ផ្នែកសង្គ្រោះបន្ទាន់ ផ្នែកសង្គ្រោះសកម្មនិងការប្រឆាំងជាតិពុលនៃមន្ទីរពេទ្យឯកទេសសម្ភព-កុមារសុកត្រាំង ទើបទទួលសង្គ្រោះករណីកុមារលង់ទឹកយ៉ាងអាណោចអាធ័មចំនួនពីរនាក់។
គប្បីឱ្យកុមារទៅរៀនហែលទឹកដើម្បីជៀសវាងគ្រោះថ្នាក់លង់ទឹក។
មន្ទីរពេទ្យឯកទេសសម្ភព - កុមារសុកត្រាំង ទើបទទួលសង្គ្រោះក្មេងប្រុសអាយុ១៦ខែ (មន្ទីរពេទ្យសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះ) នៅឃុំទ្រឿងខាញ់ ស្រុកឡុងភូ បាននាំចូលមន្ទីរពេទ្យក្នុងស្ថានភាពស្លេកស្លាំង គាំងបេះដូង និងស្ទះផ្លូវដង្ហើម។ តាមសម្តីសាច់ញាតិ បានឱ្យដឹង កុមារបានធ្លាក់ទឹកព្រែកមិនដឹងពីពេលណា ពេលប្រទះឃើញស្រង់ឡើងក៏នាំចូលមន្ទីរពេទ្យសង្គ្រោះបន្ទាន់ សង្ឃឹមថាអាចស្រោចស្រង់បានជីវិត។ ចំណែកករណីទី២ គឺ ក្មេងប្រុសអាយុ២៦ខែ នៅស្រុកគូវឡាវយុង បានធ្លាក់ស្រះចិញ្ចឹមបង្គាក្បែរផ្ទះ។ ពេលដើរលេងរអិលជើងធ្លាក់ស្រះបង្គា ប៉ុន្តែមនុស្សធំមិនបានដឹង ពេលប្រទះឃើញស្រង់ឡើងនាំចូលមន្ទីរពេទ្យក៏ហួសពេលទៅហើយ។ ករណីក្មេងទាំងពីរនាក់បាននាំចូលមន្ទីរពេទ្យក្នុងស្ថានភាពគាំងបេះដូង ស្ទះផ្លូវដង្ហើម ហើយប្រស្រីភ្នែកលែងប្រតិកម្មនឹងពន្លឺ។ ដោយសារតែលង់ទឹកយូរពេក ប្រទះឃើញយឺត មន្ទីរពេទ្យបានអនុវត្តនូវវិធីសង្គ្រោះបន្ទាន់ជាច្រើនប៉ុន្តែមិនជោគជ័យ។
វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេស II ជុងតឹងឌិញ នាយកមន្ទីរពេទ្យឯកទេសសម្ភព-កុមារសុកត្រាំង ផ្តល់អនុសាសន៍៖ តាមរយៈករណីអកុសលទាំងពីរខាងលើ ឪពុកម្តាយត្រូវយកចិត្តទុកដាក់តាមដានកុមារតូចៗ មិនត្រូវធ្វេសប្រហែស ឬខ្វះការប្រុងប្រយ័ត្នឡើយ។ ពិសេស នៅតំបន់ជនបទដែលមានប្រព័ន្ធព្រែកប្រឡាយ បឹងបួរខ្វាត់ខ្វែង ប្រជាជននិយមសង់ផ្ទះនៅជិតមាត់ទឹក ដើម្បីងាយស្រួលក្នុងការប្រជុំជីវភាព ដូច្នេះងាយនឹងកើតមានគ្រោះថ្នាក់លង់ទឹកចំពោះកុមារ។ ម្ល៉ោះហើយនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក ដូចជាចុងសប្តាហ៍ វិស្សមកាល ឬពិធីបុណ្យទានជាដើម។ ក្មេងៗមិនទៅរៀន នៅផ្ទះរត់លេង ងាយនឹងរងគ្រោះលង់ទឹក ដូច្នេះឪពុកម្តាយត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នមើលកូនៗឱ្យមែនទែន។
ប្រសិនបើឃើញករណីលង់ទឹក គឺគប្បីលំនឹងស្មារតី ចូរអនុវត្តជំហានសង្គ្រោះបឋមដូចខាងក្រោម៖
-នៅពេលប្រទះឃើញមនុស្សលង់ទឹក ចូរស្រែកឱ្យខ្លាំងៗដើម្បីហៅរកជំនួយពីអ្នកជុំវិញ។ ប្រញាប់ស្រង់ឡើងពីទឹកដោយគ្រប់មធ្យោបាយដែលអាចធ្វើទៅបាន។ ទន្ទឹមនឹងនោះ ពិនិត្យដង្ហើមរបស់កុមារដោយមើលដើមទ្រូងនៅចលនាដែរឬទេ? ដាក់ត្រចៀកអ្នកជិតមាត់និងច្រមុះរបស់កុមារ ដើម្បីដឹងថាក្មេងនៅដង្ហើមដែរទេ? ខណៈពេលដែលពិនិត្យមើលដង្ហើម យើងអាចអង្រួនឱ្យខ្លាំងៗ និងស្រែកហៅខ្លាំងៗដើម្បីមើលថាតើកុមារមានប្រតិកម្មដែរឬទេ។
-ប្រសិនបើកុមារមិនដកដង្ហើម ចូរចាប់ផ្តើមការសង្គ្រោះបេះដូងភ្លាមៗ៖ គប្បីដាក់ឱ្យកុមារដេកផ្ងារលើផ្ទៃរឹងដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ដាក់ក្បាលផ្ងារទៅក្រោយ ហើយភ្ងើយចង្កាបើកផ្លូវដង្ហើម ដោយការសង្កត់ទ្រូងនិងផ្លុំមាត់។ ចំពោះកុមារតូចៗ ចូរដាក់មាត់អ្នកទៅលើច្រមុះនិងមាត់កុមារដើម្បីផ្លុំឱ្យជិតខ្យល់។ ចំពោះកុមារធំបន្តិច សូមយកដៃម្ខាងបិទច្រមុះ ហើយដាក់មាត់អ្នកផ្លុំចូលមាត់របស់កុមារ។ ផ្លុំយឺតៗនិងស្មើៗ ហើយមើលទ្រូងរបស់កុមារមានប៉ោងឡើងឬអត់។ បន្ទាប់ពីផ្លុំ៥ដង្ហើមដំបូង ពិនិត្យមើលតើកុមារមានដកដង្ហើមដែរឬអត់។ បន្ទាប់ពីកុមារដឹងខ្លួន ត្រូវដាក់ឱ្យកុមារដេកផ្អៀង ទ្រាប់ខ្នើយនៅស្មាទាំងសងខាងឱ្យខ្ពស់ ជូតខ្លួនឱ្យស្ងួត ផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់និងរក្សាកម្ដៅ បន្ទាប់មកប្រញាប់នាំទៅគ្រឹះស្ថានសុខាភិបាលនៅជិតបំផុត៕
យ្វីអាញ-មេងលី