បងត្រេវហៀង ធ្លាប់ជាកសិករក្រីក្រ ប្រកបរបរធ្វើការស៊ីឈ្នួល ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីច្រើនឆ្នាំ ឧស្សាហ៍ពលកម្ម ចេះគិតគូរក្នុងការបង្ក បង្កើនផលនិងធ្វើអាជីវកម្ម បានជាឥឡូវបងក្លាយជាសេដ្ឋីម្នាក់នៅតំបន់ត្រាឌឹក ...។
ប្តីប្រពន្ធបងហៀង មានមោទនភាពចំពោះលទ្ធផលដែលសម្រេចបាន។
ក្រោយពីការណាត់ជួបជាច្រើនដង ទើបយើងខ្ញុំបានជួបនឹងបងត្រេវហៀង នៅភូមិត្រាឌឹក ឃុំវៀងអាង ស្រុកត្រឹងដេ ខេត្តសុកត្រាំង ដើម្បីស្វែងយល់ពីការរកស៊ីរីកចម្រើនរបស់គ្រួសារបង។ ពេលសំណេះសំណាល បងត្រេវហៀងឲ្យដឹង៖ "ផ្ទះខ្ញុំមានម៉ាស៊ីនប្រមូលផលចម្រុះ២គ្រឿង ដូច្នេះខ្ញុំទៅតាមម៉ាស៊ីននេះអស់ពីវាលមួយទៅវាលមួយគ្មាន ពេលទំនេរនៅផ្ទះ។ ដល់បុណ្យចូលឆ្នាំថ្មី ទើបខ្ញុំមកផ្ទះរៀបចំទទួលឆ្នាំ ថ្មីជាមួយនឹងសមាជិកក្នុងគ្រួសារ"។
តាមការរៀបរាប់របស់បងត្រេវហៀង រយៈកាលជាង២០ឆ្នាំមុន ក្រោយពីរៀបការចេញនៅដោយឡែក ប្តីប្រពន្ធខ្ញុំបានឪពុកម្តាយចែក ដីស្រែឲ្យ៣កុងនិងផ្ទះស្លឹកមួយខ្នងនៅក្បែរមាត់ព្រែក។ កាលនោះ ពេលប្រមូលផលស្រូវលក់រួចស្រេច បងហៀងសន្សំបានប្រាក់មួយចំនួន ធ្វើទុនបើកតៀមឲ្យប្រពន្ធលក់ដូរកំប៉ិកកំប៉ុកនិងចិញ្ចឹមជ្រូក រីឯបង បន្ទាប់ពីរដូវស្រូវ បងទៅធ្វើជាងអគ្គិសនីនិងបើកត្រាក់ទ័រនៅខេត្តក្រុង នានានៅតំបន់វាលទំនាបទន្លេគឺវឡុង។ ពេលធ្វើបានប្រាក់ បងខំសំចៃ ទុកសម្រាប់ជួលនិងទិញដីស្រែ។ បងត្រេវហៀង ឲ្យដឹង៖ "កាលនោះ ធ្វើស្រែពុំសូវបានផល ម៉្លោះហើយនៅក្នុងភូមិមាមីងខ្លះមានដីស្រែពីរបីកុងក៏ជួលឲ្យគេធ្វើ។ ចំណែកប្តីប្រពន្ធខ្ញុំយល់ឃើញថាយើងរស់នៅតំបន់ជនបទគឺត្រូវតែធ្វើស្រែ។ ដោយសារដីស្រែកាលនោះតម្លៃគួរសម បានជាគ្រួសារខ្ញុំទិញមួយឆ្នាំពី៥ដល់១០កុង"។ ក្រោយពីរយៈកាលជាច្រើនឆ្នាំ ជាមួយនឹងរបៀបធ្វើការរកស៊ីដូច្នេះ ឥឡូវប្តីប្រពន្ធបងមានដីស្រែជាង២០០កុង"។
