្រើសដែលមានលក្ខណៈសេដ្ឋកិច្ច និងសុវត្ថិភាពខ្ពស់សម្រាប់មាមីងខ្មែរ។
ទោះបីដូច្នោះក្តី ដើម្បីរកបានប្រាក់ចំណេញ និងប្រសិទ្ធភាពនៃការចិញ្ចឹមខ្ពស់ដូចសព្វថ្ងៃ មាមីងបានផ្លាស់ប្តូររបៀបចិញ្ចឹមតាមបែបបុរាណ មកចិញ្ចឹមត្រូវតាមបែបប្រើបច្ចេកទេស។ អ្នកចិញ្ចឹមបានផ្លាស់ប្តូរជាបណ្តើរៗនូវគំនិតចិញ្ចឹមវិបុលវប្បកម្ម តាមទស្សនៈ“ទេវតាបង្កើត ទេវតាចិញ្ចឹម”។ ជាក់ស្តែង មាមីងបានផ្លាស់ប្តូរពីការចិញ្ចឹមពូជទាស្រុកមកចិញ្ចឹមពូជទាសាច់ ដោយសារផលិតផលមានទម្ងន់ច្រើន ប្រភពពូជសុវត្ថិភាព។ ទន្ទឹមនឹងនោះ ដំណាក់ការអនាម័យ រម្ងាប់មេរោគទ្រុង ឧបករណ៍ដាក់ចំណីក៏ត្រូវអនុវត្តជាប្រចាំ។ ទាត្រូវបានចាក់វ៉ាក់សាំងគ្រប់សព្វតាមកាលបរិច្ឆេទ អាស្រ័យហេតុនោះ ការខូចខាតមានអត្រាទាប គឺពី១ ដល់២%ប៉ុណ្ណោះ។ ចំណែកបងលីវវុាំងហុើង នៅឃុំដិញម៉ូង ស្រុកថើយឡាយ ឲ្យដឹង៖ ខ្ញុំជ្រើសចិញ្ចឹមមាន់ ពីព្រោះអាចបង្កើនទ្រង់ទ្រាយ ហើយអាចធានាច្រកនាំចេញ និងសមស្របជាមួយនឹងលក្ខណៈគ្រួសារ។ ជាមួយនឹងតម្លៃដូចសព្វថ្ងៃ លក់មាន់ប្រមាណ១០០ក្បាល អ្នកចិញ្ចឹមអាចរកប្រាក់ចំណេញបានប្រហែល៣លានដុង”។
លោកង្វៀនត្រុងធ្វី ប្រធានគណៈកម្មាធិការប្រជាជនឃុំដុងថាំង អះអាង៖ ជាមួយនឹងស្ថានភាពចិញ្ចឹមបសុសត្វប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព រយៈពេលកន្លង រដ្ឋអំណាចឃុំបន្តការជំរុញទឹកចិត្ត ឧបត្ថម្ភមាមីងបើកទូលាយទម្រង់រូបភាពចិញ្ចឹម។ ថ្វីបើដូច្នោះក្តី ឃុំនៅតែរំលឹកមាមីងបង្កើនការចិញ្ចឹមខណៈពេលធានាបានច្រកនាំចេញ ក៏ដូចជាចូលរួមវគ្គហ្វឹកហាត់ បំពេញបន្ថែមចំណេះដឹង ដើម្បីបង្កើនការចិញ្ចឹមប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។ ជៀងវាងស្ថានភាពបង្កើនហ្វូងឆាប់ពេក ជាហេតុញុាំងឲ្យទំនិញលក់មិនដាច់ ”៕
ថាញ់ភូ-សេរី