វប្បធម៌-សិល្បៈ វប្បធម៌

15/04/2024 - 14:03

សុភា ជក់ចិត្តនឹងរបាំប្រពៃណី

បងស្រីលីវធីសុភា ជាបុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌលវប្បធម៌ កីឡានិងទេសចរណ៍ស្រុកថើយឡាយ ក្រុងកឹងធើ។ បងស្រីស្រឡាញ់ចូលចិត្តរបាំ តាំងពីតូច ម្ល៉ោះហើយទោះបីសិក្សាផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្ត តែបងស្រីបែរជាចូលប្រឡូកខាងវិស័យសិល្បៈទៅវិញ។

ការសម្ដែងសិល្បៈរបាំប្រពៃណីខ្មែរ។

កើតនិងធំដឹងក្ដីនៅទីប្រជុំជនថើយឡាយ ផ្ទះនៅជិតវត្ត ម្ល៉ោះហើយកាលពីតូចបងស្រីសុភា តែងចូលវត្តរត់លេងជាមួយមិត្តភក្តិ។ បងស្រីសុភា រៀបរាប់៖ “ពេលចូលវត្តលេង ជួននឹងពេលដែលលោកពូអ្នកមីងគាត់ហាត់រាំច្រៀង ខ្ញុំមើលភ្លេចទាំងបាយ រហូតដល់ឪពុកម្ដាយគាត់មករកទើបទៅផ្ទះ។ ពេលឃើញពួកគាត់រាំ ខ្ញុំតែងកាច់ក្បាច់ត្រាប់តាម លុះធ្វើញយៗទៅក៏ធ្លាប់ ហើយដៃទន់ជាងមុន។ ប្រហែលជាសង្កេត ឃើញខ្ញុំមានទេពកោសល្យខាងរាំ ទើបពេលឈប់សម្រាក ពួកគាត់ក៏ជួយណែនាំខ្ញុំពីរបៀបកាច់ក្បាច់”។ ដោយស្រឡាញ់ចូលចិត្ត របាំខ្លាំងពេក ម៉្លោះហើយនៅភូមិស្រុកណាក្នុងទីប្រជុំជនមានកម្មវិធីរាំរែកអ្វី គឺនៅទីនោះ តែងមានមុខសុភារហូត។ បន្ទាប់មក សុភាក៏បានជ្រើសចូលក្រុមសិល្បៈរបស់វត្ត នៅទីប្រជុំជនថើយឡាយ ដើម្បីហាត់សមនិង សម្ដែង។ មួយរយៈក្រោយមក សុភាក៏ប្រឡងជាប់ចូលរៀនសាលាជនជាតិអន្តេវាសិកកឹងធើ ហេតុនោះគ្មានពេលហាត់រាំជាមួយក្រុមសិល្បៈរបស់វត្តទៀត។

