យោងតាមស្ថិតិរបស់មន្ទីរសុខាភិបាលខេត្តហូវយ៉ាង ប្រព័ន្ធសុខាភិបាលមូលដ្ឋានតំបន់ដែលមានជនរួមជាតិខ្មែររស់នៅកុះករលើភូមិសាស្ត្រខេត្ត ត្រូវបានវិនិយោគព្រមៗគ្នាដើម្បីឆ្លើយតបតម្រូវការថែទាំសុខភាពបឋមជូនប្រជាជន។
ប្រជាជនមកពិនិត្យព្យាបាលជំងឺ នៅមន្ទីរពហុព្យាបាលទីប្រជុំជនបៃង៉ាង ស្រុកចូវថាញ់ A។
លោកង្វៀងថាញយ៉ាង នាយករងមន្ទីរសុខាភិបាលហូវយ៉ាង ឱ្យដឹង៖ ទស្សនៈរបស់ផ្នែក គឺសុខាភិបាលថ្នាក់ឃុំ ទីប្រជុំជនសំខាន់ណាស់ ជិតប្រជាជនបំផុត ជាកន្លែងដំបូងដែលប្រជាជនប្រកៀក ជិតជាមួយសេវាសុខាភិបាលផ្សេងៗ ហើយក៏ជាកន្លែងត្រួតពិនិត្យ ប្រទះឃើញ រៀបចំបង្ការបង្ក្រាបជំងឺរាតត្បាតបានឆាប់រហ័ស។ អាស្រ័យហេតុនោះ ផ្នែកសុខាភិបាលខេត្តហូវយ៉ាងបានយកចិត្តទុកដាក់វិនិយោគ បង្កើនកម្រិតជួសជុលនិងបំពាក់គ្រឿងបរិក្ខារចាំបាច់ ដើម្បីបម្រើការងារពិនិត្យព្យាបាលថ្នាក់មូលដ្ឋាន។ និយាយពីមូលដ្ឋានសម្ភារៈ ដំណាក់សុខាភិបាលនីមួយៗ បានវិនិយោគកសាងថ្មី បង្កើនកម្រិតដើម្បីសម្រេចបទដ្ឋានជាតិ។ គិតមកទល់ពេលនេះ ដំណាក់សុខាភិបាលស្ទើរតែទាំងអស់តំបន់ដែលមានជនរួមជាតិខ្មែររស់នៅកុះករលើភូមិសាស្ត្រខេត្តតែងសម្រេចបទដ្ឋានជាតិ។ ទន្ទឹមនឹងការបំពាក់គ្រឿងបរិក្ខារពេទ្យគ្រប់សព្វតាមបទដ្ឋាន ផ្នែកសុខាភិបាលថែមទាំងចង្អុលការដល់អង្គភាពនានា ចាត់វេជ្ជបណ្ឌិតផ្លាស់ប្ដូរគ្នាពីមជ្ឈមណ្ឌលសុខាភិបាលស្រុក ក្រុង ចុះមកដំណាក់សុខាភិបាលឃុំ ទីប្រជុំជន។ ម្យ៉ាងទៀត កម្លាំងដែលបង្កើននេះ ធ្វើការពី១-២ថ្ងៃ ក្នុងសប្តាហ៍តាមការកំណត់។ ទន្ទឹមនឹងកម្លាំងបង្កើនផ្នែកសុខាភិបាលក៏ផ្តោតទៅលើការបណ្ដុះបណ្ដាល ហ្វឹកហាត់ចំណេះដឹងសម្រាប់កម្លាំងនៅនឹងកន្លែង សំដៅលើកកម្ពស់កម្រិតវិជ្ជាដល់កម្មាភិបាលដំណាក់សុខាភិបាលនីមួយៗ ដើម្បីថែទាំសុខភាពបានល្អជូនប្រជាជន។ ជាមួយវិធីធ្វើខាងលើ បច្ចុប្បន្នអត្រាដំណាក់សុខាភិបាលមានវេជ្ជបណ្ឌិតលើភូមិសាស្ត្រសម្រេច១០០%។ ផ្តើមពីនោះ គុណភាពពិនិត្យព្យាបាលជំងឺ ការងារថែទាំសុខភាព បឋមជូនប្រជាជនត្រូវបានលើកកម្ពស់ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។
សុខាភិបាលមូលដ្ឋាន ត្រូវបានវិនិយោគព្រមៗគ្នា រួមចំណែកធ្វើឱ្យសូចនាករសុខភាពរបស់ប្រជាជនជាសារវន្តត្រូវបានកើនឡើងជាលំដាប់។ អាស្រ័យហេតុនោះ ផ្នែកសុខាភិបាលខេត្តហូវយ៉ាង បានអនុវត្តសម្រេចនិងសម្រេចលើសភាគកម្រិតដែលក្រុមប្រឹក្សាប្រជាជនខេត្តប្រគល់ជូនគឺ៖ អត្រាឃុំសម្រេចបទដ្ឋានជាតិស្ដីពីសុខាភិបាល១០០% អត្រាកុមារក្រោមអាយុ៥ឆ្នាំខ្វះអាហារូបត្ថម្ភ១០,៤៤% ចំនួនវេជ្ជបណ្ឌិតលើប្រជាជន១០.០០០នាក់ សម្រេច៩,៣២ ចំនួនគ្រែអ្នកជំងឺលើប្រជាជន១០.០០០នាក់សម្រេច៣៥,៨។
ខណៈពេលសុខាភិបាលមូលដ្ឋានឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការពិនិត្យព្យាបាលជំងឺបឋម អ្នកជំងឺកាន់តែស្ងប់ចិត្តមិនរំលងថ្នាក់ពេទ្យទៀត។ លោកពូលីហុងហ្វា នៅភូមិលេខ៤ ឃុំតឹងហ្វា ស្រុកចូវថាញ់ A ឱ្យដឹង៖ “ គ្រួសារខ្ញុំមានប័ណ្ណធានារ៉ាប់រងសុខាភិបាលទាំងអស់គ្នា ម្ល៉ោះហើយពេលឈឺថ្កាត់គឺទៅកាន់ដំណាក់សុខាភិបាលឃុំពិនិត្យជំងឺជាមុនសិន។ បើជំងឺស្រាល គឺគ្រូពេទ្យឱ្យថ្នាំលេប បើជំងឺធ្ងន់គឺគេបញ្ជូនយើងទៅមន្ទីរពេទ្យធំ។ អាស្រ័យហេតុនោះ នៅពេលក្នុងគ្រួសារមានមនុស្សឈឺ ខ្ញុំមិនសូវបារម្ភពីប្រាក់ព្យាបាល”៕
ហាថាញ- លីសៀ