ខេត្តត្រាវិញ តែងយកចិត្តទុកដាក់អាទិភាពវិនិយោគលើការអប់រំ ពិសេសគឺអប់រំនៅតំបន់មានជនរួមជាតិខ្មែររស់នៅកុះករ។ អាស្រ័យហេតុនោះ ផ្នែកអប់រំបានឆ្លើយតបតម្រូវការរៀនសូត្ររបស់សិស្ស និស្សិតកាន់តែល្អប្រសើរ។
សមណសិស្ស និងសិស្សកំពុងរៀននៅសាលាពុទ្ធិកមធ្យមសិក្សាបាលី-ខ្មែរ។
ខេត្តត្រាវិញ មានចំនួនប្រជាជនប្រមាណ១,១លាននាក់ ក្នុងនោះ ជនរួមជាតិខ្មែរស្រូបអត្រាជាង៣១%។ បច្ចុប្បន្ន ត្រាវិញមានសាលាជនជាតិអន្តេវាសិកចំនួន៨និងពុទ្ធិកមធ្យមសិក្សាបាលី-ខ្មែរ១សាលា៘ រៀងរាល់ឆ្នាំ ត្រាវិញមាននិស្សិតជនជាតិខ្មែរប្រមាណ២.៥០០នាក់ រៀនកម្រិតមហាវិទ្យាល័យ និងអនុមហាវិទ្យាល័យ; សិស្សគ្រប់កម្រិតមានប្រមាណ៧២.០០០នាក់ ស្រូបអត្រា៣៥% បើប្រៀបនឹងចំនួនសិស្សសរុប។ ទូទាំងខេត្ត មានវត្តខ្មែរ១៣៤/១៤៣ ដែលបើកបង្រៀនអក្សរខ្មែរដល់សមណសិស្សនិងសិស្សក្នុងរដូវវិស្សមកាល។ ឆ្នាំសិក្សា២០២៣- ២០២៤ ត្រាវិញមានសិស្សជនជាតិខ្មែរប្រមាណ៧៥.០០០នាក់ ស្រូបអត្រា៣៥,៣% បើប្រៀបនឹងចំនួនសិស្សសរុបទូទាំងខេត្ត។
លោកគ្រូឡឹមសុរន្តរ៍ នាយករងសាលាពុទ្ធិកមធ្យមសិក្សាបាលី-ខ្មែរត្រាវិញ ឱ្យដឹង៖ “សាលាពុទ្ធិកមធ្យមសិក្សាបាលី-ខ្មែរត្រាវិញ បច្ចុប្បន្ន មានកម្មាភិបាលគ្រប់គ្រងគ្រូបង្រៀន បុគ្គលិក ២៦អង្គ/នាក់ សម្រេចបទដ្ឋាននិងលើសបទដ្ឋាន ឆ្លើយតបតម្រូវការបង្រៀននិងរៀនបានល្អ។ រៀងរាល់ឆ្នាំ ខេត្តត្រាវិញមានសមណសិស្ស និងសិស្សខ្មែរពី៣០០-៤០០អង្គនិងរូប បានប្រឡងបញ្ចប់ថ្នាក់ពុទ្ធិកបឋមសិក្សាបាលី-ខ្មែរ និងទទួលបានវិញ្ញាបនបត្រអនុវិទ្យាល័យ (រួមទាំងថ្នាក់បំពេញវិជ្ជាផង) មានតម្រូវការចង់រៀនបន្តកម្រិតវិទ្យាល័យ ឬពុទ្ធិកមធ្យមសិក្សាបាលី-ខ្មែរ; មានកម្មាភិបាល អ្នករដ្ឋការ បុគ្គលិកពី ៤០០-៥០០នាក់ លើភូមិសាស្ត្រខេត្ត ដែលមានតម្រូវការរៀនភាសាបាលីនិងអក្សរសាស្រ្តខ្មែរ។ ឆ្នាំសិក្សា២០២២-២០២៣ សាលាមានសមណសិស្ស សិស្ស១១៣អង្គនិងរូប ចូលរៀនទាំង៣ថ្នាក់ពីទី១០-១២។ លទ្ធផល សមណសិស្ស សិស្សឡើងថ្នាក់គឺ១០០% ប្រឡងសញ្ញាបត្រមធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិជាប់១០០%”។
ប្អូនថាច់ធីពិសី សិស្សថ្នាក់១១A ឱ្យដឹង៖ “ប្អូននៅភូមិឡាកថាញ់ ឃុំថាញ់ហ្វាសើុង ស្រុកកូវង៉ាង ក្រោយពីប្រឡងបញ្ចប់អនុវិទ្យាល័យ ប្អូនបានចុះឈ្មោះរៀននៅសាលាពុទ្ធិកមធ្យមសិក្សាបាលី-ខ្មែរ ដោយមូលហេតុក្រោយចេញសាលា អាចរកបានការងារធ្វើលំនឹងដើម្បីជួយខ្លួនឯង និងគ្រួសារ”។
អ្នកមីងសើុងធីង៉ុកហ្វាញ់ អាណាព្យាបាល ប្អូនសើុងហ្វិញអាញធឺ ឱ្យដឹង៖ “កូនខ្ញុំរៀននៅសាលាពុទ្ធិកមធ្យមសិក្សាបាលី-ខ្មែរត្រាវិញ។ បច្ចុប្បន្ន កូនខ្ញុំរៀនថ្នាក់ទី១១A ចូលរៀននៅសាលាពុទ្ធិកមធ្យមសិក្សាបាលី-ខ្មែរត្រាវិញ រៀងរាល់ខែកូនខ្ញុំបានរដ្ឋឧបត្ថម្ភទឹកប្រាក់ ១.៤៤០.០០០ដុង។ ប៉ុន្តែសំខាន់គឺការបណ្តុះបណ្តាលកាន់តែមានគុណភាពពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ក្រៅពីគុណភាពបង្រៀននិងរៀន ខ្ញុំបានឱ្យកូនរៀនវប្បធម៌ សិល្បៈដើម្បីពង្រីកអត្តសញ្ញាណជនជាតិទៀតផង”៕
សើុងម៉ាល័យ-លីសៀ