កសិករខ្មែរសម័យ៤.០ បានអនុវត្តបច្ចេកទេសជឿនលឿនក្នុងការបង្កបង្កើនផលដោយឥតឈប់ឈរ។ ឆ្លងតាមរយៈនោះ បង្កើតបានផលិតផល កសិកម្មជាច្រើន ធានាគុណភាពតាមទិសដៅសុវត្ថិភាពជីវសាស្រ្ត ឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការទីផ្សារ។ ក្នុងនោះ មានទម្រង់ដាំត្រសក់ផ្អែមរបស់កសិករ ថាច់ជេដ្ឋា នៅភូមិដាយត្រឿង ឃុំភូកឹង ស្រុកទីវកឹង ខេត្តត្រាវិញ។
បងថាច់ជេដ្ឋា កំពុងថែទាំចម្ការត្រសក់ផ្អែម។
បងថាច់ជេដ្ឋា គឺជាកសិករមួយក្នុងចំណោមកសិករ៣នាក់ របស់សហករណ៍កសិកម្មភូកឹង គាត់បានវិនិយោគអនុវត្តបច្ចេកវិទ្យា៤.០ ក្នុងការដាំត្រសក់ផ្អែម។ កសិករថាច់ជេដ្ឋា ឱ្យដឹង៖ “ដើម្បីដាំត្រសក់ផ្អែមបាន២.៥០០គុម្ព លើផ្ទៃដី១.០០០ម៉ែត្រការ៉េ ត្រូវចំណាយដើមទុនប្រមាណ៣០០លានដុង។ ក្នុងនោះ គ្រួសារខ្ញុំបានសហករណ៍ឱ្យបុលដើមទុនប្រមាណ២០០លានដុង (ក្រោយពីប្រមូលផលសងរំលស់បន្តិចម្តងៗ) ដើម្បីសង់រោងសំណាញ់ រួចគ្រួសារខ្ញុំបានចំណាយដើមទុនជិត១០០លានដុងបន្ថែម ដើម្បីបំពាក់ប្រព័ន្ធស្រោចស្រពនិងលាយផ្សំថ្នាំដោយស្វ័យប្រវត្តិ។ ប្រសិនបើធានាត្រូវតាមបច្ចេកទេស ត្រសក់នឹងអំណោយផល ក្រោយពីរយៈពេលដាំ៣ខែ មធ្យមភាគផ្តល់ទិន្នផលពី៣,២-៣,៥ តោន/១.០០០ម៉ែត្រការ៉េ (ក្នុង១ទងយកតែ១ផ្លែ) ទម្ងន់ពី១,៤-១,៥ គ.ក) លក់ចេញតម្លៃទីផ្សារ៣០.០០០-៣៥.០០០ដុង/គ.ក ទូទាត់រួចស្រេច អ្នកដាំចំណេញពី៣០-៣៥លានដុង/រដូវ ក្នុង១ឆ្នាំដាំត្រសក់បាន៣រដូវ។ ក្នុងរដូវដាំដំបូង ក្រោយពីទូទាត់ស្រេច ខ្ញុំចំណេញបានជាង៣០លានដុង”។
បើតាមបងថាច់ជេដ្ឋា ដោយសារអនុវត្តកិច្ចសន្យាការចងសម្ព័ន្ធ រវាងប្រជាជនដាំត្រសក់ផ្អែម និងអង្គភាពប្រមូលទិញ (ឧបត្ថម្ភពូជជី ថ្នាំ បច្ចេកទេសនិងប្រមូលទិញផលិតផលទៅតាមតម្លៃទីផ្សារ) អ្នកដាំនឹងនរចិត្ត។ ដោយអនុវត្តបច្ចេកវិទ្យា៤.0 និងម្ចាស់ការផលិតកម្មដោយស្វយ័ត ម្ល៉ោះហើយកសិករអាចនឹងជ្រើសរើសពូជដំណាំ ដែលសមស្របតាមរដូវកាលដើម្បីដាំដោយកាត់បន្ថយរាល់ហានិភ័យពីការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ (គ្រោះរាំងស្ងួត ឬក៏ទឹកប្រៃ។ល។) ដើម្បីនាំមកតម្លៃសេដ្ឋកិច្ចកាន់តែខ្ពស់។
លោកង្វៀងវ៉ាន់ភឿក ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាអភិបាល និងជានាយកសហករណ៍កសិកម្មភូកឹង ឱ្យដឹង៖ “សហករណ៍បានវិនិយោគ ឱ្យសមាជិក២នាក់ ដាំត្រសក់ផ្អែមមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់។ ដោយឡែកទម្រង់របស់កសិករថាច់ជេដ្ឋា ក្នុងមួយរដូវ ទូទាត់រួចស្រេច គាត់នៅចំណេញបានពី៤៥-៥០%នៃប្រាក់ដើមទុនវិនិយោគសរុប។ ផ្តើមពីប្រសិទ្ធភាពខាងលើ សហករណ៍កំពុងមានទិសដៅវិនិយោគ ពង្រីកដល់សមាជិកទាំងឡាយ ប៉ុន្តែដោយសារដើមទុនច្រើន បច្ចុប្បន្ន សហករណ៍ក៏ជួបលំបាកក្នុងការឧបត្ថម្ភពង្រីកទម្រង់នេះដែរ”៕
សឺនម៉ាល័យ-លីសៀ