របរធ្វើនំបំពង់ស្លឹកតើយ បានធ្វើឱ្យជីវភាពបងយ័ញឌិញនិងបងស្រីធីយ្វៀង នៅឃុំវិញភឿក B ស្រុកហ្គក្វាវ ខេត្តគៀងយ៉ាង កាន់តែប្រសើរឡើង។

ប្តីប្រពន្ធបងឌិញ លក់នំនៅក្នុងពិធីបុណ្យវប្បធម៌ កីឡា និងទេសចរណ៍របស់
ជនរួមជាតិខ្មែរនៅខេត្តគៀងយ៉ាង ឆ្នាំ២០២៤។
បងស្រីយ្វៀង រៀបរាប់ មុននេះ ប្ដីគាត់ធ្វើការងារឈ្នួលនៅជិតៗផ្ទះ។ លុះផុតពីរដូវស្រូវ គាត់ទៅធ្វើការសំណង់ក្នុងឃុំ ឬទៅដល់វិញហ្វាហ៊ឹងណាម ហ្គក្វាវ ដើម្បីបេះម្នាស់ អ្នកណាជួលអីគាត់ធ្វើហ្នឹង។ ថ្ងៃណាក៏មានការងារធ្វើដែរ ប៉ុន្តែមិនសេសសល់ទេ ព្រោះត្រូវចំណាយថ្លៃបាយ ថ្លៃសាំងជាដើម មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹង ពេលខ្លះមិត្តរួមការងារបបួលផឹក។ ផឹករួចក៏បើកម៉ូតូមកផ្ទះ គ្រោះថ្នាក់ណាស់! ដោយគ្រួសារមានម៉ូតូតែមួយគ្រឿង ថ្ងៃណាត្រូវទៅធ្វើការឆ្ងាយ បងឌិញ យកម៉ូតូទៅពេញមួយថ្ងៃ ចំណែកបងស្រីយ្វៀង នៅផ្ទះមិនអាចធ្វើអ្វីផ្សេងបាន ព្រោះគ្មានមធ្យោបាយធ្វើដំណើរ។
គិតចុះគិតឡើង ប្ដីប្រពន្ធក៏សម្រេចចិត្តធ្វើនំលក់។ ថ្ងៃខ្លះក៏បងឌុបប្រពន្ធទៅផ្សារឃុំដើម្បីចាក់នំបណ្តើរ លក់បណ្តើរ។ ថ្ងៃខ្លះក៏ឌុបប្រពន្ធទៅលក់នៅផ្សារយ៉ុងរៀង ហ្គក្វាវ ពេលខ្លះក៏សំចតលក់នៅផ្សារក្រញូង...។
បងឌិញ ញញឹមឱ្យដឹង៖ “ឥឡូវខ្ញុំចាក់នំបំពង់ល្អជាងប្រពន្ធខ្ញុំ ម៉្លោះហើយខ្ញុំលក់បានច្រើនជាង”។ ដោយឃើញប្តីសប្បាយចិត្តនៅពេលធ្វើការជាមួយគ្នា បងស្រីយ្វៀង ក៏មិនសូវបារម្ភដែរ។ បងស្រីយ្វៀង ឱ្យដឹង៖ “ពីដំបូងក្រែងប្តីមិនព្រមធ្វើនំលក់ជាមួយខ្ញុំ ព្រោះខ្លាចគាត់ខ្មាស់ តែឥឡូវមិនអីទេ បើពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធលក់នំបែបនេះអាចមានសេសសល់ខ្លះ ពិសេសក្នុងឱកាសបុណ្យរបស់ជនរួមជាតិខ្មែរមាមីងហូបច្រើន”។
បងស្រីធីដេវ នៅឃុំបាងតឹងឌិញ ស្រុកហ្គក្វាវ ឱ្យដឹង៖ “ខ្ញុំទៅបុណ្យទានជាញឹកញាប់ ដូច្នេះតែងតែជួបប្តីប្រពន្ធបងស្រីយ្វៀង លក់នំបំពង់ គឺខ្ញុំទិញមិនដែលរំលងទេ ព្រោះគាត់ធ្វើនំឆ្ងាញ់ ក្លិនក្រអូប និងមានរសជាតិខ្មែរពិតៗ។ ហូបនំនៅពេលក្តៅៗ ឆ្ងាញ់ណាស់។ ទៅលក់កន្លែងណាក៏មានតែពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធដែរ ខ្ញុំសរសើរពួកគាត់មែន”។
បើតាមបងស្រីយ្វៀង ដើម្បីមានមុខរបរធ្វើនំបំពង់ស្លឹកតើយដូចសព្វថ្ងៃនេះ ពួកគាត់ទទួលបានការឧបត្ថម្ភពីរដ្ឋនៅពេលដែលត្រូវបាន ជ្រើសសម្រាប់គម្រោងបង្វែរមុខរបរ។ ដោយមានដើមទុនឧបត្ថម្ភ ពួកគាត់ក៏វិនិយោគទិញឆ្នាំង និងគ្រឿងផ្សំ...។ល។ ហើយប្តូរម៉ូតូថ្មីដើម្បីផ្ទុកទំនិញបានច្រើននិងទៅលក់បានឆ្ងាយ។ បងឌិញ ឱ្យដឹង៖ “ដោយសារធ្វើនំ ទើបគ្រួសារខ្ញុំ មានជីវភាពលំនឹងកូនក៏រៀនចប់ថ្នាក់ទី ១២ ហើយបានទៅធ្វើការនៅមណ្ឌលឧស្សាហកម្ម មានប្រាក់ចំណូលទៀងទាត់ សេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារក៏បានលំនឹង ផ្ទះសម្បែងក៏ស្អាតបាត។ ខ្ញុំគិតថា មិនត្រឹមតែនាំមកនូវតម្លៃសេដ្ឋកិច្ចប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែរបរធ្វើនំបំពង់នេះនៅទាំងរួមចំណែកក្នុងការអភិរក្សវប្បធម៌របស់ជនរួមជាតិខ្មែរផងដែរ”៕
ហាថាញ-មេងលី