ជាអ្នកចេះគិតគូរក្នុងការរកស៊ី ម៉្លោះហើយពេលឃើញការភ្ជួររាស់ ដោយកម្លាំងសត្វពាហនៈមានការលំបាក ឆ្នាំ២០០០ បងវិនិយោគទុន ៣០០លានដុងទិញម៉ាស៊ីនត្រាក់ទ័រសម្រាប់ភ្ជួរស្រែផ្ទះផង និងភ្ជួរស៊ីឈ្នួលផង។ ក្រោយពីរយៈកាល៣ឆ្នាំ បងបន្តការវិនិយោគទុនទិញ ត្រាក់ទ័របន្ថែម២គ្រឿង និងម៉ាស៊ីនបោកស្រូវសរុបតម្លៃជាង៨០០លានដុង។ ប៉ុន្មានឆ្នាំជិតៗនេះ ពេលតម្រូវការច្រូតស្រូវដោយម៉ាស៊ីនប្រ មូលផល ចម្រុះកើនខ្ពស់ ពីព្រោះម៉ាស៊ីននេះប្រមូលផលស្រូវមានគុណភាពល្អ ឈ្មួញចូលចិត្តទិញស្រូវលក់បានថ្លៃ មាមីងកសិករជាច្រើនក៏ឈប់ជួលច្រូតដោយដៃ ហើយបែរទៅច្រូតដោយម៉ាស៊ីនវិញ។ ឆ្នាំ២០០៩ បងវិនិយោគទុនជាង៥០០លានដុងទិញម៉ាស៊ីនប្រមូលផល ចម្រុះមួយគ្រឿង ប៉ុន្តែច្រូតមិនទាន់តាមតម្រូវការបានជានៅឆ្នាំបន្ទាប់ នោះបងទិញថែមម៉ាស៊ីនមួយគ្រឿងទៀត។ បងហៀង គិត៖ " បច្ចុប្បន្ន (មួយឆ្នាំធ្វើស្រែ២រដូវ) ក្នុងមួយរដូវៗក្រៅពីធ្វើស្រែផ្ទះ ត្រាក់ទ័រ៣គ្រឿង នៅទាំងធ្វើសេវាជាមួយមាមីងប្រមាណ៣០០កុង ចំណែកម៉ាស៊ីនប្រមូលផលចម្រុះ ច្រូតប្រមាណជាង១.៣០០កុង។ មធ្យមភាគ ថ្លៃភ្ជួរ មួយកុងៗ តម្លៃ១៧០.០០០ដុង ចំណែកថ្លៃច្រូតនិងដឹកគ្រាប់ស្រូវមួយ កុងៗតម្លៃ៣០០.០០០ដុង។ ដូច្នេះ មធ្យមភាគជារៀងរាល់ឆ្នាំធ្វើសេវាជាមួយមាមីងទាំងភ្ជួររាស់ និងច្រូតស្រូវបន្ទាប់ពីគិតគូរចំណាយគ្រប់សព្វ បងនៅចំណេញជាង៨០០លានដុង"។
មិនត្រឹមតែចេះគិតគូរធ្វើការរកស៊ីប៉ុណ្ណោះទេ បងនៅទាំងចេះអនុវត្ត វិទ្យាសាស្រ្តបច្ចេកទេសក្នុងការបង្កបង្កើនផល។ បច្ចុប្បន្ន ស្រែបងធ្វើពូជស្រូវក្រអូបST៥ និងOM៤៩០០ ទិន្នផលមធ្យមភាគសម្រេចជាង៨ តោន/ហិកតា។ បងហៀង ឲ្យដឹងបន្ថែម៖ "ធ្វើស្រែ ឥឡូវទាមទារត្រូវ ចេះអនុវត្តវិទ្យាសាស្រ្តបច្ចេកទេស ទើបសម្រេចប្រសិទ្ធផលខ្ពស់។ ខ្ញុំធ្វើពូជស្រូវក្រអូបST៥ និងOM៤៩០០ស្ទើរតែទាំងអស់ ពីព្រោះផលិត ស្រូវក្រអូបងាយលក់ ផ្តល់ទិន្នផលខ្ពស់និងលក់បានថ្លៃ។ ពូជស្រូវទាំង២ នេះលំបាកធ្វើ ហើយងាយនឹងរងជំងឺ ដូច្នេះយោងតាមថិរវេលាលូត លាស់របស់ដំណាំ ស្រូវខ្ញុំបានជ្រើសវិធីបាចជីឲ្យសមស្រប ទើបស្រូវ លូតលាស់ល្អ ផ្តល់ទិន្នផលខ្ពស់"។ ថ្វីត្បិតបងហៀងមានអាយុ ទើប៤៣ឆ្នាំ ប៉ុន្តែបងមានបទពិសោធន៍ច្រើនក្នុងការធ្វើស្រែ និងកិច្ចការរកស៊ី។ បច្ចុប្បន្ន ក្នុងការផលិតស្រូវមួយកុង បន្ទាប់ពីទូទាត់រួចហើយបង នៅចំណេញបានជាង៣លានដុង។ ក្រៅពីធ្វើស្រែ បងនៅទាំងវិនិយោគទុនជាង៣០០លានដុង ដើម្បីចិញ្ចឹមគោទឹកដោះ។ ឥឡូវគ្រួសារបង មានគោទឹកដោះចំនួន៥ក្បាលកំពុងផ្តល់ផល។ មធ្យមភាគគោមួយក្បាលៗផ្តល់ទឹកដោះពី១៦ដល់២៥គីឡូក្រាម/ថ្ងៃ ក្នុងមួយគីឡូ ក្រាមតម្លៃ១២.៥០០ដុង។
ចេះរបៀបគិតគូរធ្វើការរកស៊ី មិនញញើត វិនិយោគទុននិងអនុវត្តវិទ្យាសាស្រ្ត បច្ចេកទេសក្នុងការបង្កបង្កើនផល ម៉្លោះហើយផ្តើមពីគ្រួសារក្រីក្រ ក្រោយពីរយៈកាល២០ឆ្នាំធ្វើការរកទទួលទាន ប្តីប្រពន្ធបង ហៀង បានឈានឡើងធ្វើមានធ្វើបានដោយបាតដៃទាំងទ្វេ។ តាមការគិតស្មានរបស់បងត្រេវហៀង មធ្យមភាគជារៀងរាល់ឆ្នាំគ្រួសារបងរកបានប្រាក់ចំណូលជាង១ពាន់លានដុង។ ជាមួយនឹងចរិតលក្ខណៈ ស្មោះត្រង់ឧស្សាហ៍ ចេះគិតគូរក្នុងការបង្កបង្កើនផល ម៉្លោះហើយប្តីប្រ ពន្ធបងតែងបានមាមីងភូមិស្រុកស្រឡាញ់រាប់អាន។ បច្ចុប្បន្ន បងហៀងនៅទាំងរួមជាមួយនឹងរដ្ឋអំណាចភូមិភាគ ដោះស្រាយការងារធ្វើជូនពលករជាង១០នាក់។ ពលករម្នាក់ៗ រកបានប្រាក់ចំណូលមធ្យម ភាគជាង៣លានដុង/ខែ។ បងត្រឿងង៉ុកល័យ ជាអ្នកផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងគ្រួសារបងហៀងជាង១០ឆ្នាំ មកនេះឲ្យដឹង៖" ជាង១០ឆ្នាំ ធ្វើការឲ្យគ្រួសារ បងហៀង ប្តីប្រពន្ធគាត់ចិត្តល្អ ហើយចាត់ទុកខ្ញុំដូចជាសមាជិកក្នុងគ្រួសារអ៊ីចឹងដែរ។ ដោយសារធ្វើការងារនៅផ្ទះបងហៀង ទើប ខ្ញុំមានលទ្ធភាពសង់បានផ្ទះមួយខ្នងសមរម្យ និងគិតគូរឲ្យម្តាយចាស់បានត្រឹមត្រូវ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ប្តីប្រពន្ធបងហៀង នៅទាំងជំហរការប្រពន្ធឲ្យខ្ញុំទៀតផង។ មិនចំពោះតែខ្ញុំប៉ុណ្ណោះទេ នៅភូមិត្រាឌឹក គ្រួសារណាជួបការលំបាក សុទ្ធតែបានប្តីប្រពន្ធបងហៀងឧបត្ថម្ភ ម៉្លោះហើយ មាមីងក្នុងភូមិតែងស្រឡាញ់រាប់អានគ្រួសារបងសឹងគ្រប់ៗគ្នា"៕
លីធាន-មុនី