មហាសាមគ្គីជនជាតិ គំរូក្នុងសហគមន៍

10/08/2020 - 16:48

ឆន្ទៈរបស់យុវតីសិស្សក្រីក្រ

ថាច់ធីធូទ្រិញ សិស្សថ្នាក់ទី ១០A3 សាលាវិទ្យាល័យលឿងឌិញកួ ទីប្រជុំជនឡុងភូ ស្រុកឡុងភូ ខេត្តសុកត្រាំង បានពុះពារឆ្លងកាត់លំបាក ដើម្បីក្លាយជាសិស្សពូកែ។

 ប្អូនថាច់ធីធូទ្រិញ។

ជើងទាំងពីរបស់ធូទ្រិញ ពិការតាំងពីកំណើត។ គ្រប់អាយុចូលរៀន ប្អូនសុំឪពុកម្តាយទៅរៀន។ រៀងរាល់ថ្ងៃ ឪពុក ម្តាយទៅធ្វើការឈ្នួល ប្អូនបានជីដូនជូនទៅរៀន។ មិនឱ្យអ្នកមានគុណខកបំណង ប្អូនតែងខិតខំប្រឹងប្រែងរៀនសូត្រ។ ធូទ្រិញ រៀបរាប់៖ “នៅផ្ទះប្អូនមិនហ៊ានដើរព្រោះជើងឈឺ ប៉ុន្តែពេលទៅកាន់សាលា ឃើញមិត្តភក្តិលេងសប្បាយ ប្អូនក៏ចង់លេងនឹងគេដែរ។ តាំងពីពេលនោះមក ប្អូនក៏ហាត់ឈានឆ្លងពីតុមួយទៅតុមួយ។ ទោះបីជើងឈឺក៏ដោយតែប្អូនខំអត់ទ្រាំ និងលើកទឹកចិត្តខ្លួនឯងថា ត្រូវប្រឹងប្រែងព្យាយាមរៀនសូត្រឱ្យពូកែ ដើម្បីបានទៅរៀនជួបជុំលេងសប្បាយជាមួយមិត្តភក្តិ”។

ពេលចូលរៀនអនុវិទ្យាល័យ បានការលើកទឹកចិត្តរបស់អ្នកគ្រូ និងមិត្តភក្តិ ធូទ្រិញក៏សម្រេចទៅវះកាត់នូវពេលដែលមានសប្បុរសជនឧបត្ថម្ភប្រាក់។ បច្ចុប្បន្ន ជើងរបស់ប្អូនបានឆ្លងកាត់ការវះកាត់ចំនួន ៧ ដង ប្អូនអាចដើរបានដោយខ្លួនឯង ប៉ុន្តែដើរឆ្ងាយមិនទាន់រួច ព្រោះជើងនៅឈឺ។ ប្អូនទ្រិញសំណេះសំណាល៖ “ ក្តីប្រាថ្នាធំបំផុតរបស់ប្អូនគឺបានទៅរៀន និងបានលេងសប្បាយជាមួយមិត្តភក្តិទើបប្អូនទ្រាំឈឺ។ ឥឡូវ ប្អូនអាចដើរទៅមកក្នុងបន្ទប់រៀននិងទៅបន្ទប់អនាម័យបានដោយខ្លួនឯង ប្អូនសប្បាយចិត្តណាស់។ ប្អូននឹងខំប្រឹងរៀនឱ្យពូកែ ដើម្បីក្លាយជាគ្រូបង្រៀនវិញ្ញាសាអប់រំសីលធម៌ពលរដ្ឋ។ ព្រោះឪពុកម្តាយតែងដាស់តឿនប្អូនឱ្យខំប្រឹងរៀនសូត្រដើម្បីអនាគត នឹងរកបានការងារធ្វើ ចិញ្ចឹមជីវភាព”។

ពេលយប់ ធូទ្រិញរៀនមេរៀន ធ្វើលំហាត់និងមើលមេរៀនសម្រាប់ថ្ងៃស្អែក។ ព្រឹកឡើងធូទ្រិញទៅសាលាតាំងពីព្រលឹម ដើម្បីមើលមេរៀនឡើងវិញនិងដោះដូរនឹងមិត្តភក្តិអ្វីដែលមិនទាន់យល់។ លោកគ្រូកាវហ្វាងឌឹក ទទួលបន្ទុកថ្នាក់ទី ១០A3 ឱ្យដឹង៖ “ ប្អូនទ្រិញ ជាសិស្សស្លូតបូត មានឆន្ទៈនិងការប្តេជ្ញាខ្ពស់ក្នុងការរៀនសូត្រនិងក្នុងជីវភាព។ ថ្វីបើការទៅមកដោយលំបាក ប៉ុន្តែប្អូនតែងអស់ពីចិត្តចូលរួមសកម្មភាពដែលស្របនឹងសមត្ថភាពរបស់ប្អូន អាស្រ័យសាលាឬថ្នាក់ចាត់តាំង។ ឆ្នាំនេះ ប្អូនទទួលបានកិត្តិនាមជាសិស្សពូកែ ហើយនោះគឺជាចំណុចពិសេសគួរឱ្យស្ងើចសរសើរ” ៕

លីធាន-លេងមី

ចែករំលែកអត្ថបទ

ពាក្យគន្លឹះ