សុភា រៀបរាប់ៈ “ខ្ញុំចូលចិត្តរបាំណាស់ ដូច្នេះ ពេលសាលាបង្កើតក្រុមរបាំខ្មែរ គឺខ្ញុំចុះឈ្មោះចូលរួមភ្លាម។ ក្នុងរយៈពេលរៀននៅសាលាចំណេះទូទៅក្នុងទិវាសមោសរធំៗ របស់សាលាជនជាតិអន្តេវាសិកទូទាំងប្រទេស សាលារៀនរបស់ខ្ញុំបានអញ្ជើញលោកគ្រូហ្វិញញ៉ឹកយ័ញ មកបង្ហាត់រាំដើម្បីចូលរួមសម្ដែងនឹងគេដែរ។ ក្រោយៗមក លោកគ្រូគាត់តែងហៅខ្ញុំចូលរួមឈុតរបាំដែលគាត់ចងក្រង សម្តែងបម្រើក្នុងទិវាបុណ្យវប្បធម៌ កីឡានិងទេសចរណ៍តំបន់ជនរួមជាតិខ្មែរណាមបូ។ បានលោកគ្រូគាត់ជួយបង្ហាត់ បង្រៀនដោយអស់ពីចិត្ត ម្ល៉ោះហើយក្នុង រយៈពេលដែលខ្ញុំកំពុងសិក្សាមុខវិជ្ជាពេទ្យនៅខណ្ឌនិញកេវ ខ្ញុំក៏ជាសហការីសិល្បៈរបាំរបស់មជ្ឈមណ្ឌលវប្បធម៌ក្រុងផងដែរ”។ “ទោះបីក្រុមគ្រួសារសប្បាយចិត្ត រៀងរាល់លើកដែលឃើញខ្ញុំរាំលើឆាកក្នុងឱកាសថ្ងៃ បុណ្យទានផ្សេងៗ របស់ជនរួមជាតិខ្មែរក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែសម្រាប់ឪពុកម្ដាយខ្ញុំ រាំមិនមែនជាអាជីពទេ។ ហេតុនេះ ខ្ញុំត្រូវខំរៀនបញ្ចប់កម្មវិធីសិក្សា មានអាជីពជាគ្រូពេទ្យ ហើយមានការងារធ្វើស្រួលបួល”- បងស្រីសុភា បានរៀបរាប់ដូច្នេះ។ ប៉ុន្តែអាជីពសិល្បៈហាក់មាននិស្ស័យជាមួយសុភា។ ពេលចេញសាលា មិនទាន់សុំបានការងារផង ខណៈនោះមជ្ឈមណ្ឌលវប្បធម៌ កីឡានិងទេសចរណ៍ស្រុកកើ-ដ ទើបតែបង្កើតបន្ទាប់ពីចែកចេញពីស្រុក អូរម៉ូង កំពុងត្រូវការបុគ្គលិក បងស្រីសុភា ក៏បានអ្នកទទួលបន្ទុកផ្នែកនេះម្នាក់ធ្លាប់អញ្ជើញ បងស្រីចូលរួមជាសហការីរាំ ផ្ដល់យោបល់ឱ្យ បងស្រីដាក់ពាក្យចូលធ្វើការនៅមជ្ឈមណ្ឌលវប្បធម៌។ ដូច្នេះបងស្រីក៏ប្ដូរមុខជំនាញវិលត្រឡប់មករកចំណូលចិត្តសិល្បៈវិញ។

ព្រោះ”មិនបានឆ្លងកាត់សាលា” ម្ល៉ោះហើយក្រោយពីមួយរយៈបម្រើការងារ បងស្រីសុភា ក៏ត្រូវបានបញ្ជូនទៅរៀនថ្នាក់ចងក្រងវណ្ណកម្មរបាំ សិក្សាវគ្គបំប៉នទ្រឹស្ដីនយោបាយ ដើម្បីវណ្ណកម្មដែលចងក្រងដោយស្នាដៃបងស្រីអាចជួយដល់ការផ្សព្វផ្សាយកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាពជាង។ តាមប្រសាសន៍ អ្នកស្រីត្រឹងកឹមទូ នាយករងមជ្ឈមណ្ឌល វប្បធម៌ កីឡានិងទេសចរណ៍ស្រុកថើយឡាយ អាស្រ័យបានចូលរួមថ្នាក់ចងក្រងវណ្ណកម្មរបាំនិងវគ្គបំប៉នទ្រឹស្ដីនយោបាយ ទើបវណ្ណកម្មរបាំរបស់បងស្រីសុភា សមស្របនឹងទិសដៅនៃការងារផ្សព្វផ្សាយរបស់មជ្ឈមណ្ឌល វប្បធម៌។ ក្រៅពីរាំរបាំ សុភានៅទាំងចូលរួមជាសហការីឃោសនាការ។ ជាមួយនឹងការងារប្រគល់ឱ្យថ្មី សុភា ស៊ូលំបាកក្នុងការសិក្សាស្រាវជ្រាវដើម្បីសម្រេចល្អនូវភារកិច្ច។ ការងារដែលថ្នាក់ដឹកនាំអង្គភាពប្រគល់ឱ្យ សុភា តែងអនុវត្តសម្រេចជានិច្ច ទើបស្ថាប័នមានទំនុកចិត្តពេលប្រគល់ការងារឱ្យ។

