មហាសាមគ្គីជនជាតិ គំរូក្នុងសហគមន៍

23/09/2019 - 16:31

បង​ស្រី​ថា​ច់​ធីសូត បាន​ចាក​ផុត​ពី​ភាព​ក្រី​ក្រ

គ្រួ​សារ​បង​ស្រី​ថា​ច់​ធីសូត នៅ​ភូមិ​ទ្រនំសេក ឃុំ​ឡងមី ស្រុក​តាម​ប៊ិ​ញ ខេត្ត​វិ​ញឡុង​ មុន​នេះ​ជា​គ្រួ​សារ​ក្រី​ក្រមួយ​ក្នុង​ឃុំ​។​ ដោយ​សារ​មាន​គោ​ល​នយោ​បាយ​ឧប​ត្ថម្ភ​របស់​រដ្ឋ​ ទើប​គ្រួ​សារ​គាត់​បាន​ចាក​ផុត​ពី​ភាព​ក្រី​ក្រ។​

បង​ស្រី​សូត កាត់​ស្មៅ​នៅ​អំ​ពក​ស្រែ​របស់​គ្រួ​សារ​ធ្វើ​ជា​ចំ​ណី​ឱ្យ​គោ​។​

ម៉ោង​៩​ព្រឹក​ ប្តី​ប្រ​ពន្ធ​បង​ស្រី​ថា​ច់​ធីសូត កំ​ពុង​កាត់​ស្មៅ​នៅ​អំ​ពក​ស្រែ​របស់​គ្រួ​សារ​។​ បង​ស្រី​ថា​ច់​ធីសូត  ឱ្យ​ដឹង​៖ “កាល​ពី​​ព្រឹក​ព្រលឹម ប្តី​ប្រ​ពន្ធ​ខ្ញុំ​កាត់​ស្មៅ​នៅ​តាម​ភ្លឺ​ប្រ​ឡាយ​ឯ​ណោះ​ ឱ្យ​គោ​ស៊ី​រួច​ ក៏​មក​កាត់​ស្មៅ​នៅ​អំ​ពក​ស្រែ​របស់​គ្រួ​សារ​វិ​ញ ដើម្បី​បម្រុង​ចំ​នួន​ស្មៅ​ឱ្យ​គោ​៦​ក្បាល​ស៊ី​នៅ​ពេល​រសៀល​និង​ពេល​យប់​។​ ថ្ងៃ​នេះ​ ប្តី​ខ្ញុំ​ឈប់​ធ្វើ​ការ​មួយ​ថ្ងៃ​ ដើម្បី​ជួយ​កាត់​ស្មៅ​ខ្ញុំ​ ពេល​រសៀល​គាត់​ជួស​ជុល​ក្រោល​គោ​ឡើង​វិ​ញ  ពី​ព្រោះ​ជិត​នឹង​មាន​កូន​គោ​២​ក្បាល​បន្ថែ​ម​ទៀ​ត​”។​ តាម​ប្រ​សាសន៍​ បង​ឡេទ្រីយុង អនុ​ប្រ​ធាន​គណៈ​កម្មា​ធិ​ការ​ប្រ​ជា​ជន​ឃុំ​ឡងមី គ្រួ​សារ​បង​ស្រី​ថា​ច់​ធីសូត បាន​ចូល​រួម​គម្រោង​ឱ្យ​ខ្ចី​គោ​និង​ពង្រីក​បាន​ប្រ​សិ​ទ្ធ​ភាព​។​ ឆ្លង​តាម​រយៈ​នោះ​ គ្រួ​សារ​ក្រី​ក្រនៅ​លើ​ភូមិ​សាស្រ្ត​នឹង​បាន​ឱ្យ​ខ្ចី​មេគោ​១​ក្បាល​។​ ក្រោយ​ពី​មេគោ​កើត​បាន​កូន​ គ្រួ​សារ​នោះ​នឹង​សង​កូន​គោ​នោះ​ដល់​គណៈ​គ្រប់​គ្រង​គម្រោង​វិ​ញ ដើម្បី​ឱ្យ​គ្រួ​សារ​ផ្សេង​ខ្ចី​ជា​បន្ត​។​ ចាប់​ពី​​ទទួល​យក​គោ​មក​ចិញ្ចឹម​ បង​ស្រី​តែ​ងថែ​ទាំ​ដិតដល់​ ហេតុ​នោះ​គោ​មេចេះ​តែ​កើត​កូន​ជា​បន្ត​បន្ទាប់​ រហូត​មក​ទល់​ពេល​នេះ​គ្រួ​សារ​បង​ស្រី​មាន​គោ​៦​ក្បាល​។​ បង​ស្រី​ថា​ច់​ធីសូត  ឱ្យ​ដឹង​ដោយ​ក្តី​រីក​រាយ​៖ “គោ​របស់​ខ្ញុំ​កើត​សុទ្ធ​តែ​កូន​ញី​ ម្ល៉ោះ​ហើយ​ខ្ញុំ​ទុក​បន្ត​ពូជ​ទាំង​អស់​។​ ប៉ុន្តែ​ដើម្បី​រក្សា​បាន​ហ្វូង​គោ​ដូច​សព្វ​ថ្ងៃ​ ក៏​ដោយ​សារ​រដ្ឋ​បាន​ឧប​ត្ថម្ភ​ប្រាក់​សង់​ផ្ទះ​ កូន​ៗ​បាន​រៀន​របរ ដើម្បី​ទៅ​ធ្វើ​កម្ម​ករ​ ហេតុ​នោះ​ខ្ញុំ​មិន​លក់​គោ​មួយ​ក្បាល​ណាទាំង​អស់​”។​

