ការស្រាវជ្រាវថ្មីមួយដែលត្រូវបានចេញផ្សាយនៅលើទស្សនាវដ្តី European Journal of Cardiology បាននិយាយថា ស្ត្រីដែលប្រើថ្នាំអង់ទីប៊ីយូ៉ទីចអស់រយៈពេលពី២ខែឡើងទៅមានហានិភ័យខ្ពស់កើតជំងឺបេះដូងនិងជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល ជាងស្ត្រីដែលមិនប្រើថ្នាំនេះ។
ការបំពានប្រើថ្នាំអង់ទីប៊ីយូ៉ទីចគឺមិនល្អសម្រាប់សុខភាពសរសៃឈាមបេះដូង។ រូបថត: WeCare
ដើម្បីឈានទៅដល់ការសន្និដ្ឋានអ្នកជំនាញការនៅសាកលវិទ្យាល័យ Tulane (អាមេរិក) បានពិនិត្យអង្កេតលើស្ត្រីចំនួន៣៦.៤២៩នាក់ ដែលចូលរួមក្នុងការសិក្សាសុខភាពរបស់អ្នកជំនាញការផ្នែកគិលានុបដ្ឋាយិកាដោយសិក្សាទិន្នន័យដែលបានកត់ត្រាពីឆ្នាំ២០០៤ ដល់ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១២។ នៅឆ្នាំ២០០៤ នៅពេលដែលស្ត្រីទាំងនេះមានអាយុ៦០ឆ្នាំឬ ចាស់ជាងនេះ ពួកគាត់ត្រូវបានសួរអំពីវិធីប្រើថ្នាំអង់ទីប៊ីយូ៉ទីចកាលពីវ័យនៅក្មេង (អាយុ២០-៣៩ឆ្នាំ) អាយុកណ្តាល (អាយុ៤០-៥៩ឆ្នាំ) និងដល់វ័យចាស់ (ពី៦០ឆ្នាំឡើងទៅ) ។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានចែកពួកគាត់ជាបួនក្រុមដោយឡែកពីគ្នា នោះគឺក្រុមដែលមិនប្រើថ្នាំអង់ទីប៊ីយូ៉ទីច ក្រុមប្រើថ្នាំអង់ទីប៊ីយូ៉ទីចក្នុងរយៈពេលតិចជាង១៥ថ្ងៃ ក្រុមប្រើថ្នាំអង់ទីប៊ីយូ៉ទីចរយៈពេលពី១៥ថ្ងៃទៅ២ខែនិងក្រុមប្រើថ្នាំអង់ទីប៊ីយូ៉ទីចពី២ខែឡើងទៅ។
ក្នុងអំឡុងពេលតាមដានជិត៨ឆ្នាំ ស្ត្រីទាំងនេះនឹងឆ្លើយប្រាប់ពីរបៀបដែលពួកគាត់ប្រើថ្នាំអង់ទីប៊ីយូ៉ទីចតាមកាលកំណត់២ឆ្នាំម្តងនិងមានស្រ្តី១.០៥៦នាក់បានប្រទះឃើញកើតជំងឺសរសៃ ឈាមបេះដូង។ដូច្នេះមូលហេតុទូទៅបំផុតដែលពួកគាត់ប្រើប្រាស់ថ្នាំអង់ទីប៊ីយូ៉ទីចគឺការឆ្លងមេរោគផ្លូវដង្ហើម ការឆ្លងមេរោគ លើផ្លូវទឹកនោមនិងបញ្ហាមាត់ធ្មេញ។
បន្ទាប់ពីលុបបំបាត់កត្តាដែលអាចប៉ះពាល់ដល់លទ្ធផលវិភាគ (ដូចជាអាយុពូជសាសន៍ ភេទរបបអាហារ របៀបរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ មូលហេតុនៃការប្រើថ្នាំអង់ទីប៊ីយូ៉ទីច លើសទម្ងន់ឬកន្ធុច ។ល។ ) អ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថា បើប្រៀបធៀបទៅនឹងស្ត្រីដែលមិនប្រើថ្នាំអង់ទីប៊ីយូ៉ទីច ស្ត្រីវ័យចំណាស់ដែលប្រើថ្នាំអង់ទីប៊ីយូ៉ទីចអស់រយៈពេលពី២ខែឡើងទៅមានហានិភ័យខ្ពស់នៃជំងឺសរសៃឈាមបេះដូងខ្ពស់ជាង៣២%។ ដូចគ្នានេះ ដែរស្ត្រីវ័យកណ្តាលដែលប្រើថ្នាំអង់ទីប៊ីយូ៉ទីចអស់រយៈពេលជាង២ខែមានហានិភ័យខ្ពស់នៃជំងឺសរសៃឈាមបេះដូងខ្ពស់ជាង២៨%។ ទន្ទឹមនឹងនេះដែរក្រុមយុវនារីមិនបង្កើនហានិភ័យនៃជំងឺដោយការប្រើថ្នាំអង់ទីប៊ីយូ៉ទីច។
ប្រធានក្រុមស្រាវជ្រាវគឺលោកសាស្ត្រាចារ្យ Lu Qi បាននិយាយថា មូលហេតុនៃការប្រើថ្នាំអង់ទីប៊ីយូ៉ទីចបង្កើនហានិភ័យ នៃជំងឺសរសៃឈាមបេះដូងដោយសារតែថ្នាំនេះធ្វើឲ្យផ្លាស់ប្តូរ តុល្យភាពនៃបាក់តេរីនៅក្នុងពោះវៀន បំផ្លាញបាក់តេរី “ល្អ” និងបង្កើនអត្រាឆ្លងវីរុសឬបាក់តេរី និងអតិសុខុមប្រាណបង្ករោគផ្សេងៗទៀត។ ក្រៅពីនេះ ការស្រាវជ្រាវពីមុនបានបង្ហាញថា អតុល្យភាពនៃបាក់តេរីក្នុងពោះវៀនក៏មានការពាក់ព័ន្ធទៅនឹងការកើនឡើងនៃការរលាក ការរួមតូចនៃសរសៃឈាមដែលបណ្តាលឲ្យមានជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលនិងជំងឺបេះដូង។
“ ការស្រាវជ្រាវរបស់យើងខ្ញុំបានបង្ហាញថា គួរប្រើថ្នាំអង់ទីប៊ីយូ៉ទីចនៅពេលដែលចាំបាច់បំផុត ព្រោះពេលដែលយើងគិតពីផលប៉ះពាល់ដែលអាចស្ដុកនៅ គឺរយៈពេលប្រើថ្នាំអង់ទីប៊ីយូ៉ទីចកាន់តែខ្លីកាន់តែល្អ”។ សាស្រ្តាចារ្យ Lu Qi បានឲ្យដឹងបន្ថែមដូច្នេះ។
អាងញៀង (យោងតាម Daily Mail)-ប្រែ៖ សុផន