ទោះបីដូច្នោះក៏ដោយ ពេលនិយាយពីសុភា មិនមែនដោយសារបងស្រីរាំស្អាត ចងក្រងវណ្ណកម្មរបាំបានល្អនោះទេ គឺនៅទាំងដោយសារបងស្រីស្រឡាញ់ពេញចិត្តនឹង សិល្បៈរបាំប្រពៃណី និងរាំរបាំប្រពៃណីខ្មែរស្អាតទៀតផង។ ដោយការស្រឡាញ់ចូលចិត្តរបាំប្រពៃណី ទើបបងស្រីបង្កើតក្លឹបសិល្បៈ មហាជនខ្មែរនៅស្រុកថើយឡាយ។ ចាប់តាំងពីមានក្លឹបនេះ បងស្រីក៏មមាញឹករៀបចំឈុត ឆាករាំច្រៀង ហើយក៏បានអញ្ជើញទៅសម្ដែង ជាច្រើនកន្លែង ដូចជាកម្មវិធីសម្រស់និទាឃ រដូវតំបន់ចម្ការស្រែ ទិវាបុណ្យវប្បធម៌ កីឡានិងទេសចរណ៍តំបន់ជនរួមជាតិខ្មែរណាមបូ ពិធីជួបជុំនៅស្រុកផុងដៀង និងនៅតាមវត្តខ្មែរជាដើម។ បងស្រីសុភា រៀបរាប់៖ ទិវាបុណ្យវប្បធម៌បានរៀបចំឡើងចំនួន៨លើកនៅតាម ខេត្ត ក្រុងនានានៃតំបន់ណាមបូ ខ្ញុំតែងចូលរួមនិងចងក្រងឈុតរបាំជាច្រើនសម្រាប់ចូលរួមប្រឡង។ ឆ្នាំ២០២២ ក្នុងទិវាបុណ្យវប្បធម៌ កីឡានិងទេសចរណ៍តំបន់ជនរួមជាតិខ្មែរណាមបូ នៅខេត្តសុកត្រាំង ក្រុមសិល្បៈមហា ជនខ្មែរថើយឡាយទទួលបានរង្វាន់ A ទូទាំងក្រុម។ ឆ្នាំកន្លងហើយ ក្រុមយើងខ្ញុំមានកិត្តិយសបានប្រគល់ភារកិច្ចអនុវត្តកម្មវិធីសិល្បៈសម្រាប់ស្ថានីយទូរស្សន៍ផ្សាយផ្ទាល់ក្នុងកម្ម វិធីបុណ្យចូលឆ្នាំកងទ័ព-ប្រជាជនកឹងធើ អបអរសាទរបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មី”។

អស់ពីចិត្តជាមួយនឹងរបាំប្រពៃណី បងស្រី សុភា បង្ហើបឱ្យដឹង៖ “ដោយសារការងារចិញ្ចឹម ជីវិតមានសមាជិកខ្លះរបស់ក្លឹបត្រូវទៅធ្វើការ រកស៊ីឆ្ងាយៗ ទើបខ្ញុំចង់បង្ហាត់បង្រៀនដល់ក្មេងៗជំនាន់ក្រោយបណ្ដុះបណ្ដាលពួកគាត់ ឱ្យមានមូលដ្ឋានគ្រឹះត្រឹមត្រូវ។ ប្រសិនបើមានការជួយឧបត្ថម្ភ ខ្ញុំនឹងធ្វើការជ្រើសរើសប្អូនៗ យុវវ័យដើម្បីបង្ហាត់បង្រៀន។ មានតែដូច្នេះ ទើបក្បាច់របាំប្រពៃណីរបស់ជនរួមជាតិខ្មែរ អាចអភិរក្សនិងពង្រីកបាននូវលក្ខណៈថ្លៃថ្នូរ ប្រកបទៅដោយអត្តសញ្ញាណ ដែលជនជាតិខ្មែរជាច្រើនជំនាន់បាននិងកំពុងតែថែរក្សា” ៕

ហាថាញ-ពេជ្រសឿន

ចែករំលែកអត្ថបទ

ពាក្យគន្លឹះ