បង​ស្រី​សូត  ឱ្យ​ដឹង​បន្ថែ​ម​ ពេល​បាន​រដ្ឋ​ឧប​ត្ថម្ភ​ប្រាក់​សង់​ផ្ទះ​ពី​កម្ម​វិ​ធី​ថវិ​កា​ឧប​ត្ថម្ភ​ពី​ស្ថានី​យទូរ​ទស្សន៍​វិ​ញឡុង​ ប្តី​ប្រ​ពន្ធ​បង​ស្រី​ គិត​ចង់​លក់​គោ​ដើម្បី​មាន​ប្រ​ាក់​បន្ថែ​ម​សង់​ផ្ទះ​ឱ្យ​បាន​សម​រម្យ​រីក​មុខ​រីក​មាត់​នឹង​គេដែរ​ ម៉្យាង​ចង់​ទុក​គោ​ដើម្បី​ពង្រីក​ហ្វូង​។​ ទី​បំ​ផុត​ពី​រនាក់​ប្តី​ប្រ​ពន្ធ​គាត់​សម្រេច​ចិត្ត​មិន​លក់​គោ​ សង់​ផ្ទះ​ទៅ​តាម​សម​ត្ថ​ភាព​សេដ្ឋ​កិច្ច​របស់​គ្រួ​សារ​។​ អា​ស្រ័យ​បង​ថា​ញ់ ដែល​ជា​ប្តី​ចេះ​ជា​ង​កំ​បោរ​ ម្ល៉ោះ​ហើយ​ប្តី​ប្រ​ពន្ធ​គាត់​សង់​ផ្ទះ​មិន​ទូលាយ​ប៉ុន្មាន​ ប៉ុន្តែ​មាន​ភាព​កក់​ក្ដៅ​ខ្លាំង​ណាស់​។​

កូន​ពី​រនាក់​របស់​គាត់​ ក្រោយ​ពី​រៀន​ចប់​កម្រិត​វិ​ទ្យា​ល័យ​ បាន​ចូល​រៀន​វគ្គ​របរកាត់​ដេរ​របស់​ឃុំ​ រួច​បាន​ឡើង​ទៅ​ក្រុង​ហូជីមិញ​ធ្វើ​ជា​កម្ម​កររោង​ចក្រ​កាត់​ដេរ​។​ ចំ​ណែក​កូន​ប្រុស​ពៅ​កំ​ពុង​រៀន​នៅ​អនុ​វិ​ទ្យា​ល័យ​ឡងមី ខិត​ខំ​រៀន​ដល់​ថ្នាក់​ទី​១​០​  នឹង​បាន​ចូល​រៀន​នៅ​វិ​ទ្យា​ល័យ​ជន​ជា​តិ​ អន្តេ​វា​សិក​ខេត្ត​វិ​ញឡុង​។​ បង​ស្រី​សូត  ឱ្យ​ដឹង​៖ “ឥឡូ​វ​ខ្ញុំ​កាត់​ស្មៅ​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​ ដី​ស្រែ​នេះ​ពី​មុន​ធ្វើ​ស្រូវ​ ឥឡូ​វ​ដាំ​ស្មៅ​ទាំង​អស់​នៅ​តែ​មិន​គ្រប់​ស្មៅ​ឱ្យ​គោ​ស៊ី​។​ ដោយ​សារ​បាន​រដ្ឋ​ឧប​ត្ថម្ភ​ ទើប​ផ្ទះ​សម្បែង​ខ្ញុំ​មាន​ភាព​សុខ​ដុម​ និង​មាន​គោ​ធ្វើ​ជា​ដើម​ទុន​ ខ្ញុំ​ត្រេក​អរ​ខ្លាំង​ណាស់​ ឥឡូ​វ​គ្រួ​សារ​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ចាក​ផុត​ពី​ភាព​ក្រី​ក្រហើយ​ដែរ​”៕   

                                      ហាថា​ញ់-វិ​មាន​ 

ចែករំលែកអត្ថបទ
ពាក្យគន្លឹះ
បង​ស្រី​សូត