ក្នុងអត្ថបទ"ប្រជាចលនា"ចុះផ្សាយលើកាសែតសឺថឹក ចេញផ្សាយថ្ងៃទី១៥ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៤៩ លោកប្រធានហូជីមិញ បានសង្កត់ធ្ងន់៖"កម្លាំងប្រជាជនគឺធំធេងណាស់។ ការងារប្រជាចលនាសំខាន់ណាស់។ ប្រជាចលនាអន់ គឺការងារអ្វីក៏អន់។ ប្រជាចលនាប៉ិនប្រសប់ការងារអ្វីក៏បានជោគជ័យ។ល។" រយៈកាល៨៩ឆ្នាំកន្លង ជាមួយនឹងឈ្មោះហៅខុសៗគ្នា (គណៈកម្លាំងចលនា ក្រសួង ប្រជាចលនា គណៈប្រជាចលនា-រណសិរ្ស និងចាប់ពីឆ្នាំ១៩៨១មកទល់នឹងបច្ចុប្បន្ន គឺគណៈប្រជាចលនា) ក្បាលម៉ាស៊ីន និងកងជួរកម្មាភិបាលបំពេញការងារប្រជាចលនា មានការរីកចម្រើនយ៉ាងសកម្មនិងអនុវត្តល្អការងារធ្វើសេនាធិការជូនមជ្ឈិម គណៈកម្មាធិការបក្សគ្រប់លំដាប់ថ្នាក់លើវិស័យដែលបានប្រគល់ឱ្យ។
លោកប្រធានហូជីមិញ តែងចាត់ទុកប្រជាចលនា-ការងារប្រជាចលនាជាភារកិច្ច
មានអត្ថន័យជាយុទ្ធសាស្រ្តចំពោះបុព្វហេតុបដិវត្តន៍។
ទិវាប្រវេណីការងារប្រជាចលនារបស់បក្ស ត្រូវបានការិយាល័យនយោបាយ (នីតិកាលVIII) ពិនិត្យសម្រេចនៅថ្ងៃទី១៥ ខែតុលា ផ្សារភ្ជាប់នឹងព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗចំនួន២គឺ៖ ទី១៖ ចាប់ពីថ្ងៃទី១៥ដល់ថ្ងៃទី៣១ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៣០ សន្និបាតមជ្ឈិមលើកទី១បានផ្តល់សច្ចានុមតិទស្សនកថានយោបាយ វិន័យបក្សនិងក្រមសេចក្តីសម្រេចអំពីកម្មករចលនា កសិករចលនា យុវជនកុម្មុយនិស្តចលនា នារីចលនា។ល។ ទី២៖ គឺក្រោយពីបដិវត្តន៍ខែសីហា ឆ្នាំ១៩៤៥ លោកប្រធានហូជីមិញ សរសេរអត្ថបទអំពីប្រជាចលនាចុះផ្សាយលើទំព័រកាសែតសឺថឹក ចេញផ្សាយថ្ងៃទី១៥ ខែតុលា ឆ្នាំ ១៩៤៩។
ទិវាប្រវេណីការងារប្រជាចលនារបស់បក្សមានអត្ថន័យដ៏ធំធេង។ នោះគឺ ផ្តើមពីគោលការណ៍របស់លទ្ធិម៉ាក្ស-ឡេណីន និងឧត្តមគតិហូជីមិញ បដិវត្តន៍គឺជាបុព្វហេតុរបស់ប្រជាជន អាស្រ័យប្រជាជន ដើម្បីប្រជាជន បក្សផ្សារភ្ជាប់សាច់ឈាមជាមួយនឹងប្រជាជន ក្លាយជាប្រវេណីមួយដ៏ល្អប្រសើរ និងជាប្រភពកម្លាំងរបស់បក្សយើង ចាប់តាំងពីថ្ងៃបង្កើតរហូតមកទល់នឹង បច្ចុប្បន្ន។ បក្សយើងតែងកំណត់ច្បាស់ ប្រជាចលនានិងការងារប្រជាចលនាគឺជាភារកិច្ចមានអត្ថន័យជាយុទ្ធសាស្រ្ត ចំពោះទូទាំងបុព្វហេតុបដិវត្តន៍នៃប្រទេសយើង គឺជាលក្ខណៈសំខាន់ធានាសម្រាប់ការដឹកនាំរបស់បក្ស និងពង្រឹងចំណងទំនាក់ទំនងសាច់ឈាមរវាងបក្សនិងរដ្ឋ ជាមួយនឹងប្រជាជន។ បុព្វហេតុកសាងនិងការពារមាតុភូមិរបស់ប្រជាជនយើងក្នុងលក្ខណៈសមាហរណកម្មអន្តរជាតិ ទាមទារត្រូវពង្រីកឱ្យកាន់តែខ្ពស់ផែនមហាសាមគ្គីនិងកម្លាំងទូទាំងជនជាតិ រួមជាមួយនឹងកម្លាំងនៃយុគសម័យ ជំរុញប្រទេសជាតិឱ្យចាកផុតពីភាពក្រីក្រ ភាពឱនថយ អនុវត្តជោគជ័យកិច្ចការផ្លាស់ថ្មី ឧស្សាហូបនីយកម្ម ទំនើបភាវូបនីយកម្មប្រទេសជាតិ។
ចាប់ពីឆ្នាំ១៩៣០ រហូតមកទល់នឹងបច្ចុប្បន្ន ការងារប្រជាចលនារបស់បក្ស ឆ្លងកាត់៣ដំណាក់កាលអភិវឌ្ឍន៍ផ្សារភ្ជាប់នឹងប្រវត្តិសាស្រ្តវៀតណាម។ ទី១៖ សម័យតស៊ូប្រយុទ្ធដណ្តើម រដ្ឋអំណាច (១៩៣០-១៩៤៥) ជ័យជម្នះរបស់បដិវត្តន៍ខែសីហា បញ្ជាក់ពីគោលមាគ៌ាបដិវត្តន៍ របស់បក្សដ៏ត្រឹមត្រូវ។ បក្សចេះបង្អែកលើប្រជាជន ទំនុកចិត្តប្រជាជន ផ្សារភ្ជាប់នឹងប្រជាជន ផ្សព្វផ្សាយដាស់ស្មារតីប្រជាជន រៀបចំប្រមូលផ្តុំ និងណែនាំមហាជនតស៊ូប្រយុទ្ធដណ្តើមរដ្ឋអំណាច។ ទី២៖ ក្នុងសម័យសង្រ្គាម រំដោះប្រជាជាតិនិងការពារមាតុភូមិ(១៩៤៥-១៩៧៥)ទាំង២លើក ជ័យជម្នះនៃសង្រ្គាមតស៊ូប្រឆាំងអាណានិគមបារាំងនិងចក្រពត្តិអាមេរិក គឺជាជ័យជម្នះនៃគោលមាគ៌ា ពង្រីកទូលំទូលាយមហាសាមគ្គីទូទាំងជនជាតិ ដើម្បីបុព្វហេតុតស៊ូ កសាងនិងការពារប្រទេស។ នោះគឺជាការជោគជ័យនៃការកសាងកម្លាំងនយោបាយពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃកាន់តែមានវិសាលភាពក្នុងរណសិរ្ស និងអង្គការមហាជនក្នុងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធតាមឧត្តមគតិហូជីមិញ ពង្រីកខ្ពស់បំផុតខាងកងកម្លាំង បញ្ញាស្មារតី និងទ្រព្យសម្បត្តិបង្កើតជាកម្លាំងចម្រុះ ដើម្បីអនុវត្តសម្រេចភារកិច្ចរំដោះប្រជាជាតិឯកភាពទឹកដី។ ដំណាក់កាលបច្ចុប្បន្ន ក្នុងបុព្វហេតុផ្លាស់ថ្មី កសាងនិងការពារមាតុភូមិវៀតណាមសង្គមនិយម ការងារប្រជាចលនាបន្តការផ្លាស់ថ្មី លើកកម្ពស់គុណភាព ប្រសិទ្ធភាព ស៊ីជម្រៅគិតគូរលើកស្ទួយជីវភាពសម្ភារៈនិងស្មារតី របស់ប្រជាជន បង្កើនទំនាក់ទំនងផ្សារភ្ជាប់សាច់ឈាមរវាងបក្ស រដ្ឋនិងប្រជាជន។ ក្នុងចំណោមភារកិច្ចនិងដំណោះស្រ័យសំខាន់ៗ ជំរុញមាំការចលនាប្រឡងប្រណាំងស្នេហាជាតិក្នុងមជ្ឈដ្ឋានប្រជាជន ក្នុងនោះ មានចលនាប្រឡងប្រណាំង "ប្រជាចលនាប៉ិនប្រសប់" ពង្រីកប្រជាធិបតេយ្យ ជាពិសេសគឺតួនាទីរបស់ប្រជាជន ចូលរួមកសាងបក្ស រដ្ឋអំណាចស្អាតស្អំ រឹងមាំ កសាងនិងការពាររឹងមាំមាតុភូមិវៀតណាមសង្គមនិយម៕
ថាញ់ឡុង(សរុប)-មុនី