ប្តីប្រពន្ធបងស្រីថាច់ធីសាឡាង នៅភូមិធើយត្រឿង ១ ឃុំធើយស្វឹង ស្រុកកើ-ដ ក្រុងកឹងធើ បានចាកផុតពីភាពក្រីក្រដោយសារប្រើប្រាស់ដើមទុនជំនួយរបស់រដ្ឋមានប្រសិទ្ធភាព។
បងស្រីសាឡាង កំពុងថែទាំគោ។
បងស្រីថាច់ធីសាឡាង ឱ្យដឹង៖ “ប្តីប្រពន្ធនាង ខ្ញុំភាគច្រើនគឺធ្វើការឈ្នួល ម្ល៉ោះហើយពេលដែលផ្ទះចាស់ទ្រុឌទ្រោម យើងខ្ញុំគ្មានលទ្ធភាពសង់ផ្ទះថ្មី។ ហេតុនេះរដ្ឋបានជំនួយគ្រួសារនាងខ្ញុំសង់ផ្ទះមហាសាមគ្គីរឹងមាំ ព្រមទាំងជំនួយគោញីមួយក្បាល ដើម្បីចិញ្ចឹមទៀតផង។ ផ្តើមពីគោមួយក្បាលដំបូង សព្វថ្ងៃគ្រួសារនាងខ្ញុំមានគោចំនួន ៣ ក្បាល។ ប្តីនាងខ្ញុំក៏បានរដ្ឋជំនួយដើមទុនទិញធុងបាញ់ថ្នាំ ដើម្បីដើរស៊ីឈ្នួលបាញ់ថ្នាំស្រូវ ឬដំណាំហូបផ្លែនៅភូមិស្រុក។ មានផ្ទះសម្បែងរឹងមាំរស់នៅមានលក្ខណៈដើម្បីអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច ឃើញថាជីវភាពគ្រួសារនាងខ្ញុំបានផ្លាស់ប្តូរច្រើន។ ពិសេសគឺកូនទាំងពីរនាក់បានបន្តការរៀនសូត្រ”។
លទ្ធផលខាងលើ គឺបានមកពីការប្រឹងប្រែងព្យាយាមដោយឥតឈប់ឈររបស់ប្តីប្រពន្ធបងង្វៀនវ៉ាន់ហ្វាង និងបងស្រីសាឡាង ទោះបីមានការលំបាកយ៉ាងណាក៏ដោយ ប៉ុន្តែប្តីប្រពន្ធគាត់តែងឧស្សាហ៍ព្យាយាមជានិច្ច។ បងហ្វាង ឱ្យដឹង៖ “ថ្ងៃណាក៏ដូចថ្ងៃណា ប្តីប្រពន្ធខ្ញុំធ្វើការឈ្នួលបានប្រាក់គ្រប់តែចាយវាយប្រចាំថ្ងៃ។ អាស្រ័យហេតុនោះ ថ្ងៃណាគ្មានគេជួលធ្វើការ នោះនឹងត្រូវខ្ចីប្រាក់គេចាយ ពេលធ្វើការមានប្រាក់ទើបសងគេវិញ។ កាលនោះ មិនចេះប្រិតសំចៃអ្វីឡើយ សព្វថ្ងៃប្តីប្រពន្ធខ្ញុំនាំគ្នាប្រិតសំចៃ ទើបសេសសល់បានខ្លះៗ”។
បងស្រីយ័ញធីហៀង ប្រធានសខាសមាគមនារីភូមិធើយត្រឿង១ ឱ្យដឹង៖ “ដោយឃើញជីវភាពគ្រួសារបងស្រីសាឡាងជួបការលំបាក ម្ល៉ោះហើយ សាខាសមាគមបានស្នើថ្នាក់លើពិនិត្យឧបត្ថម្ភសង់ផ្ទះមហាសាមគ្គី ជំនួយដើមទុននិងគោញីដើម្បីឱ្យគាត់មានលក្ខណៈអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច។ល។ ប្តីប្រពន្ធបងស្រីខ្នះខ្នែងព្យាយាម ហើយបានប្រើប្រាស់ដើមទុនមានប្រសិទ្ធភាព។ ដើមទុនដែលជំនួយ បងហ្វាង បានទិញម៉ូតូសម្រាប់រត់ឌុបភ្ញៀវ និងធុងបាញ់ថ្នាំ។ ពេលមានម៉ូតូ មានអ្នកខ្លះហៅទៅបាញ់ថ្នាំនៅឆ្ងាយៗ ពេលខ្លះទៅដល់ឃុំធើយហ៊ឹង បងតែងទទួលជានិច្ច។ ឯបងស្រីសាឡាងនៅផ្ទះគេជួលអីធ្វើហ្នឹង។ ក្រៅពីនោះ បងស្រីទៅកាត់ស្មៅឱ្យគោ ស៊ី។ គ្រួសារបងស្រីសាឡាង បានឈានឡើងចាកផុតពីភាពក្រីក្រនិងធូរធារឈានឡើង”៕
ហាថាញ់-លីសៀ