ទម្រង់ចិញ្ចឹមពពែ មានការចងសម្ព័ន្ធធានាប្រមូលទិញនៅស្រុកចូវថាញ់ ខេត្តត្រាវិញ គឺជាទិសដៅថ្មីជួយឱ្យគ្រួសារជាច្រើនស្ងប់ចិត្តក្នុងការចិញ្ចឹម និងពង្រីកសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ។
បងវៀងថាញ់ធ្វី ទស្សនាកសិដ្ឋានចិញ្ចឹមពពែរបស់បងថាច់ស៊ីត្រិញ។
យោងតាមគណៈកម្មាធិការប្រជាជនខេត្តត្រាវិញ ពពែគឺជាសត្វចិញ្ចឹមមួយក្នុងចំណោមសត្វចិញ្ចឹមទាំងបីប្រភេទ បានកំណត់ទិសដៅអភិវឌ្ឍន៍នៅភូមិភាគ តាមការគ្រោងទុកដល់ឆ្នាំ ២០៣០ នឹងមានសត្វពពែដល់ទៅជាង ២០.០០០ ក្បាល។ ផ្នែកសមត្ថកិច្ចខេត្ត បានផ្សព្វផ្សាយអនុវត្តសម្រេចជោគជ័យទម្រង់ចិញ្ចឹមពពែ ជួយឱ្យគ្រួសារជាច្រើនចាកផុតពីភាពក្រីក្រ ជីវភាពឈានឡើង។ ទោះបីដូច្នោះក៏ដោយ ផ្តើមពីភាពជាក់ស្ដែង ឃើញថា ការចិញ្ចឹមមានចំនួនច្រើនលើសលប់ ធ្វើឲ្យច្រកចេញនិងតម្លៃលក់មិនថេរ នាំឲ្យមាមីងកសិកររារែកក្នុងការចិញ្ចឹម។ ផ្តើមពីនោះ ដើម្បីលើកទឹកចិត្តមាមីងពង្រីកហ្វូងពពែ ការិយាល័យកសិកម្មនិងអភិវឌ្ឍន៍ជនបទស្រុកចូវថាញ់ បានឧបត្ថម្ភមាមីងចិញ្ចឹមពពែចំនួន ២០ គ្រួសារ ដោយការចងសម្ព័ន្ធធានាប្រមូលទិញ។ បច្ចុប្បន្ន ពពែសាច់និងពពែកូនរបស់គ្រួសារទាំងនេះសុទ្ធសឹងបានបងង្វៀងថាញធ្វី ម្ចាស់មូលដ្ឋានចំណីសត្វធ្វីវឹង នៅក្រុងត្រាវិញ ធានាទិញ។ ដើម្បីឱ្យប្រជាជនស្ងប់អារម្មណ៍ បងធ្វី ក៏បានរៀបចំជាទម្រង់បង្ហាញពីការចិញ្ចឹមពពែ ដើម្បីណែនាំមាមីងអំពីបច្ចេកទេសសង់ទ្រុង ផ្តល់ចំណីរបៀបចិញ្ចឹម ឲ្យនៅក្នុងទ្រុងនិងរបៀបបង្កាត់ពូជ។ល។
បងង្វៀងថាញធ្វី ឲ្យដឹង៖ “ប្រសិនបើណែនាំរួមៗ គឺមាមីងពិបាកធ្វើ ហេតុនេះខ្ញុំបង្កើតជាទម្រង់ដោយធ្វើការបង្ហាញនៅកសិដ្ឋានរបស់ខ្ញុំតែម្ដង ដើម្បីមាមីងមកមើល អាចយល់ចូលចិត្ត ហើយយកទៅអនុវត្តឲ្យបានសមស្រប។ ក្រោយពីបានចូលរួមទម្រង់ ខ្ញុំណែនាំមាមីងចិញ្ចឹមពពែមេបន្តពូជ ហើយធានាទិញទាំងអស់ តម្លៃពពែកូនពី ១៦០.០០០-១៧០.០០០ ដុង/គីឡូក្រាម ពពែសាច់ពី ១៣៥.០០០-១៤០.០០០ ដុង/គីឡូក្រាម។ ពពែដែលប្រមូលទិញពីមាមីង នឹងយកទៅកសិដ្ឋានចិញ្ចឹមបន្ធាត់ ក្រោយមកផ្គត់ផ្គង់ឲ្យទីផ្សារនៅខេត្តត្រាវិញ បេនត្រែ និងតៀងយ៉ាង”។
បងថាច់ស៊ីត្រិញ នៅភូមិបាស្រែ A ឃុំលឿងហ្វា ស្រុកចូវថាញ់ ឲ្យដឹង៖ ពីមុន គ្រួសារបងធ្លាប់បានចិញ្ចឹមពពែ ៥ ក្បាល។ ដើមឆ្នាំ ២០២០ បងចូលរួមទម្រង់ និងបានឧបត្ថម្ភពពែមេបន្តពូជបន្ថែម ៥ ក្បាលទៀត។ ក្រោយពីចិញ្ចឹមបានមួយឆ្នាំ ផ្តើមពីចំនួនពពែមេដំបូង ឥឡូវហ្វូងពពែរបស់បងបានកើនឡើងដល់ ៥០ ក្បាល។ ថ្មីៗនេះ បងលក់ពពែកូន ២០ ក្បាល ដោយតម្លៃ ២,៤ លានដុង/ក្បាល។ បច្ចុប្បន្ន បងត្រិញ នៅពពែមេ ១៩ ក្បាល និងពពែចិញ្ចឹមបន្ធាត់ ១១ ក្បាល។ បងត្រិញ បង្ហើបឱ្យដឹង៖ “ អាស្រ័យចងសម្ព័ន្ធជាមួយនឹងបងធ្វី ទើបខ្ញុំហានចំណាយទុន ៣០ លានដុងធ្វើទ្រុងចិញ្ចឹមចំនួនច្រើន។ ខ្ញុំគិតថាការចិញ្ចឹមពពែមានភាពងាយស្រួល ក្រៅពីមានប្រភពចំណីជាច្រើននៅភូមិភាគ អ្នកចិញ្ចឹមអាចទិញចំណីបន្ថែមសម្រាប់ពពែកើតកូន។ ដល់ពេលពពែកូនផ្តាច់ទឹកដោះ គឺលែងត្រូវការចំណីទិញទៀត ហេតុនេះប្រាក់ចំណាយក៏តិច។ នៅពេលខាងមុខ ខ្ញុំសម្រេចចិត្តពង្រីកការចិញ្ចឹមពពែ”។
តាមបងធ្វី ភាគច្រើនគ្រួសារដែលចូលរួមក្នុងទម្រង់ ពួកគាត់មានការពេញចិត្តណាស់ ពីព្រោះពពែងាយស្រួលក្នុងការចិញ្ចឹម សមប្រកបនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ អាចជួយកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ អភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារនៅភូមិភាគ។ ជាមួយគ្នានេះដែរ អ្នកចិញ្ចឹមគប្បីអនុវត្តឱ្យបានត្រឹមត្រូវរបៀបនៃការចិញ្ចឹមតាមការផ្តល់អនុសាសន៍របស់ផ្នែកសមត្ថកិច្ច៕
អត្ថបទនិងរូប៖ ប៊ិញមិញ-ប្រែ៖ មីុភឿង